H Ελένη Δανάη και ο Ιάσονας στο KTM Adventure Rally 2022 στα Πυρηναία

05.10.2022

Το KTM Adventure Rally δεν είναι αγώνας. Αποτελεί έναν θεσμό – πρόσκληση, από τους ανθρώπους της ΚΤΜ προς τους αναβάτες της. Είναι ένα community building για ΚΤΜ αναβάτες της περιπέτειας, είτε οδηγούν ένα οριακά vintage KTM 640 είτε ένα ολοκαίνουργιο 890, ένα μικρό 390 ή το «κτήνος» 1290

Κείμενο - Φωτογραφίες: Ελένη Δανάη Μαυράκη

Είναι μια πρόσκληση από τους ανθρώπους της εταιρείας που αναπτύσσουν και βελτιώνουν μοντέλα και υπηρεσίες, προς τους αναβάτες που χαίρονται τα αποτελέσματα της εργασίας τους. Mια ευκαιρία γνωριμίας με τους «πρεσβευτές» που φέρουν το πνεύμα της περιπέτειας, με κορυφαίους οδηγούς της εταιρείας που συνήθως βλέπουμε ή διαβάζουμε μόνο στα αγωνιστικά θέματα, και κυρίως, μια πρόσκληση για οδήγηση, διασκέδαση και μοίρασμα εμπειριών, γνώσεων, απόψεων και δημιουργία δεσμών για νέα ταξίδια και περιπέτειας.

Δεν είναι αγώνας. Είναι μια πορτοκαλί γιορτή, αφιερωμένη στους orange bleeders, όπου ο καθένας που έχει ή μπορεί να βρει μοτοσυκλέτα εντός των προδιαγραφών, είναι ευπρόσδεκτος να συμμετάσχει.

Η απόδειξη ότι δεν πρόκειται για αγώνα – εκτός αν θα πίστευε κανείς πως έχει νόημα να τρέξει κόντρα σε 3 κορυφαίους οδηγούς Dakar Rally

Φέτος, οι αναβάτες του KTM Adventure Rally οδήγησαν στα Πυρηναία όρη, στην ορεινή νότιο Γαλλία και ομολογώ ότι η δική μου συμμετοχή δεν ήταν αρκετά εύκολη – ως αναβάτης με μικρή εξοικείωση με την ασφάλτινη οδήγηση, το πρόβλημα δεν ήταν στο να οδηγήσω στα Πυρηναία, αλλά το να φτάσω μέχρι εκεί. Με βοήθεια από την KTM South East Europe και την KTM Grande Lyon, το ηρωικό μου 390 Adventure aka Ιάσωνας, βρέθηκε στη Λυών και εντός τριών ημερών οδήγησης σε ΤΕΤ και ορεινό δίκτυο, βρέθηκα στο basecamp του ράλλυ.

Γενικά είμαι μεγάλο νούμερο, αλλά φέτος μου κάναν την εξαίρεση

Το πρόγραμμα ήταν γεμάτο, με το που έφτανες. Έβγαζες το κράνος και χαιρετούσες γνώριμα πρόσωπα. Οι Βέλγοι «μου», οι Ρώσσοι «μου» και μετά οι Ιταλοί, οι Γερμανοί, οι Αυστριακοί φίλοι μου. Και ο Paolo. Και ο Gio. Και ο Γιατρός που πέρυσι με μάζευε όταν λιποθύμησα από υπόταση. Μαζευόμασταν σιγά σιγά, οι παλιοί, οι παλιότεροι, οι νέοι. Τεχνικός έλεγχος μοτοσυκλέτας, πέρασμα από γραμματεία, οδήγηση το τεστ ικανοτήτων, ενημέρωση αναβατών, πάρτι το βράδυ, παιχνίδια, διαγωνισμοί, forum εμπειριών, συγκίνηση, παρουσίαση του ολοκαίνουριου KTM 890 Adventure R 2023, συναυλία. Σε όλα αυτά συμμετείχαν και όσοι συνοδοί είχαν επιλέξει να έρθουν, καθώς και όσοι κάτοχοι ΚΤΜ αλλά όχι Adventure, ήταν εκεί για τις ασφάλτινες βόλτες και την παρέα.

Ο Γιατρός μου (αριστερά) και ο Γιατρός του 390 (δεξιά). Πολύ τους αγαπώ και τους δύο

Ξεκινούσαμε νωρίς, και για άλλη μια φορά παίρναμε εκκίνηση και οδηγούσαμε με το φως και τα χρώματα της ανατολής. Καθώς προχωρούσε η μέρα, τα εδάφη και οι διαδρομές έδειχναν τις ομορφιές τους, τις απαιτήσεις του και τις ιδιαιτερότητές τους. Όπως πέρυσι έτσι και φέτος, η πρώτη μέρα ήταν αρκετά απαιτητική για να κάνει τον κάθε αναβάτη να αξιολογήσει τις ικανότητές του, όταν είχαμε διαδρομές Soft/ Hard γιατί την δεύτερη μέρα, οι απαιτήσεις ήταν όλες μερικά κλικ πιο πάνω, χωρίς εκπτώσεις στα τοπία και την ευχαρίστηση της οδήγησης, ενώ την τρίτη μέρα, είχαν φροντίσει για μια σχετικά ήπια διαδρομή που μας άφησε πλήρως ικανοποιημένους και αρκετά ξεκούραστους για το πάρτι κλεισίματος.

