Adventure Reunion 2020: Σε Medium και Large

21.10.2020

Τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις της κατηγορίας adventure από ισάριθμους κατασκευαστές που όλοι έχουν μπολιάσει τη μοτοσυκλέτα τους με χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει

Κείμενο: Κώστας Ταρναβάς Φωτογραφίες: Θοδωρής Ερμήλιος
Συνεργάστηκαν: Άρης Παπαπαναγής, Θοδωρής Δεδεβέσης, Ηλίας Μπόσμος

Για πρώτη φορά στο 2WO μαζεύουμε μοτοσυκλέτες της ίδιας κατηγορίας και οδηγούμε σε άσφαλτο – κατά κύριο λόγο – αλλά και χώμα για να δοκιμάσουμε τις δυνατότητές τους. Εκτός από τη συγκέντρωση τεσσάρων on -off ήταν μια ευκαιρία για reunion πέντε ατόμων που λίγα χρόνια πριν βρίσκονταν καθημερινά στα γραφεία του περιοδικού 0300. Ο Θοδωρής Ερμήλιος είναι ο μοναδικός φωτογράφος ειδικού Τύπου μοτοσυκλέτας που είναι ακόμη συντάκτης αλλά και endurας. Ο Άρης Παπαπαναγής, ένας από τους ταχύτερους συντάκτες που έχουν περάσει από τα περιοδικά μοτοσυκλέτας, μας βοηθάει στο 2WO με τις ικανότητες και την άποψή του στην οδήγηση κάθε είδους μοτοσυκλέτας. Έχει αγωνιστεί και διακριθεί σε αγώνες supermoto και έχει θητεύσει δίπλα στον «μεγάλο» Γιάννη Μπούστα. Ο Θοδωρής Δεδεβέσης, μέγας oldschoolας, γκουρού οτιδήποτε παλιακού και ειδήμων στην παραγωγή μελιού, δηλώνει ‘‘το παρών’’ όποτε του ζητηθεί. Η οπτική του διαφέρει, η άποψή του μετράει. Είναι ο άνθρωπος που έχει οδηγήσει ό,τι έχει ρόδες και πατάει στη γη. O Ηλίας Μπόσμος ήταν το στοίχημα. Όταν του είπαμε πως θα μαζευτούμε για το reunion «πέταξε τη σκούφια του» για να έρθει. Η διάσχιση του Αιγαίου Πελάγους δεν αποτέλεσε εμπόδιο. Από Ρόδο μέσα σε 14 ώρες πάτησε στεριά και από εκεί βρέθηκε στην ορεινή Αχαΐα. Πέμπτη βράδυ έφυγε από το νησί του, Τρίτη πρωί ήταν στο «Προαύλιο», το εστιατόριό του. Ο γράφων αισθάνεται την ανάγκη να τους ευχαριστήσει για τη συμμετοχή τους. Χωρίς αυτούς δεν θα διαβάζατε τίποτα από τα παρακάτω.

Για ένα επιτυχημένο reunion παίζουν ρόλο και άλλα πράγματα. Ζητήσαμε από την αντιπροσωπεία της Honda κάτι «ψηλό» με τέσσερις τροχούς για να μπορεί να κινείται ο φωτογράφος με όλα τα συμπράγκαλα, μαζί με τις μοτοσυκλέτες. Ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας και μας παραχώρησε ένα CRV AWD. Το μεγάλο και πολυτελές SUV δεν δίστασε στιγμή να μας ακολουθεί, δεν «μάσησε» ούτε στα πιο κακοτράχαλα μονοπάτια που το βάλαμε και δεν παραπονέθηκε όσο και αν το λερώσαμε, όσο και αν ταλαιπωρήσαμε τα ελαστικά δρόμου που φόραγε. Ρίχνοντας τα καθίσματα θα χωράγαμε να κοιμηθούμε και οι πέντε, όμως γι’ αυτό ανέλαβαν άλλοι. Πιο ειδικοί.

