Ride in Peace Paul Smart

29.10.2021

O Paul Smart, ένας εμβληματικός αναβάτης για την Ducati, σκοτώθηκε την Τετάρτη 27/10 σε τροχαίο κάνοντας αυτό που αγαπούσε: οδηγώντας τη μοτοσυκλέτα του. 

Κείμενο: Μένιος Κατής

To δυστύχημα συνέβη στο δρόμο μεταξύ του Ανατολικού Sussex και του Kent. Τα αίτια διερευνώνται από τις αστυνομικές αρχές. Την είδηση γνωστοποίησε η οικογένειά του σκορπίζοντας θλίψη στο χώρο του παγκόσμιου motorsport. Αφήνει πίσω του τη σύζυγό του Maggie (σ.σ. αδερφή του αείμνηστου Barry Sheene), την κόρη του Paula και τον γιο του Scott παλιό αγωνιζόμενο και τεχνικό διευθυντή στο WorldSBK. 

Γεννημένος στις 23 Απριλίου του 1943 στο Eynsfords (Kent), ο Paul Smart άφησε το στίγμα του στους αγώνες μοτοσυκλέτες, οδηγώντας για διάφορες εταιρείες, αλλά μια ήταν εκείνη με την οποία έγραψε ιστορία: η Ducati.

Εκείνη η νίκη του στα 200 μίλια της Ίμολα το 1972 μπροστά σε περισσότερους από 70.000 θεατές, του έδωσε θρυλική υπόσταση και τον έκανε αναβάτη σύμβολο της εταιρείας. Μια νίκη που εκείνη την εποχή θεωρήθηκε μεγάλη έκπληξη και η οποία άλλαξε τον ρου της αγωνιστικής ιστορίας της μάρκας.

Ήταν μια εποχή που στο Borgo Panigale έδιναν έμφαση στις μοτοσυκλέτες μικρού κυβισμού και δεν ασχολούνταν τόσο με τους αγώνες. Τότε ο ευφυής μηχανικός Fabio Taglioni έπεισε τον επικεφαλής της μάρκας να ενισχύσει τον προϋπολογισμό ώστε η εταιρεία να δημιουργήσει μια καλή αγωνιστική ομάδα προσλαμβάνοντας κορυφαίους αναβάτες της εποχής. Προσέγγισαν τους Jarno Saarinen, Barry Sheene και Renzo Pasolini, όμως οι απαντήσεις που πήραν ήταν αρνητικές, καθώς η Ducati δεν ήταν μεγάλο όνομα στους αγώνες μοτοσυκλετών μεγάλου κυβισμού. 

Αποφάσισαν έτσι να στραφούν σε περιπτώσεις αναβατών που ήταν λιγότερο γνωστοί όπως ο Άγγλος Alan Dunscombe και ο βετεράνος Ιταλός, Bruno Spaggiari. Προσπάθησαν να επικοινωνήσουν με τον Smart για να του αναλύσουν το project και να του καταθέσουν την πρότασή τους, αλλά δεν τα κατάφεραν.

Εκείνη την εποχή ο Smart δεν συγκαταλεγόταν στα κορυφαία ονόματα της Ευρώπης. Η φήμη του ήταν μεγαλύτερη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού όπου αγωνιζόταν με την αμερικανική ομάδα Hanson Kawasaki οδηγώντας το 2χρονο τρικύλινδρο H2 750. O άνθρωπος κλειδί στην ιστορία ήταν η σύντροφος του Smart, Maggieπου τον ενημέρωσε για το ενδιαφέρον των Ιταλών. Εκείνος αρχικά ήταν διστακτικός αμφισβητώντας τις δυνατότητες της εταιρείας, έπειτα από αρκετές διαπραγματεύσεις όμως αποφάσισε να αποδεχθεί την πρόταση και να υπογράψει συμβόλαιο.

Όταν ξεκίνησε να δουλεύει με την Ducati, έμεινε έκπληκτος από τις ικανότητες του ingegnere Taglioni και της ομάδας του, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να απορήσει γιατί τόσα χρόνια η Ducati δεν είχε επενδύσει περισσότερο χρόνο και χρήμα στους αγώνες.

Ο θρίαμβος της Ίμολα

Στον αγώνα της Ίμολα η Ducati δεν ήταν φαβορί. Είχε να αντιμετωπίσει μεγάλες δυνάμεις της εποχής τόσο στους κατασκευαστές όσο και στους οδηγούς. Απέναντί της είχε τις MV Agusta, Honda, Triumph, Norton, BSA, Moto Guzzi και αναβάτες όπως ο Giacomo Agostini, Phil Read, Walter Villa.

Η μπολονέζικη μάρκα είχε να αντιπαρατάξει τους Paul Smart, Bruno Spaggiari, Ermanno Giuliano & Alan Dunscombe και 8 Ducati 750 Imola Desmo άρτια προετοιμασμένες. Βασίζονταν στην Gran Tourismo 750 (GT 750), με τον δικύλινδρο αερόψυκτο 90 μοιρών κινητήρα 748 κ. εκ. και δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων. Ήταν το πρώτο μοντέλο στην ιστορία της Ducati με Desmo. Όλες φορούσαν 40άρια Dell'Orto και η απόδοσή τους ήταν 80 hp @ 8.500 σ.α.λ. Το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα ήταν του μοντέλου παραγωγής, τη στιγμή που η MV Agusta 500 του Agostini ήταν ένα «καθαρόαιμο» αγωνιστικό.

Στον 4ο γύρο ο Smart «έπιασε» τον Agostini που ήταν το μεγάλο φαβορί για νίκη και τον πέρασε. Η επόμενη πρόκληση για τον ίδιο ήταν η μάχη με τον ομόσταβλό του Bruno Spaggiari, με τον οποίο πάλεψε για την πρωτιά. Τελικά ο Smart πέρασε στην πρωτοπορία και έφτασε στη νίκη εκμεταλλευόμενος διαρροή καυσίμου στη Ducati του Spaggiari στον τελευταίο γύρο που τον ανάγκασε να «κόψει» ταχύτητα. Αυτό το τρομερό 1-2 κόντρα στην παντοκρατορία της MV Agusta ήταν ένα αποτέλεσμα που έθεσε τις βάσεις για τις μελλοντικές αγωνιστικές επιτυχίες της μάρκας στο παγκόσμιο στερέωμα.

Κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής του πορείας, ο Paul Smart αγωνίστηκε μεταξύ άλλων στο Isle of Man και στα Grand Prix όπου είχε επτά παρουσίες στο βάθρο αγωνιζόμενος στα 250 και 350 κ. εκ. Η καριέρα του ολοκληρώθηκε το 1978 οπότε και αποφάσισε να ασχοληθεί με το εμπόριο μοτοσυκλετών δημιουργώντας τα δικά του καταστήματα.

Ducati Paul Smart 1000 LE

Το 2006 η Ducati θέλοντας να τιμήσει τη νίκη του Paul Smart στα 200 μίλια της Ίμολα το 1972 παρουσίασε την
Ducati Paul Smart 1000 LE. Μια neo-retro μοτοσυκλέτα στα χρώματα της μοτοσυκλέτας την οποία οδήγησε στο θρίαμβο ο Βρετανός.
Βασίστηκε στα μοντέλα της σειράς SportClassic την οποία σχεδίασε ο Νοτιοαφρικανός Pierre Terblanche. Μια σειρά που έχει αποκτήσει πλέον συλλεκτική αξία με το συγκεκριμένο μοντέλο μάλιστα να αποτελεί διακαή πόθο για τους συλλέκτες ανά τον κόσμο.