Γράφει ο Περικλής Ντεβές // 20.07.2017
Με αφορμή την δημιουργία της πρώτης πίστας Flat Track στη χώρα μας αλλά και του Flat Track Clinic που θα διεξαχθεί υπό την καθοδήγηση του Aaron Colton κάνουμε μια αναδρομή στην ιστορία των αγώνων που αναβιώνουν σε όλο τον κόσμο
Το Flat track είναι περίπου εδώ και έναν αιώνα μια οργανωμένη μορφή αγώνων. Η όλη ιστορία ξεκίνησε από ένα «άδειο» χωράφι και μια μοτοσυκλέτα που άρχισε να το «οργώνει». Τη συνέχεια την φαντάζεστε. Οι αγώνες Flat Track είναι πιθανότατα η παλαιότερη μορφή αγώνων μοστοσυκλέτας στην ιστορία που υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Made in USA
Η αμερικάνικη ομοσπονδία μοτοσυκλετιστών (AMA) ανέλαβε την ευθύνη ώστε να είναι «νόμιμοι» οι αγώνες αυτού το είδους στις αρχές του 20ου αιώνα με τους πρώτους αγώνες που έγιναν γνωστοί να πραγματοποιούνται το 1924. Η AMA δημιούργησε τότε την κατηγορία Α για το πρωτάθλημα AMA Pro Flat Track Racing.
Στους αγώνες FlatTrack κυριαρχούσαν τότε οι Harley Davidson όπου για περίπου τα τρία τέταρτα του αιώνα ήταν ο μοναδικός κατασκευαστής που προμήθευε τους αγώνες με τις μοτοσυκλέτες του. Στα πρώιμα στάδια του ανταγωνισμού στους κατασκευαστές των μοτοσυκλετών Flat Track ήταν και η Indian με σημαντικές επιτυχίες. Οι ιαπωνικές εταιρίες δεν εξήγαγαν μοτοσυκλέτες τους στην Αμερική μέχρι το 1950. Ταυτόχρονα με τις εισαγωγές στην αμερικάνικη αγορά εταιρίες όπως η Indian άρχισαν να «χάνονται» μετά την οικονομική κατάρρευση.
Η Α class του AMA ήταν μια κατηγορία όπου περιείχε ότι μπορεί να φανταστεί κάποιος. Το «χωνευτήρι» των αγώνων αυτών χρησιμοποιήθηκε από τους κατασκευαστές για να εξελίξει τις πρωτότυπες μοτοσυκλέτες που συμμετείχαν σε αυτό το μηχανοκίνητο άθλημα ώστε να τις κάνει καλύτερες και ανταγωνιστικότερες. Προφανώς οι προνομιούχοι οδηγοί αγωνιστικών εργοσταστασιακών μοτοσυκλετών είχαν το προτέρημα, λόγω της υποστήριξης που είχαν από τα εργοστάσια. Μόνο μεγάλες ομάδες μπορούσαν να καλύψουν και να αντέξουν οικονομικά να είναι ανταγωνιστικές. Έτσι αργότερα η AMA εισήγαγε την κατηγορία C, η οποία προσέφερε πρόσβαση σε καθημερινούς αναβάτες-χομπίστες όπου μπορούσαν να συμμετέχουν με τη δική τους street-legal μοτοσυκλέτα ρίχνοντας το κόστος των αναγκών του αγώνα χαμηλά που είχε ως αποτέλεσμα την ολοένα και περισσότερο ενασχόληση και συμμετοχή καθημερινών αναβατών.
Καθώς η αμερικάνικη οικονομία κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, η κατηγορία C έμελλε να γίνει η κορυφαία «τάξη» στους αγώνες Flat Track. Για επτά χρόνια ο πρωταθλητής ανακηρυσσόταν από έναν και μόνο αγώνα: το Springfield Mile. Στη συνέχεια, το 1954 η AMA εισήγαγε το Grand National Championship, το οποίο αποτελείται από διάφορες κατηγορίες: αγώνας ενός μιλίου Flat Track, μισού μιλίου Flat Track, αγώνες short-tack, TT steeplechase, αλλά και αγώνες σε... δρόμο.
Τα μέσα της δεκαετίας του '50 οι fans του είδους είδαν την εγκατάλειψη της Indian και ολοκληρωτική κυριαρχία της H-D. Όντας ο μόνος κατασκευαστής που εξακολουθούσε να καινοτομεί με νέα προϊόντα, η H-D πήρε σχεδόν όλα τα πρωταθλήματα στη δεκαετία του '50.
Η χρυσή εποχή
Οι βρετανικές εταιρείες μπήκαν και αυτές στους αγώνες Flat Track με τις BSA και Triumph να εισβάλουν στις μεγάλες κατηγορίες. Η Triumph επιδιώκοντας να ενισχύσει την κυριαρχία της ως η «πιο γρήγορη μοτοσυκλέτα του κόσμου», «έσπρωξε» αρκετές μοτοσυκλέτες στο AMA Championship και κατάφερε να κερδίσει αρκετούς τίτλους στο λυκόφως της δεκαετίας του 1960. Αυτό που κάποτε ήταν μια μάχη μεταξύ Indian και H-D ήταν τώρα ένας αγώνας της Triumph εναντίον της H-D.