Το Adventure Reunion έγινε με ορμητήριο την ορεινή Αχαΐα και στην πανέμορφη και γραφική Ζαρούχλα φιλοξενηθήκαμε από τον Κωνσταντή και τη μητέρα του, την κυρία Μαρία, στον παραδοσιακό ξενώνα Zarouchla Inn. Στον χώρο στάθμευσής του μπορούσαν άνετα να σταθμεύσουν πολλά περισσότερα από 4 μοτοσυκλέτες και 1 SUV. Το καλύτερο απ’ όλα είναι όταν φτάνεις κατά τις 10:00 το βράδυ με 10 βαθμούς θερμοκρασία έξω και βρίσκεις στο lobby του καταλύματος αναμμένο τζάκι και ζεστή κοτόσουπα με noodles, σπεσιαλιτέ του Κωστή. Ο τελευταίος, εκτός από ταλαντούχος μάγειρας, είναι και «άρρωστος» με τις μοτοσυκλέτες. Θα σας κατατοπίσει για τις διαδρομές και τα μέρη που μπορείτε να επισκεφτείτε στη γύρω περιοχή. Λίμνη Τσιβλού, λίμνη Δόξα, χιονοδρομικό Καλαβρύτων, Μέγα Σπήλαιο. Αν μοιράζεστε το ίδιο πάθος, ζητήστε να σας δείξει το BMX-παπί που έχει φτιάξει με ένα φίλο. Αν αρνηθείτε στην κυρία Μαρία να δοκιμάσετε τις χειροποίητες μαρμελάδες και τις πίτες της στον πλούσιο μπουφέ του πρωινού, εσείς θα χάσετε…

4x4

Τέσσερις μοτοσυκλέτες, τρεις γεμάτες ημέρες οδήγησης σε εθνική, επαρχιακό και χωμάτινα μονοπάτια. Πριν φτάσεις εκεί τις βάζεις δίπλα –δίπλα, τις περιεργάζεσαι για ώρες. Όλες έχουν πολλά να πουν πριν ανέβεις πάνω τους και τις οδηγήσεις. Ούτως ή άλλως και εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θέλετε να βγάλετε τα πρώτα συμπεράσματα από τις φωτογραφίες και στη συνέχεια όταν έρθουν στα καταστήματα να τις κρίνετε αυστηρά για την ποιότητα, τα πλαστικά τους, τη βαφή, ακόμη και για τα αυτοκόλλητα. Χωρίς ίχνος υπερβολής το Tiger Rally είναι το πιο ποιοτικό. Το πιο χλιδάτο, που λέει και ο Αρίστος και συμφωνεί ο Ηλίας, ενώ ο Δεδεβέ ψάχνει να βρει ομοιότητες του Tenere με το δικό του της δεκαετίας του ‘80 (βρήκε μόνο τα λογότυπα).

Χωρίς πολλά λόγια και περιστροφές, το βρετανικό μοντέλο κερδίζει τους αντιπάλους του. Ποιότητα βαφής, φινίρισμα, συναρμογή, οθόνη, χειριστήρια είναι υπεράνω κάθε κριτικής. Αντίστοιχη ποιότητα μπορείς να βρεις μόνο στο R 1250 GS Adventure. Το Africa Twin, χωρίς να διαφέρει έντονα από τον προκάτοχό του σε εμφάνιση, είναι μια πολύ ποιοτική μοτοσυκλέτα, με νέα οθόνη touch screen, άψογο φινίρισμα, πολύ καλής ποιότητας πλαστικά, ωραία ματ μαύρη βαφή με κόκκινα αυτοκόλλητα. Είναι η μοτοσυκλέτα που θα αρέσει στους περισσότερους χάρη στη μη εξεζητημένη εμφάνισή της.Κάτι που έχουν σε μέγιστο βαθμό τα μοντέλα της KTM και της Yamaha. Και αν από την πρώτη είμαστε συνηθισμένοι, λόγω του KISKA studio που έχει αναλάβει πολλά χρόνια το design των KTM, από τη δεύτερη δεν το περιμέναμε.

