Δοκιμή Suzuki GSX-S 1000: Respect

Γράφει ο Κώστας Ταρναβάς  //  22.06.2017

Οι συστάσεις περιττεύουν σε αυτήν την περίπτωση. Έχουμε να κάνουμε με ένα streetfighter που δημιουργήθηκε βασισμένο σε ένα από τα κορυφαία superbike όλων των εποχών. Τσαμπουκαλεμένο σαν γνήσιος μαχητής των δρόμων, γρήγορο και «ακριβές» σαν GSX-R! Το GSX-S είναι έτοιμο να τα βάλει με όλα τα naked χιλιάρια

Δικύλινδρο 1000άρι είχαμε δει, τετρακύλινδρο 1300άρι επίσης. Η Suzuki αρνούνταν να βγάλει στην παραγωγή ένα τετρακύλινδρο "γυμνό" 1000άρι και εμείς το μόνο που βλέπαμε ήταν κάποια customαριζμένα GSX-R. Αναρωτιόμασταν γιατί. Η βάση υπήρχε και ήταν κορυφαία. Ένα μίνιμαλ κουστούμι χρειαζόταν, ένα φαρδύ τιμόνι και μικροαλλαγές στον κορυφαίο χιλιάρη τετρακύλινδρο του Hamamatsu για να "αμυνθεί" απέναντι στην καθημερινότητα. Άργησαν οι Ιάπωνες, αλλά τελικά μας το παρουσίασαν όπως το περιμέναμε. Άγριο σε εμφάνιση και παράλληλα χρηστικό και εύκολο για κάθε χρήση.

Wolverine

Χαμηλό, μυώδες χωρίς πολλά πλαστικά. Μπλε κλασσικό της Suzuki και όλα τα υπόλοιπα μαύρα εκτός από το φαλτσοκομμένο κοντό τελικό της εξάτμισης που μεταδίδει βαρύ μπάσο ήχο σε όλες τις στροφές. Συμπαγές με μαζεμένο τον όγκο του στο κέντρο. Εκεί όπου θα κάτσει και ο αναβάτης στην πολύ αναπαυτική και χαμηλά τοποθετημένη σέλα. Οι σχεδιαστές της Suzuki κατάφεραν να εξαφανίσουν την ελαφρώς στρουμπουλή αλλά γυμνασμένη σιλουέτα του GSX-S. Μόλις ο αναβάτης κάτσει επάνω του και τα πόδια του πάρουν θέση στα μαρσπιέ, τα γόνατα αγκαλιάζουν το ρεζερβουάρ προσφέροντας ιδανική στήριξη. Το πάνελ οργάνων αποτελείται από μία οθόνη υγρών κρυστάλλων που περιλαμβάνει όλες τις λειτουργίες και αποτελεί συνέχεια των πλαστικών που πλαισιώνουν το φανάρι με τις φαβορίτες του Wolverine! Εμάς τουλάχιστον αυτό μας θύμισαν τα δύο μικρά εξογκώματα εκατέρωθεν του κυρίως προβολέα. Το fat bar τιμόνι της Renthal αλλάζει χρώμα όταν το χτυπάει το φως του ήλιου- από μαύρο γίνεται σκούρο μωβ. Τα πλαϊνά πλαστικά έχουν το σχήμα «κεραυνού» με την κάτω μεριά τους να "κρύβει" το μεγάλο ψυγείο. Η καρίνα που αποτελείται από δύο κομμάτια είναι τόσο αιχμηρή που νομίζεις πως θα κοπείς αν την πιάσεις. Το πίσω τμήμα είναι μικροκαμωμένο και «χάνεται» σχεδόν ολόκληρο όταν ο αναβάτης ανέβει στη σέλα. Όσο για τον συνεπιβάτη πρέπει να αρκεστεί σε ένα μικρό σελάκι και να σκύψει προς τα εμπρός για να στηριχτεί, καθώς δεν έχουν προβλεφθεί χειρολαβές.