Στη μέση εγώ και γύρω γύρω Βέλγοι. Και ένας Ρώσσος. Και ένας Γάλλος. Γενικά, μόνο αγγλικά δεν μιλάγαμε

Η μεγάλη προσθήκη σε σχέση με τα προηγούμενα ράλλυ ήταν οι «ειδικές» κάθε ημέρας. Την πρώτη μέρα είχαμε ένα πέρασμα από μια πίστα motocross – από αυτές τις φαρδιές, με τα μεγάλα απλωμένα άλματα και κάτι ράμπες – ανηφόρες, όπου οι αναβάτες ξεσάλωσαν, οι αναρτήσεις τους αγχώθηκαν και οι φωτογράφοι ενθουσιάστηκαν με το “MX test”. Όλα τα Adventure, έκαναν ένα πέρασμα, άλλα πιο επιφυλακτικά άλλα πιο αισιόδοξα. Κοίταξα κι εγώ τον Ιάσονα, αλλά μου έριξε ένα αυστηρό βλέμμα τύπου «μαζέψου μην σε μαζέψω εγώ σε καμιά στροφή» κι έτσι μπήκαμε μεν, δεν πηδήξαμε τίποτα δε. Απλά, σεμνά, αγάπη, στοργή, προδέρμ.

Την δεύτερη μέρα, η διαδρομή μας πέρασε από διάφορα όμορφα σημεία και τοπία, με αποκορύφωμα ένα πάρκο ανεμογεννητριών, όπου το ανέβασμα και το κατέβασμα είχαν σημειώσεις «προσοχή» και «κόψτε ταχύτητα» καθώς ο δρόμος είχε πολλές τρύπες. Σαν «κερασάκι» υπήρχε ένα “enduro test” που ομολογώ, έμοιαζε με ειδική εντούρο. Καμία έκπτωση, καμία επιείκεια στα Adventure. Επίσης υπήρχε αργιλώδες έδαφος – σε αντίθεση με τα πετρόβραχα της πρώτης ημέρας, και λάσπη – ένεκα ολονύκτιας βροχής. Όπως καταλαβαίνει κανείς, τόσο οι διαδρομές όσο και το τεστ, ήταν μια απόλαυση τεχνικής οδήγησης. Δεν υπήρχε η πίεση χρόνου, υπήρχε ο άγχος να μην σου πέσει σε μια γλιστερή πλαγιά το μηχακάκι. Φυσικά πτώσει είχαμε, φυσικά υπήρξαν οι στιγμές που μαζεύτηκαν 2 – 3 άτομα για να βοηθήσουν κάποιον και δυστυχώς, υπήρξαν και ατυχήματα, εντός κι εκτός δρόμου. Η οργάνωση είχε φροντίσει σε ελάχιστο χρόνο από την στιγμή αναφοράς του ατυχήματος να βρεθεί με γιατρό (έμπειρος αναβάτης μοτοσυκλέτας ο ίδιος είχε πρόσβαση παντού) δίπλα στον αναβάτη και όσες φορές χρειάστηκε, να μεταφερθεί άμεσα σε νοσοκομείο για φροντίδα. Προσωπικά, ήμουν τυχερή μες την «ατυχία» μου μιας και υποχώρησε το αργιλώδες έδαφος σε μια πλαγιά και βρέθηκα να φεύγω πίσω, με το αγαπημένο 390 να έχει πέσει όλο πάνω μου (ένιωσα λίγο σαν κατσαρίδα) και με μόνη δυνατότητα κίνησης, να πατήσω την κόρνα μέχρι να με δει κάποιος. Δεν χρειάστηκε νοσοκομείο, αλλά λόγω τραυματισμού στον λαιμό, ο Γιατρός πρότεινε να μην οδηγήσω το άλλο μισό της ημέρας.

Γλίστραγε λίγο

Πράγμα που προκάλεσε ένα μικρό τσουνάμι καταστάσεων, με τα παιδιά από την Οργάνωση να με ρωτάνε αν θα είχα αντίρρηση να οδηγήσει τον Ιάσωνα ο Johhny Aubert. Εγκεφαλικό εγώ. Ψέλλισα κάτι σαν «μα ναι, ναι αλίμονο» έριξα ένα βλέμμα στο 390, του ψιθύρισα κάτι «φέρσου καλά, θα σε οδηγήσει παγκόσμιος πρωταθλητής enduro, κανόνισε την πορεία σου» και πήγα να φάω το γαλλικό μου μεσημεριανό, με ελαφρά ταχυκαρδία.