Το 790 Adventure δεν θα το βαρεθείς ποτέ. Υπάρχει περίπτωση πολλά χρόνια μετά να το παρατηρείς και να βρίσκεις κάτι που δεν είχες προσέξει. Μπορεί τελικά να μην έκανε πολλούς κατόχους 950 και 990 Adventure να «αλλαξοπιστήσουν», αλλά θα μείνει στην ιστορία γενικότερα για την εμφάνισή του και ειδικότερα για τη σχεδίαση του ρεζερβουάρ του. Το μοντέλο της KTM διαθέτει μέτρια ποιότητα πλαστικών και συναρμογής. Η TFT παρέχει πολλές πληροφορίες, όμως πλέον δείχνει παλιά σε σχέση με αυτές των Africa και Tiger. Tο 790 Adventure φέρει τον προηγμένο τεχνολογικά εξοπλισμό που έχουν και τα δύο προηγούμενα και κοστίζει λιγότερο. Το Tiger 900 Rally με 14.490 € και το Africa Twin 1100 DCT 16.490 € αποτελούν τις premium εκδόσεις των μοντέλων των Βρετανών και των Ιαπώνων. Στη βασική του έκδοση το 790 Adventure κοστίζει 12.230 € (αφορά υπάρχον απόθεμα για μοτοσυκλέτες που θα αποκτηθούν έως 18/12/20) και είναι αλήθεια πως σε αυτά τα χρήματα, με αυτό το επίπεδο εξοπλισμού, αποτελεί ευκαιρία. Σχεδόν δύο χιλιάδες λιγότερα από το KTM πρέπει να δαπανήσετε για να αποκτήσετε τη βασική έκδοση του Tenere, που δεν διαθέτει το επίπεδο εξοπλισμού και την ποιότητα κατασκευής των υπολοίπων. Τα ρυθμιζόμενα traction control και ABS, τα προγράμματα οδήγησης και η οθόνη TFT απουσιάζουν από τον εξοπλισμό του. Το μόνο που υπάρχει είναι η δυνατότητα απενεργοποίησης του ABS στον πίσω τροχό σε περίπτωση που κινείστε off road. Το Tenere όμως έχει αυτό το κάτι που όλα τα on -off στην πορεία απώλεσαν για να γίνουν κυρίως τουριστικές μοτοσυκλέτες: την καθαρόαιμη onoffάδικη εμφάνιση.

Αναρτήσεις - Φρένα - Τροχοί

Τα περισσότερα adventure, ανεξαρτήτως κατασκευαστή, είναι δικύλινδρα. Μόνο ένα, προς το παρόν, αποτελεί την εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Το Tiger 900, όπως όλες οι μοτοσυκλέτες της Triumph, εκτός της σειράς modern classic, είναι τρικύλινδρο σε σειρά. Τα άλλα τρία είναι δικύλινδρα με ίδια διάταξη. Κανείς από τους τέσσερις δεν πρόκειται να φοβίσει τον άπειρο αναβάτη. Όσο περισσότερα κυβικά, τόσο μεγαλύτερη ιπποδύναμη που αποδεικνύεται και στις τέσσερις περιπτώσεις εκτός από υπέρ-αρκετή, απόλυτα χρήσιμη και διαχειρίσιμη σε ταξίδι, επαρχιακό, σε άσφαλτο και χώμα.

