Θα επιστρέψει η Yamaha στα μεγάλα Adventure;

23.04.2019

Το Super Tenere «μεγάλωσε» και πλέον βλέπει τον ανταγωνισμό να «ξεφεύγει»

Τα αντίστοιχα μοντέλα της BMW (R 1250 GS), της KTM (1290 Super Adventure S) και της Triumph (Tiger 1200) είναι πιο ισχυρά και σε μερικές περιπτώσεις πιο ελαφριά. Με πλήθος ηλεκτρονικών τελευταίας τεχνολογίας και ιπποδύναμη που θυμίζει superbike.

Το Yamaha Super-Tenere κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1989 και είχε δύο δισκόφρενα μπροστά, ένα τεράστιο ρεζερβουάρ 26 λίτρων και οι εκδόσεις Race 750 και 850 πήγαν στην έρημο και κέρδισαν το Paris Dakar συνολικά έξι φορές. Η παραγωγή του μοντέλου σταμάτησε το 1996.

Το 2010 ήρθε η ώρα για ένα νέο Super Tenere - βασισμένο στις ίδιες αρχές – με δικύλινδρο σε σειρά κινητήρα και απεριόριστες δυνατότητες ταξιδιού. Αυτή τη φορά, ο κινητήρας ήταν μεγαλύτερος - 1.200 κ.εκ. - και το XTZ 1200 κατασκευάστηκε για να ανταγωνιστεί το BMW R1200GS. H ισχύς του Super Tenere έφτανε 112 ίππους, την στιγμή που το αερόψυκτο boxer απέδιδε 94,5.

Οι Γερμανοί όμως «απάντησαν» μετά από τρία χρόνια. Παρουσίασαν το υγρόψυκτο R1200GS με 123 ίππους και την ίδια χρονιά, το 2013, η KTM έβγαλε στην αγορά το 1190 Adventure με ισχύ 148 ίππους και έθεσε νέο όρια στην κατηγορία. Έτσι, το Super Tenere άρχισε να μένει πίσω από τον ανταγωνισμό.

Έχουν περάσει εννέα χρόνια από τότε που παρουσιάστηκε και το Super Tenere είναι βασικά η ίδια μοτοσυκλέτα. Το 2018 η Yamaha παρουσίασε την έκδοση "Raid", με ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες αναρτήσεις και επιλεγμένα αξεσουάρ. Η απόδοση του παρέμεινε στους 112 ίππους και το βάρος στα 265 κιλά, όντας βαρύτερο από τους ανταγωνιστές του.

Το Yamaha Tenere αποτελεί μοντέλο 2019, μια μοτοσυκλέτα που βασίζεται στον δικύλινδρο σε σειρά κινητήρα του MT-07, όμως δεν υπάρχει καμία πληροφορία ακόμη για ανανέωση του Super Tenere.

H Yamaha με το Tenere 700 δείχνει πως θέλει να πρωταγωνιστήσει στην κατηγορία των adventure μοτοσυκλετών. Εάν ένα μεγάλο Super Tenere περιλαμβάνεται στα σχέδια της εταιρείας της Iwata, θα πρέπει να επενδύσουν πολύ χρόνο και να δαπανήσουν μεγάλα ποσά στην Έρευνα & Εξέλιξή του. Θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να κατασκευαστεί ένας εντελώς νέος δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας, με περισσότερους από 130 ίππους για να εξοπλίσει μια μοτοσυκλέτα που θα διαθέτει πολλά ηλεκτρονικά και λιγότερα από 240 κιλά, για να είναι ανταγωνιστική. Δεν είναι αδύνατο, αλλά θα ήταν πολύ δαπανηρό και υπάρχουν και άλλες επιλογές.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τη στρατηγική της Honda. Η Africa Twin είναι κάπου ανάμεσα στις κατηγορίες - συνδυάζοντας την απόδοση ενός μεσαίου on off – με ίδια ισχύ με το F850GS και το Tiger 800 - με την άνεση των μεγάλων Adventure.

Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές βγάζουν έναν χαρακτήρα στα μοντέλα τους. Το Tiger 1200 με τον τρικύλινδρο κινητήρα, η BMW με τον boxer, η πιο aggressive ΚΤΜ και τέλος η Ducati με το Multistrada Enduro.

Τι θα κάνει η Yamaha; Θα θελήσει να μπει ανάμεσα στους Ευρωπαίους, θα ακολουθήσει τον δρόμο της Honda και της Suzuki που διαφοροποιήθηκαν από τους τέσσερις της Ευρώπης και κατασκεύασαν δικύλινδρα χιλιάρια με 100 ίππους, ή θα αναβαθμίσει το Super Tenere για να συμμορφωθεί απλά με τις προδιαγραφές Euro5;

Η Yamaha, έχει επικεντρωθεί στα μοντέλα μικρού και μεσαίου κυβισμού, με τα μοναδικά τετρακύλινδρα χιλιάρια να είναι το R1 και το MT-10. Έχει υπερκαλύψει τις κατηγορίες από 700 έως 1000 κ.εκ. με μοτοσυκλέτες απόλυτα επιτυχημένες, όπως τα Tracer και τα MT. Το μόνο που λείπει ίσως είναι ένα Tracer 1000 με τον τετρακύλινδρο σε σειρά κινητήρα που προέρχεται από το R1. Επιπλέον έχει επενδύσει πολλά στο Niken, την πρώτη τρίτροχη μοτοσυκλέτα.

Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία πληροφορία ή έστω φήμη που να προβλέπει την κατασκευή ενός μεγάλου Adventure. Όμως είναι κάτι που δεν αποκλείεται, ειδικά τώρα που έρχονται και οι προδιαγραφές Euro5, που αναμένεται να «ξανά-ανακατέψουν την τράπουλα».