Τα τέλη της δεκαετίας του '60 έως τις αρχές της δεκαετίας του '70 θεωρούνται κατά κάποιο τρόπο τα χρυσά χρόνια του Flat Track, καθώς υπήρχαν κατασκευαστές από Ευρώπη, Ιαπωνία και Αμερική που λάμβαναν μέρος στο πρωτάθλημα. Οι Βρετανοί και οι Ιάπωνες έκαναν ότι μπορούσαν για να αμβισβητήσουν τα πρωτεία της Harley-Davidson άλλες φορές με επιτυχία και άλλες φορές χωρίς. Στα μέσα της δεκαετίας του '70, ο ανταγωνισμός σε συνδυασμό με τα δύσκολα οικονομικά χρόνια, απεδείχθη υπερβολικός για τη βρετανική βιομηχανία μοτοσυκλετών. Έτσι κατέρρευσε όποια προσπάθεια της αφήνοντας τη Harley-Davidson να «παλεύουν» για τους τίτλους με τις εργοστασιακές Yamaha.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80, υπήρξε μια εξέλιξη στην αγωνιστική πλευρά του αθλήματος καθώς οι μοτοσυκλέτες εξελίχθηκαν και απέκτησαν καλύτερα κρατήματα αλλά και μεγαλύτερη ισχύ. Η τεχνική της πλαγιολίσθησης με ισχυρότερη μοτοσυκλέτα σε μια κυκλική οβάλ πίστα με χώμα δεν άλλαξε πολύ αλλά πρόσφερε περισσότερο θέαμα με την μοτοσυκλέτα να μην «ισιώνει» σχεδόν καθόλου! Οι αγωνιζόμενοι που ήταν πιο πολύ εξοικειωμένοι με τον πίσω τροχό να είναι σχεδόν μόνιμα εκτός «τροχιάς» χρησιμοποιούσαν το μπροστινό τροχό για να ευθυγραμμίζουν την πορεία τους αλλά και τις γραμμές τους στην πίστα! Πολλοί από τους κορυφαίους αναβάτες της εποχής δελεάστηκαν από τις νέες πιο δυνατές μοτοσυκλέτες που είχαν έρθει αλλά και το χρήμα που «έπεφτε» στην κατηγορία και έσπευσαν να δοκιμάσουν την τύχη τους σε αυτό.
Για άλλη μια φορά, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 η Harley αφέθηκε να είναι η μοναδική μεγάλη εταιρεία που εκπροσωπήθηκε στο πρωτάθλημα. Αυτό ήταν και το απόγειο της δόξας των αγώνων Flat Track. Αργότερα στη δεκαετία του '80, το motocross άρχισε να επισκιάζει τις επίπεδες αγωνιστικές διαδρομές Flat Track λόγω του ότι οι πίστες αυτές πολλαπλασιάζονταν σε όλη τη χώρα ραγδαία με πλήθος κόσμου να ακολουθέι μια νέα «μόδα» πλέον.
Το FlatTrack σήμερα
Τώρα υπάρχει μια αναζωπύρωση για την πλαγιολίσθηση στις οβάλ πίστες με χώμα. Το μοτοσυκλετιστικό κοινό φαίνεται να έχει στρέψει την προσοχή του στο παρελθόν σε μια προσπάθεια να τιμήσει την κληρονομιά της μοτοσυκλέτας θα λέγαμε αλλά και λόγω της νέας ρετρό-μόδας που προσφέρουν με κάθε τρόπο τα εργοστάσια μοτοσυκλέτας με τα νέα μοντέλα τους. Πολλοί κατασκευαστές βέβαια αποτίνουν -φόρο τιμής- στα μοντέλα που τους βοήθησαν να διατηρήσουν την επιτυχία τους σε δύσκολες και καλές στιγμές. Είδη διαθέτουν μοντέλα με χαρακτηριστικά Flat Track στην αγορά και απ’ ότι φαίνεται και από τις πωλήσεις το ενδιαφέρον του κοινού είναι αρκετά μεγάλο.
Οι αγώνες έχουν εξελιχθεί από τις αρχές του αθλήματος. Καθώς οι μοτοσυκλέτες τροποποιήθηκαν κάποτε με την τεχνολογία του τότε, σήμερα βλέπουμε μοτοσυκλέτες ειδικά κατασκευασμένες για αυτό το σκοπό. Να πηγαίνουν με το πλάι. Εάν τοποθετούσαμε μια γραμμή εκκίνησης σε μια πίστα FlatTrack, χρονοδιαμετρικά με όλες τις μοτοσυκλέτες από τότε έως σήμερα θα βλέπαμε την εξέλιξη των μοτοσυκλετών αυτών μέχρι τα σημερινά hyper-Flat Track bikes που συμμετέχουν σε αυτούς τους αγώνες
To Flat Track μπορεί να είναι το επόμενο μεγάλο κύμα αγώνων μοτοσυκλετών που θα κατακλύσει την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. To 2WO.gr παρακολουθεί τις εξελίξεις και θα συμμετέχει στο Flat Track Clinic με τον Aaron Colton. Τις επόμενες ημέρες θα διαβάσετε και την εμπειρία από την πρώτη ελληνική πίστα Flat Track αλλά και το πως είναι να πλαγιολισθαίνεις συνεχώς σε μια οβάλ χωμάτινη πίστα
Και όπως λένε και εκεί που γεννήθηκε το FlatTrack…
Time will tell…
Ακολουθήστε το 2WO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα για την μοτοσυκλέτα από την Ελλάδα και τον κόσμο.