O κινητήρας του Africa Twin στο μοντέλο του 2020 ανανεώθηκε. «Μεγάλωσε» σε χωρητικότητα φτάνοντας τα 1.084 κ.εκ. Αποδίδει 102 ίππους στις 7.500 σ.α.λ. και 10,7 kgm ροπής στις 6.250 σ.α.λ. Πολύ φιλικός και ελαστικός, χωρίς κραδασμούς. Συνδυάζεται στην έκδοση που είχαμε στη διάθεσή μας με το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη της Honda, DCT. Το αριστερό πόδι μένει «ξεκούραστο». Το «έξυπνο» κιβώτιο αρχικά «πανικόβαλε» τον αρχαιοκάπηλο Δεδεβέση, όμως μετά από χιλιόμετρα οδήγησης με συνεχής στροφές αλλά και στο χώμα, μας έλεγε πόσο του άρεσε που δεν είχε να ασχοληθεί με αλλαγές ταχυτήτων. Είναι σαν να διαβάζει τη σκέψη σου και ανεβοκατεβάζει σχέσεις, όπως θα το έκανες και εσύ. Εκεί που θα ήθελες τη μανέτα στην αριστερή μεριά του τιμονιού είναι στις μανούβρες για να γίνονται πιο ομαλά τα σταμάτα – ξεκίνα.
Αυτός της KTM είναι πιο «άγριος» σε όλα του. Τραχύς σε λειτουργία και έτοιμος να ικανοποιήσει ακόμη και τον πιο ανήσυχο. Χωρίς κραδασμούς, μεταλλάσσεται ανάλογα με τις ορέξεις του αναβάτη του. Τα απόλυτα νούμερα ροπής και ιπποδύναμης ταιριάζουν με τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας. Οι 94 ίπποι και τα 8,9 kgm ροπής τού επιτρέπουν να τα «βάζει» με τα μεγαλύτερα Tiger και Africa. Στην άσφαλτο με ανάλογα ελαστικά αποδεικνύεται πως έχει το καλύτερο στήσιμο.

Ο τρικύλινδρος του Tiger, φέτος άλλαξε, όπως και όλα πάνω στο on- off της Triumph. Είναι δυνατός, απολύτως γραμμικός. Πουθενά «κοιλιά» στην ιπποδύναμη και τη ροπή, για αυτό ταξιδεύει εξίσου ξεκούραστα με το Africa. Σε απόλυτες τιμές κατασκευαστή είναι πολύ κοντά στο 790 Adventure. Οι 95 ίπποι έρχονται 250 στροφές νωρίτερα, όμως τα 8,8 kgm ροπής παρέχονται μόλις στις 7.250 σ.α.λ. Το δούλεμά του είναι βαρύ και λίγοι κραδασμοί φτάνουν στο τιμόνι. Πρόκειται για τον κινητήρα με τον πιο ταξιδιωτικό χαρακτήρα από τα υπόλοιπα.

Ο δικύλινδρος σε σειρά κινητήρας των 689 κ.εκ. από το «φημισμένο» MT-07 κυκλοφορεί ανάμεσά μας από το 2014 και διαθέτει 72,4 ίππους, αλλά προσφέρει τα καλούδια του με διασκεδαστικό και εύκολο τρόπο. Κραδασμοί δεν υπάρχουν, η ελαστικότητά του επιτρέπει να αφήσεις τις στροφές να πέσουν χαμηλά και όταν αποφασίσεις να ανοίξεις το γκάζι να «τραβήξει» ομαλά και «καθαρά». Μπορείς να ταξιδεύεις μαζί του με περισσότερα από 150 χλμ./ώρα, αλλά να ξέρεις πάντα πως ακόμη και από το 170 ο κινητήρας ανταποκρίνεται πρόθυμα και φορτώνει και άλλα χιλιόμετρα. Μαζί με του Triumph είναι ο πιο γραμμικός. Η διαφορά σε σχέση με τα υπόλοιπα αρκετά μεγάλη, αλλά όπως γράψαμε μένει άνετα μαζί τους. Δεν έχει τις ανέσεις των υπολοίπων, όμως αυτό το τελευταίο δεν χρειάζεται να το διαβάσεις κάπου. Για να το διαπιστώσεις, αρκεί μια ματιά.

