Όλο το RED BULL ROMANIACS 2022 σε 10’

02.08.2022

Το Red Bull Romaniacs, ο απόλυτος παράδεισος (ή για άλλους, η «Κόλαση») του Extreme Enduro, ολοκληρώθηκε για το 2022 και ενώ μπορούν να γραφτούν πολλά, παρακάτω μπορεί να βρει κανείς συνοπτικά τα τοπ της κάθε ημέρας

Κείμενο: Ελένη Δανάη Μαυράκη

Ο αγώνας ξεκίνησε με ένα μεγάλο όνομα εκτός – μετά τον τραυματισμό στον ώμο κατά τη διάρκεια του τελευταίου αγώνα Super Enduro (Μάρτιος 2022), ο Billy Bolt δήλωσε ότι «Δεν θα ήταν σωστό να συνεχίσω να οδηγώ με πόνο [-] πρέπει κανείς να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του».

Φέτος, για πρώτη φορά ανακοινώθηκε ο σχεδιασμός κομματιών με τίτλο "Live Maniacs” όπου οι αγωνιζόμενοι της κατηγορίας Gold θα περνάνε κάθε μέρα διαδρομές που θα έχουν ανακοινωθεί μόλις την προηγούμενη μέρα με live streaming των περασμάτων τους και ζωντανό σχολιασμό.

Τρίτη 26/7: Πρόλογος
Τα Προκριματικά για τον Πρόλογο ήταν εξαιρετική ευκαιρία για τον Poll Tares, πάνω στην Yamaha Tenere 700, να δώσει «άρτο και θέαμα» στο κοινό, παραδίδοντας «μάθημα» οδήγησης για πέρασμα εμποδίων, καθώς ήταν ο μοναδικός αναβάτης που ολοκλήρωσε την διαδρομή σε χρόνο κάτω του ενός λεπτού – του πήρε μόλις 57"830.

Παρόλα αυτά, στα χρονομετρημένα του Προλόγου, ήταν οι Alfredo Gomzez (Gold), Barnabás Csizmazia (Silver) και Håvard Nevland (Bronze) με τους καλύτερους χρόνους στις κατηγορίες τους, κόντρα σε μεγάλα ονόματα. Και πάλι, ο Pol Tarres έφτασε την τριάδα της κατηγορίας του με θεαματική οδήγηση – και μια εντυπωσιακή πτώση.

Τετάρτη 27/7 1η μέρα: το κόστος της πτώσης στον Πρόλογο για τον Tarres
Οι σχεδιαστές δεν έδειξαν οίκτο στους αγωνιζόμενους για την 1η μέρα φτιάχνοντας την διαδρομή Babysitter, προσφέροντας άπλετο θέαμα ζωντανής αναμετάδοσης στο κομμάτι Live Stages. Οι αγωνιζόμενοι έπρεπε να ολοκληρώσουν 3 γύρους της Babysitter, ξεκινώντας με έναν δύσκολο «βραχόκηπο» που δεν είχαν περπατήσει – η επιλογή πορείας γινόταν επιτόπου με άμεσες επιπτώσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας. Στη συνέχεια, μπαίνοντας σε δασική διαδρομή έπρεπε να περάσουν απότομες, κλειστές στροφές προς την κορυφογραμμή, με την ζέστη και τη σκόνη να αυξάνουν το επίπεδο δυσκολίας και κινδύνου, περιορίζοντας την όραση.

Ολοκληρώνοντας αυτή την δοκιμασία, τα πράγματα δυσκόλευαν, καθώς οι αγωνιζόμενοι είχαν μπροστά τους κομμάτια – «υπογραφές» του αγώνα. Από την κορυφογραμμή, το «No Sex» με μια απαιτητική κατηφορική μέχρι το «Lost World» - ελαφρώς πιο «φιλικό» που οδηγούσε στα αδυσώπητα «Kill «Em All», «Perla», «Galindo» και «Long Walk», κομμάτια που ενώ στα πρώτα χρόνια του αγώνα ήταν από τα πιο δύσκολα, πλέον είναι από τα πιο γρήγορα περάσματα, αναδεικνύοντας το πόσο έχουν εξελιχθεί τεχνολογίες και τεχνικές σε μοτοσυκλέτες και αναβάτες.

Δυστυχώς, σε συνέχεια της πτώσης του στον Πρόλογο, ο Pol Tarres αναγκάστηκε να εγκαταλείψη εξαιτίας τραυματισμού στον ώμο, ενώ ο «σιωπηλός δολοφόνος» όπως τον αποκαλούν, τίμησε το όνομά του, παίρνοντας την 1η θέση της ημέρας στην Gold – ο λόγος για τον Graham Jarvis.

Οι Έλληνες συμμετέχοντες είχαν μια πολύ καλή αρχή, τερματίζοντας 113ος ο Σωκράτης Καλαμένιος και 115ος ο Ανδρέας Τσακόν.