Επιβάλλεται από το ρελαντί

Μπορεί να μην διαθέτει τα 178 άλογα των supersport αδελφών του, αλλά ο τρόπος που αποδίδει από το ρελαντί μέχρι την κόκκινη περιοχή του στροφομέτρου είναι επιβλητικός. Υπενθυμίζει μόνο με τον ήχο του πως πρόκειται για έναν εκ των ισχυρότερων και κορυφαίων όλων των εποχών. Ο σεβασμός προς τον χιλιάρη τετρακύλινδρο που έστελνε στην κορυφή όλα τα GSX-R από το 2005 έως το 2008 είναι δεδομένος. Η εικόνα που έχουμε στο μυαλό μας είναι αυτή της υπόκλισης όλων των μοτοσυκλετών του είδους μπροστά στο GSX-S. Υπερβολικό ίσως, αλλά απολύτως κατανοητό αν τον ακούσετε να δουλεύει. Τα κυβικά του είναι 999, ίδια κεφαλή, ίδια διάμετρο επί διαδρομή, ίδιες βαλβίδες κατασκευασμένες όμως από ατσάλι, αντί για τιτάνιο, μιας και πλέον αντέχουν τους μειωμένους ρυθμούς περιστροφής. Η μείωση της ιπποδύναμης στους 146 ίππους που δεν τους λες και λίγους έχει επιτευχθεί χάρη στα ελαφρύτερα πιστόνια, τη χαμηλότερη συμπίεση και τους ηπιότερους εκκεντροφόρους. Με αυτόν τον τρόπο η δύναμή του είναι ευκολότερα αξιοποιήσιμη, ενώ έχει κερδίσει σε φιλικότητα και ελαστικότητα, αφού στην ουσία περιττεύει η συνεχής χρήση του πολύ καλού, σαφέστατου και εξαιρετικά κλιμακωμένου κιβωτίου ταχυτήτων.

Ο «σκελετός»

Για να είναι γρήγορο και ακριβές ένα μοντέλο ένας εξαιρετικός κινητήρας δεν αρκεί. Χρειάζεται επίσης εξίσου κορυφαίο πλαίσιο και αναρτήσεις. Το ψαλίδι είναι αλουμινένιο και προέρχεται από το προηγούμενο GSX-R, ενώ το πλαίσιο επανασχεδιάστηκε και είναι ελαφρύτερο κατά 1,5 κιλό, γεγονός που απέφερε χαμηλότερο κέντρο βάρους και κατ’ επέκταση αυξημένη ευελιξία. Οι αναρτήσεις προέρχονται από την KYB με ένα χρυσό ανεστραμμένο και πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι διαμέτρου 43mm να δεσπόζει στο μπροστινό μέρος, ενώ το «κρυμμένο» αμορτισέρ φέρει σύστημα μοχλισμού και διαθέτει όλες τις ρυθμίσεις πλην απόσβεσης συμπίεσης.  Για τα φρένα επελέγησαν δύο κατασκευαστές! Μπροστά συναντάμε μια πανέμορφη ακτινική τετραέμβολη δαγκάνα της Brembo, ενώ πίσω η Nissin προμηθεύει τη Suzuki με μια διέμβολη. Το GSX-S είναι εφοδιασμένο με ABS το οποίο δεν απενεργοποιείται. Οι ζάντες είναι αλουμινίου με τρία μπράτσα, το καθένα εκ των οποίων χωρίζεται στα δύο πριν «πιάσουν» τη στεφάνη.