Κινητήρας – επιδόσεις-κατανάλωση

Let the journey begin

Η διαδρομή αρχικά περιλάμβανε αυτοκινητόδρομο. Εκεί δηλαδή όπου οι περισσότερες μοτοσυκλέτες αυτής της κατηγορίας, ακόμη και οι μικρότερες, διαπρέπουν με τις ανέσεις και την εργονομία που προσφέρουν. Σε γενικές γραμμές και οι τέσσερις της δοκιμής ταξιδεύουν χωρίς να κουράζουν ιδιαίτερα. Όμως η εξαιρετική κάλυψη από τον αέρα του Tiger και η πολύ καλή θέση οδήγησης που προσφέρει η σέλα -μόνο στην ψηλή θέση όμως, διότι στη χαμηλή τα χέρια παίρνουν αφύσικη στάση κάτι που αποδείχθηκε κουραστικό σε πολύωρη οδήγηση- το έκαναν να ξεχωρίζει. Μόλις ανέβεις στο Africa Twin καταλαβαίνεις για πολλοστή φορά πως στη Honda μάλλον ξέρουν κάτι παραπάνω και φτιάχνουν μοτοσυκλέτες που νομίζεις πως τις οδηγείς χρόνια, έχοντας στη σέλα τους μόνο λίγα λεπτά. «Χώνεσαι» μέσα και πατάς άνετα κάτω, με τη σέλα να σε ξαφνιάζει ευχάριστα. Όπως και στο Triumph, έχεις μια μεγάλη οθόνη μπροστά σου. Αυτό που συζητήθηκε κατά τη διάρκεια της δοκιμής είναι η απόφαση της Honda να εξοπλίσει τη συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα με μια σχεδόν ανύπαρκτη ζελατίνα, που αν δεν καθόσουν τόσο χαμηλά και μέσα, δεν θα μπορούσες να ταξιδέψεις άνετα με πάνω από 140 χλμ/ώρα. Από την άλλη, εξασφαλίζει άριστη ορατότητα όταν οδηγείς όρθιος στο χώμα. Επίσης «μυστήριο» αποτελεί και η μη τοποθέτηση χειρολαβών συνεπιβάτη. Μια τέτοια μοτοσυκλέτα αυτού του κόστους θα έπρεπε να διακρίνεται και για την εργονομία της.

Από την άλλη παθαίνεις σοκ μόλις ανέβεις στη σέλα του Tenere που δεν έχει καμία σχέση με τα υπόλοιπα. Η θέση οδήγησης είναι η πιο «καθαρόαιμα» onoffάδικη και κάθεσαι ψηλά χωρίς να έχεις tablet μπροστά σου, παρά μόνο μια ασπρόμαυρη οθόνη LCD. Στο κεφάλι μπορεί να μη δέχεσαι τις ριπές του αέρα, αλλά οι ώμοι ταρακουνιούνται συνεχώς. Όταν αφήνεις Tiger και Africa για να οδηγήσεις το μεσαίο adventure της Yamaha καταλαβαίνεις άμεσα τη διαφορά κιλών, γεωμετρίας και γενικότερα την κατασκευαστική φιλοσοφία αυτής της λιτής αλλά value for money κατασκευής, που αφήνει πολλές υποσχέσεις για την οδήγηση στο χώμα. Ίσια σκληρή σέλα, η πλέον άβολη για ταξίδι, ψιλόλιγνη σιλουέτα και λίγα πλαστικά. Σε όλους άρεσε, αλλά κανείς δεν ισχυρίστηκε πως ταξίδεψε άνετα μαζί της.