Στο τέλος της ημέρας, έρχεται ο Riaan Neveling, επικεφαλής παγκόσμιου μάρκετινγκ της ΚΤΜ και δεινός MX rider από την Νότιο Αφρική και μου δίνει το κλειδί, με ένα χαμόγελο 15χρονου που κάτι πολύ κακό και ευχάριστο έκανε που τυχαία δεν κατέληξε σε σπασμένα δόντια ή κόκαλα. Τον κοιτάζω με απορία «πώς βρέθηκες εσύ με το κλειδί του Ιάσονα» και μου είπε ότι άλλαξαν κάποια στιγμή μοτοσυκλέτες με τον Johhny για χάρη πλάνων και φωτογραφιών του 890 Adventure R και πως εντυπωσιάστηκε με το πόσο καλά πάει, πόσο καλά στρίβει, τι καλό που είναι και τι απολαυστική μοτοσυκλέτα που είναι το 390 Adventure. Να τα ακούς αυτά, με τόνο ειλικρινούς απόλαυσης, έξαψης και έκπληξης. Από έναν μοτοκροσά. Για την μοτοσυκλέτα σου. «Θα σου στείλω το τιμολόγιο του σέρβις, το νου σου!» του είπα και γέλασε. Εντάξει, τι να πω, έχει μέλι το 390. Το αγαπήσανε όλοι.

Ένας χαμογελαστός Ryaan μοιράζεται την γνώμη του για το 390 Adventure που οδήγησε την 2η μέρα

Την τρίτη μέρα, η οδήγηση είχε λιγότερα χιλιόμετρα από τα 200χλμ της κάθε ημέρας, στάση για φαγητό σε μια λίμνη, χάζεμα του 890 Adventure R 2023 και πέρασμα από ένα “hard enduro test” όπου η πρώτη παρατεταμένη ανηφόρα, έκανε πολλούς να σκεφτούν πρώτα και να σχεδιάσουν την προσέγγιση για το πέρασμά της. Όχι πάντα επιτυχώς, αλλά πάντα με κερκίδα άλλους αναβάτες, χαβαλέ, σφυρίγματα και βοήθεια. Το κλείσιμο της ημέρας αλλά και του ράλλυ συνολικά, είχε στο πρόγραμμα την επίσημη παρουσίαση του KTM 890 Adventure R ταυτόχρονα με την πρώτη παγκόσμια παρουσίαση που έγινε αντίστοιχα στο KTM Adventure Rally στις ΗΠΑ, όπου με μια σύντομη online βίντεο κλήση, είδαμε και μιλήσαμε με τον Chris Birch και τον δικό μας Ανδρέα Γκλαβά.

Greg Gordinne και Johnny Aubert ξεμουδιάζουν τις μοτοσυκλέτες τους

Κυριακή πρωί, με βαριά πήραμε όλοι τον δρόμο της επιστροφής. Ο Ιάσονας σ’ ένα τρέηλερ με προορισμό την Βουλγαρία, κι εγώ στο βαν της Sophie, Βελγίδας ΚΤΜ φωτογράφου, μαζί με τον Greg Gordinne, τον φανταστικό, φουλ ενέργεια και ενθουσιασμό οδηγό που έτρεξε στο Erzberg με το KTM 890 Adventure R του, με προορισμό πάλι την Λυών.

Όπως καταλαβαίνει κανείς, αποχαιρετιστήκαμε και οι τρεις μας μετά από 5 ώρες γέλιου, διόρθωσης προφοράς και ιστοριών, με βαριά καρδιά μεν, αλλά και μια υπόσχεση να τα ξαναπούμε κάπου στην Ευρώπη. Ή την Αφρική…

Μικρή υπενθύμιση: για να λάβει μέρος κανείς στο KTM ADVENTURE RALLY δεν χρειάζεται κάποιος να είναι top οδηγός, ούτε γρήγορος, ούτε έμπειρος. Χρειάζεται να αποζητά την περιπέτεια και να είναι έτοιμος να οδηγήσει όταν χρειαστεί, λίγο «περισσότερο». Και όπως ανέφερε και ο ίδιος ο Riaan στο κλείσιμο, την επόμενη χρονιά θα χαρούν να δουν τις ίδιες αλλά και περισσότερες γυναίκες.

Joey Evans: Δεν έχεις φτάσει ως εδώ, μόνο για να φτάσεις μέχρι εδώ. Η ιστορία ενός ανθρώπου που έμεινε ανάπηρος μετά από ατύχημα και αποφάσισε να μην τα παρατήσει. Κατάφερε να σταθεί ξανά όρθιος και παρόλο που δεν έχει επανέλθει 100%, έκανε το όνειρό του πραγματικότητα – τερμάτισε Dakar και Africa Eco Race