Το «θηρίο» ανάμεσά μας

Μπορεί να φαίνεται και να ακούγεται σαν άγριο θηρίο έτοιμο να καταβροχθίσει τα πάντα στο πέρασμά του και να τα βάλει ακόμη και με ισχυρότερα «σαρκοβόρα» streetfighter, αλλά το GSX-S κάνει και άλλα πολλά. Αδυνατώ να κατανοήσω γιατί ενδείκνυται για καθημερινή μετακίνηση ένα μαστόδοντο on- off 1.200 κ.εκ. με 140 ίππους και όχι μια γυμνή μοτοσυκλέτα 1.000 κ.εκ. με 146. Για το μόνο που δεν υπάρχουν επιχειρήματα είναι η κάλυψη από τον αέρα, γιατί από τη βροχή ούτως ή άλλως δεν μπορείς να προφυλαχθείς. Είναι πιο άνετο ένα adventure; Μετά την εμπειρία μου με το GSX-S θα απαντήσω αρνητικά. Διότι σε αυτό κάθεσαι με ελαφριά κλίση προς τα εμπρός και τα χέρια ανοίγουν για να πιάσουν το φαρδύ τιμόνι, χωρίς όμως να φορτίζονται οι καρποί. Σε αυτήν τη θέση οδήγησης η μέση δεν καταπονείται, αφού το βάρος του αναβάτη μοιράζεται. Αισθάνεσαι τη μοτοσυκλέτα «βιδωμένη» στον δρόμο και το χαμηλό κέντρο βάρους παρέχει μια έξτρα ασφάλεια ακόμη και υπό κλίση. Πατάς τόσο εύκολα κάτω που οποιαδήποτε επιτόπια μανούβρα μπορεί να γίνει χωρίς να ακροβατείς μια στα δάχτυλα του ενός ποδιού και μία στου άλλου. Επιπλέον η απόδοση του τετρακύλινδρου είναι τόσο γραμμική και έρχεται τόσο ομαλά υπακούοντας ακριβώς στις κινήσεις του δεξιού καρπού. Από την άλλη όταν στρέψει γενναία το δεξί γκριπ, ο «αγαθός γίγαντας» γίνεται «αιμοβόρο τέρας». Επιταχύνει αστραπιαία βγάζοντας βρυχηθμό που προκαλεί ανατριχίλα. Το σώμα ασυναίσθητα πέφτει προς τα εμπρός και γίνεσαι ένα με το GSX-S. Τα φρένα υπακούουν σε κάθε σου εντολή, οι αναρτήσεις απορροφούν τα πάντα και μόνο σε μεγάλες εγκάρσιες ανωμαλίες κλονίζουν τη σταθερότητά της, που ούτως ή άλλως είναι από τις κορυφαίες της κατηγορίας. Η λειτουργία και συνεργασία πλαισίου και αναρτήσεων είναι ιδανική και αποπνέει ποιοτικά χαρακτηριστικά που συναντώνται σε supersport κατασκευές. Επιπλέον τα φρένα με το πολύ σωστό ABS δουλεύουν άψογα, ενώ ο αναβάτης έχει στη διάθεσή του και το traction control που ρυθμίζεται σε τρία επίπεδα, αλλά και απενεργοποιείται για περισσότερα «παιχνίδια».

Η κληρονομιά

Η κατηγορία των streetfighter 1.000 κ.εκ. είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες. Σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές έχουν να επιδείξουν έναν εκπρόσωπο στην κατηγορία. Δικύλινδρα, τρικύλινδρα, τετρακύλινδρα αποτελούν την οικογένεια των άγριων και απολίτιστων. Πολλοί τα βλέπουν ως πρωτόγονα επειδή παραπέμπουν στις πρώτες μοτοσυκλέτες, οι κινητήρες των οποίων βρίσκονταν σε κοινή θέα και δεν υπήρχαν πλαστικά. Όλα διαθέτουν αναμφισβήτητα τη δική τους αυθεντική ομορφιά. Στην περίπτωση δε του GSX-S, εκτός από την εξωτική εμφάνιση, υπάρχει και η μεγάλη κληρονομιά που θα κουβαλάει για πάντα το μοντέλο της Suzuki.