Το Adventure 790 περιμένεις να υπηρετεί πιστά τη σχολή της KTM σε αυτήν την κατηγορία. Παραδοσιακά οι μοτοσυκλέτες του είδους που εξέρχονται από τις γραμμές παραγωγής του Mattighofen έχουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων. Είναι εξαιρετικά στημένες για άσφαλτο και χώμα. Η περίπτωση της «βασικής» έκδοσης του μεσαίου adventure εξυπηρετεί τον πρώτο σκοπό καλύτερα απ’ όλα. Είναι η μοναδική στη μεσαία κατηγορία (600-800 κ.εκ.) με τόσο μεγάλο ρεζερβουάρ (20 λίτρα), γεγονός που διευκολύνει στα ταξίδια. Δεν είναι όμως μόνο η χωρητικότητά του που το κάνει να ξεχωρίζει, αλλά και η μοναδική σχεδίασή του δείχνοντας για πολλοστή φορά πως εκεί στην Αυστρία το ψάχνουν λίγο παραπάνω. Ναι, θέλουν να πουλήσουν, όπως όλοι οι κατασκευαστές άλλωστε, αλλά πάντα βρίσκουν κάτι που κάνει τις μοτοσυκλέτες τους να ξεχωρίζουν. Δεν αναφέρομαι στην εμφάνιση, μιας και είναι θέμα εντελώς υποκειμενικό, αλλά στη διαφορετικότητα που πηγάζει τόσο από τη σχεδίασή τους όσο και από τις πρωτότυπες λύσεις που υιοθετούνται σε μοτοσυκλέτες παραγωγής. Από λευκό χαρτί, από το μηδέν χωρίς να επηρεάζονται από τάσεις και μόδες της εποχής. Πολύ σημαντικό για αυτήν την κατηγορία μοτοσυκλετών το πολύ χαμηλό ύψος σέλας και η streetάδικη θέση οδήγησης, που σε συνδυασμό με την ικανοποιητική κάλυψη από τον αέρα που προσφέρει η ζελατίνα αλλά και τη σχεδίαση του ρεζερβουάρ, σε κάνει να αποφανθείς πως πρόκειται για μια πολύ φιλική για τον μέσο χρήστη μοτοσυκλέτα. Πάντα όμως όταν γράφεις για μοτοσυκλέτες της KTM, υπάρχει μια ανατροπή. Μπορεί να βολτάρεις χαλαρά και το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο να αρχίσεις τις «καγκουριές». Να περάσεις από χωματόδρομο εύκολα και ας μην είναι τόσο εύκολο και φιλικό όσο το Tenere και εδώ φταίει ξεκάθαρα η έλλειψη μοχλικού στην πίσω ανάρτηση που το κάνει «νευρικό». Να έχεις πάντα σύμμαχο το μικρό βάρος, την άριστη θέση που παίρνει το σώμα όταν σηκώνεσαι όρθιος στα μαρσπιέ.

Πλαίσιο - Διαστάσεις

Στη σέλα του Tenere απολαμβάνεις τη φύση, όταν τα «ξενέρωτα» χιλιόμετρα του αυτοκινητόδρομου μείνουν πίσω. Όταν αρχίσουν οι στροφές και με γνώμονα πως λίγο νωρίτερα ήσουν στη σέλα του Africa ή του Tiger, είναι η ανάλαφρη αίσθηση και η ευκολία αλλαγής κατεύθυνσης που σε κερδίζουν στο adventure της Yamaha. H μαλακή ανάρτηση δίνει τελικά αρκετά καλή πληροφόρηση στην άσφαλτο και εμπνέει μεγάλη εμπιστοσύνη στο χώμα. Η θέση οδήγησης σε απομακρύνει από τον εμπρός τροχό και από το τιμόνι και η σχεδίαση του ρεζερβουάρ μπορεί να δείχνει αρκετά λεπτή, αλλά τελικά σου ανοίγει τα πόδια με αποτέλεσμα αναβάτης 1,75μ. να δυσκολεύεται αρκετά να πατήσει κάτω. Όταν όμως σηκωθείς όρθιος στο χώμα, αισθάνεσαι άμεσα εμπιστοσύνη. Το μπροστινό φορτίζεται λίγο παραπάνω και δίνει την απαραίτητη πληροφορία, με το αμορτισέρ να «διαβάζει» και να καταπίνει ταυτόχρονα τις δυσκολίες του χωματόδρομου. Αυτό που χρήζει άμεσης αντικατάστασης είναι το τιμόνι, καθώς ένα πιο φαρδύ θα διευκολύνει ακόμη περισσότερο την οδήγηση, ειδικά στο χώμα. Κάτι που θέλει συνήθεια είναι η επαφή του αριστερού ποδιού με το καπάκι του κινητήρα.

Ο φιλικός χαρακτήρας του Africa ενισχύεται ακόμη περισσότερο από το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη. Ήταν η έκδοση που είχαμε στη διάθεσή μας και στην αρχή όλοι ενδόμυχα πιστεύαμε πως η μοτοσυκλέτα της Honda θα είχε μειονέκτημα για αυτό τον λόγο έναντι των υπολοίπων. Το DCT όμως στη ρύθμιση Sport II είναι σαν να διαβάζει τις προθέσεις σου και αλλάζει σχέσεις όπως θα ήθελες. Η άνετη θέση οδήγησης δεν σου επιτρέπει να μπεις στην πρίζα και να «κυνηγήσεις». Σε αυτό συμβάλει και το μεγαλύτερο βάρος αλλά και η ανάρτηση που σου υποδεικνύει να μην πιέσεις πολύ το Africa μέσα στη στροφή. Το Tiger 900 μπορεί να ακολουθήσει το ΚΤΜ στην άσφαλτο και να απομακρυνθούν από τα υπόλοιπα. Η ομοιογένεια του βρετανικού on- off του επιτρέπει να κρατά σβέλτο ρυθμό ξεκούραστα.

