Μια τυχαία συνάντηση στην αυλή με τα Kawasaki Eliminator

08.03.2022

Πρώτη μέρα του Μαρτίου αναζητώντας χώρο στάθμευσης για το αυτοκίνητο κάπου σε μια γειτονιά της Ηλιούπολης, βλέπω έναν πιτσιρικά με μαύρα χέρια που πάλευε πάνω από μια παλιά μοτοσυκλέτα στο μικρό γωνιακό γκαράζ που βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού του, να μου κάνει νόημα να το αφήσω μπροστά στον χώρο του

Κείμενο: Μένιος Κατής

Αφού πάρκαρα, πλησίασα στα κάγκελα της αυλής για να τον ευχαριστήσω γιατί με έβγαλε από τη δύσκολη θέση να καίω άσκοπα βενζίνη τριγυρνώντας στα στενά μέχρι να βρω μια θέση. Εκεί, λοιπόν, διαπίστωσα ότι το "μηχανάκι" που με τόσο ζήλο έφτιαχνε ήταν ένα Kawasaki Eliminator 1000.

Ένα μοντέλο σπάνιο καθώς έμεινε στην παραγωγή για μόλις δύο χρόνια (1987 και 1988) και τα αντίτυπα που κυκλοφόρησαν σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν δεν ήταν 2.500. Ένα από αυτά λοιπόν βρίσκεται στην αυλή του. Και δεν είναι το μόνο από την πολυπληθή οικογένεια. Εκεί υπήρχαν επίσης ένα Eliminator 400 κι άλλο ένα 250 κ.εκ. πλήρως λειτουργικά που τα χρησιμοποιεί σε καθημερινή βάση, ανάλογα με τη διάθεση. «Εχω κι άλλο ένα 400άρι για ανταλλακτικά, όπως και ένα παλιό GPZ», μου λέει.

Το 1.000άρι το βρήκε σε έναν τύπο που έχει συλλογή από παλιά μηχανάκια, διαφόρων κατηγοριών και σε διαφορετικές καταστάσεις. Κάποια είναι άψογα συντηρημένα, άλλα είναι σε άσχημη κατάσταση και περιμένουν ανθρώπους με μεράκι και αγάπη για τους δύο τροχούς να τους φερθούν με στοργή.

Τον κοίταξα με απορία. «Μα εσύ είσαι πιτσιρικάς πως και γνωρίζεις το Eliminator;» του λέω.

«Όταν ήρθα από την Αγγλία, δεν έφερα τη μοτοσυκλέτα που είχα εκεί γιατί το κόστος ήταν μεγάλο. Ηθελα, λοιπόν, να αγοράσω μία και βρήκα το 400άρι. Μου άρεσε, το πήρα και το έφτιαξα», μου απάντησε. Και κάπως έτσι το μικρόβιο της ανακατασκευής εξελίχθηκε σε «αρρώστια». Στο μικρό γκαράζ προστέθηκε το 250άρι και εσχάτως ήρθε το σπάνιο 1.000άρι, το οποίο χρειάζεται δουλειά, αλλά ο γείτονας είναι αποφασισμένος να το κάνει όπως πρέπει.

«Το ευχάριστο είναι ότι ο κινητήρας του (σ.σ. τετρακύλινδρος υγρόψυκτος 997 κ.εκ. και 110 hp) είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Τον τσέκαρα πριν το πάρω», μου λέει.

Το καλό στην εποχή μας είναι ότι υπάρχουν άπειρες πηγές αναζήτησης ανταλλακτικών και αυτό μου τόνισε κι εκείνος. Ας είναι καλά τα «ψαχτήρια» στο διαδίκτυο και οι φίλοι του που έχουν ανάλογες «ανησυχίες».

Αν πιάνουν τα χέρια σου και έχεις όρεξη, χώρο και χρόνο να ασχοληθείς, όλα φτιάχνονται. Χρειάζεται όμως υπομονή, διάθεση και αγάπη. Πολλή αγάπη για να «αναστήσεις» μοτοσυκλέτες με μεγάλη ή μικρή ιστορία που μπορεί να ρημάζουν παρατημένες σε κάποια γειτονιά. Δεν έχει σημασία αν ήταν δημοφιλή μοντέλα στην εποχή τους. Σημασία έχει να αρέσει σε εσένα.

«Εχεις δει εδώ πιο κάτω το παρατημένο GPz550;», τον ρωτάω και πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη φράση, μου λέει «μόνο αυτό είναι νομίζεις; Εχω γυρίσει όλη την Ηλιούπολη και έχω καταγράψει όλα τα παρατημένα μηχανάκια που υπάρχουν εδώ κι εκεί. Εχω εντοπίσει κάποιες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις και προσπαθώ να βρω τους ιδιοκτήτες τους για να ρωτήσω αν πουλάνε».

Ναι υπάρχουν και αυτοί οι τύποι που τους αρέσει να δίνουν ευκαιρίες σε «γέρικα άλογα». Να τα φτιάχνουν και να τα καβαλούν με υπερηφάνεια. Και αυτές οι βόλτες να ξέρετε είναι οι πιο γλυκές γατί απολαμβάνεις αυτό στο οποίο εσύ έδωσες (νέα) ζωή επενδύοντας προσωπική δουλειά και χρόνο.