Πέμπτη 28/7 2η μέρα: Birch και Walkner σοβαρεύουν
Για την 2η μέρα του αγώνα, οι συμμετέχοντες θα είχαν να οδηγήσουν σε ανοιχτές διαδρομές στα βουνά, σε υψόμετρο άνω των 2.000 μέτρων, όπου ο συνδυασμός τεχνικής σε οδήγηση μονοπατιού και ροής σε αλπικά εδάφη έκανε την εμπειρία λιγότερο… βασανιστική από αυτή της 1ης ημέρας – όμως οι διαδρομές έμοιαζαν ατελείωτες, με τερματισμό στην κορυφή του χιονοδρομικού κέντρου Rânca, με τον καιρό να είναι πιο δροσερός, καθώς είχε βρέξει το πρωί και το έδαφος ήταν μεν πιο γλιστερό αλλά χωρίς σκόνη. Για όλες τις κατηγορίες, ήταν μια μακριά ημέρα – όλοι το ένιωσαν και μετά από δύο ημέρες οδήγησης, η κόπωση άρχισε να εμφανίζεται στους αναβάτες ακόμα πιο έντονη λόγω υψομέτρου.

Ξεφεύγοντας από την εκκίνηση της 1ης μέρας πίσω από άλλους, αποτέλεσμα της 11ης θέσης του στον Πρόλογο, ο Graham Jarvis ολοκλήρωσε και πάλι πρώτος την ημέρα, οδηγώντας στο στοιχείο του – κλίσεις 60 μοιρών και off camper τραβέρσες για πέρασμα από τον «Τιτανικό» ήταν σαν βόλτα στο πάρκο για τον κορυφαίο στην τεχνική οδήγηση αναβάτη.

Δυο τοπ αναβάτες που δήλωσαν ότι η συμμετοχή τους φέτος θα ήταν μόνο για «διασκέδαση», ο Chris Birch (KTM) στην Silver και ο Matthias Walkner (KTM) στην Bronze, αναθεώρησαν και «σοβάρεψαν» καθώς οι καλές επιδόσεις τους από την προηγούμενη ημέρα τους φόρτισαν θετικά, με τον Matthias Walkner στην εργοστασιακή του μοτοσυκλέτα rally 450cc Dakar να έχει βλέψεις για την τριάδα στο Red Bull Romaniacs και τον Νεοζηλανό Chris Birch να σχολιάζει ότι «Μεγάλη μέρα σήμερα, στο πρώτο μισό της δεν είχα ροή, δεν είχα αίσθηση, το ίδιο μετά το service point, αλλά μετά από καμιά ώρα ένιωσα πραγματικά το δάσος, οι βράχοι και η πρόσφυση, όλα φαινόταν να είναι στα σωστά μέρη και ένιωθα ότι τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά».

Οι ελληνικές συμμετοχές κρατήθηκαν στις θέσεις τους, με τον Σωκράτη Καλαμένιο να ανεβαίνει 106ος και τον Ανδρέα Τσακόν να διατηρεί την 115η.

Παρασκευή 29/7 3η μέρα: Gomez – Blazusiak εκτός
Ο Graham Jarvis μεγάλωσε την «απόσταση» από Roman και Walkner και ο Teodor Kabakchiev παρέμεινε σταθερός στην 2η θέση της κατηγορίας του, αλλά η μέρα δεν ήταν καλή για όλους, καθώς ο Taddy Blazusiak εγκατέλειψε, μετά από τραυματισμό στον ώμο, ενώ ο Alfredo Gomez λόγω κόπωσης – όπως ανέφερε ο ίδιος «δεν υπάρχει τεχνικό πρόβλημα ή τραυματισμός, απλά ξέμεινα από δύναμη να συνεχίσω».

Οι Έλληνες ολοκλήρωσαν την ημέρα με τον Σωκράτη Καλαμένιο στην 135η θέση και τον Ανδρέα Τσακόν στην 104η.

Σάββατο 30/7 4η μέρα: για 7η χρονιά φορά το στέμμα του νικητή
Η τελευταία μέρα είχε τον τερματισμό με πέρασμα από το γνωστό Gusterita Hillclimb, σαν υπενθύμιση και υπογράμμιση της τρέλας που απαιτείται από κάθε ένα αγωνιζόμενο που θέλει να μπει στην λίστα των Finishers, με το κοινό να εμψυχώνει και να ενθουσιάζεται με τις προσπάθειες των αναβατών προς την Red Bull αψίδα του τερματισμού.

Η μέρα ολοκληρώθηκε με πρώτες θέσεις στις κατηγορίες τους για Graham Jarvis, Chris Birch, Edgars Silins και Ovidiu Nistor, με τον Σωκράτη Καλαμένιο στην 109η και τον Ανδρέα Τσακόν στην 102 αντίστοιχα!

Κλείσιμο
Στα 47 του, ο Graham Jarvis κατέκτησε για 7η φορά το Red Bull Romaniacs και ομολόγησε μετά τον τερματισμό του την 4η ημέρα ότι «Προσπαθούσα απλά να επιβιώσω και να παραμείνω στον αγώνα. Είμαι πραγματικά χαρούμενος που τερμάτισα και νίκησα, παρά τον τραυματισμό μου στο γόνατο. Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστών στην ομάδα μου που εργάστηκε σκληρά για φέτος για να φτάσουμε ως εδώ».