Όπως ξεκαθαρίσαμε στην αρχή ασχοληθήκαμε με τέσσερις μοτοσυκλέτες με διαφορετική φιλοσοφία, παρότι απευθύνονται στο ίδιο κοινό. Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει η καλύτερη, αλλά η καταλληλότερη για τον καθένα εκεί έξω. Αν θέλεις μια μοτοσυκλέτα για όλα και ταξιδεύεις πολύ, τότε είσαι μεταξύ του Honda και του Triumph που μπορούν και καταπίνουν πιο εύκολα τα χιλιόμετρα και έχουν τον πληρέστερο εξοπλισμό. Το Africa Twin υστερεί σε προστασία, κερδίζει σε φιλικότητα και αν δεν υπήρχε το Tenere θα ήταν το κορυφαίο στο χώμα. Το Tiger είναι πιο ποιοτικό, με πληρές πακέτο εξοπλισμού.

Το 790 Adventure αποτελεί τη χρυσή τομή για κάποιον που θέλει να μετακινείται καθημερινά, να έχει στη διάθεσή του κορυφαία ηλεκτρονικά και να ταξιδεύει. Διαθέτει το πλέον streetάδικο στήσιμο και γι’ αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί η συμπεριφορά του στο χώμα με αυτήν του Tenere και του Africa Twin. Δύσκολα να βρεθεί άλλη μοτοσυκλέτα που να στρίβει τόσο καλά με τροχό 21 ίντσες.Είναι κατασκευασμένο με γνώμονα την χρήση που κάνει ο αναβάτης μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας. 80% άσφαλτο, 20% χώμα. Για όποιον θέλει να γυρίσει την Ελλάδα από χώμα, μπορεί να επιλέξει την έκδοση R.

Ελάχιστα είναι τα on- off που έχουν φτιαχτεί για ζωηρό παιχνίδι στο χώμα. Και όσα το κάνουν, υστερούν σε άνεση στο ταξίδι. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το Tenere. Όλοι καταλήξαμε πως η μοτοσυκλέτα της Yamaha είναι η καλύτερη off road, αλλά δεν ταξιδεύει το ίδιο άνετα με τις υπόλοιπες. Το Tenere θα ανταποκριθεί θετικά σε αυτόν που θα πιέσει στο χώμα. Οι υπόλοιπες θα διασχίσουν τον δασικό δρόμο σε όποια κατάσταση και αν βρίσκονται και με ένα ζευγάρι κατάλληλα ελαστικά θα κάνουν πολλά χιλιόμετρα εκτός δρόμου. Είναι το πιο φτωχό σε εξοπλισμό και υποδεέστερο ποιοτικά, αλλά κοστίζει λιγότερο απ’ όλα.

Αν ρωτούσατε τους συμμετέχοντες στο Adventure Reunion ποια μοτοσυκλέτα θα επέλεγαν μετά από τρεις ημέρες οδήγησης, θα απαντούσαν το Yamaha Tenere. Εσείς απλά σκεφτείτε ποια από τις τέσσερις θα κάνει τα όνειρά σας πραγματικότητα και αποκτήστε την. 

Εξοπλισμός αναβάτη: Motomarket

Κράνη: Airoh Commander Progress, Airoh Valor, Bell MX-9 Adventure, Pilot Snake

Μπουφάν Dane Ikast 00 Gore Tex, Fovos Explorer KNOX 4 Season, Nordcode Terra Flow

Παντελόνια: Nordcode Montreal, Fovos Attack

Γάντια: Five GT3 Water Repelle, Fovos Explorer Softshell, Nordcode Air Tech

Μπότες: Forma ADV Tourer