Μιλάμε με τον θριαμβευτή του Assen Βασίλη Κορωνάκη

 

Αν δεν είχα αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μου δεν θα είχα καταφέρει τίποτα από όσα έχω πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα. Αυτό ισχύει και από άποψη οικονομικής στήριξης, αφού οι θυσίες που έχουν κάνει για εμένα είναι τεράστιες. Όλα αυτά για να μπορώ να φεύγω συνέχεια ώστε να κρατήσω ψηλά το οδηγικό μου επίπεδο. Να προπονούμαι στην Αθήνα, αφού στην επαρχία, και την Κέρκυρα πιο συγκεκριμένα από όπου κατάγομαι, δεν υπάρχει κάποιος άλλος χώρος προπόνησης. Ένα τεράστιο ευχαριστώ στη μητέρα, στον πατέρα και την αδερφή μου!

 

 

 

Μπορώ να πω πως είμαι πάρα πολύ τυχερός και ευλογημένος που έχω τέτοιους ανθρώπους στο πλευρό μου. Τον Σάκη, εκτός από προπονητή, τον αισθάνομαι σαν πατέρα μου. Έχω «δεθεί» μαζί του και από την πρώτη κιόλας στιγμή του δείχνω τυφλή εμπιστοσύνη. Ό,τι και να μου πει γνωρίζω πάντα πως θέλει το καλό μου, πιστεύω σε αυτόν, όπως και αυτός πιστεύει σε εμένα. Τον ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα!

 

 

Αυτήν τη στιγμή, μια και ο πατέρας μου είναι ιδιοκτήτης ταξί, η κύριά μου απασχόληση είναι αυτή εδώ και έναν χρόνο. Η δουλειά αυτή μου αρέσει επειδή παράλληλα με τον τουρισμό του νησιού βλέπω και συναντώ καθημερινά διαφορετικές κουλτούρες και ανθρώπους από όλον τον κόσμο.

 

Για εμένα τον μεγαλύτερο ρόλο παίζει η διατροφή και ο τρόπος με τον οποίο γυμνάζεσαι ώστε να είσαι σωστά προετοιμασμένος σε κάθε αγώνα. Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο μέρος προπόνησης στην περιοχή μου, μια και έχω σταματήσει το Motocross με το οποίο ασχολούμουν πιο έντονα παλιότερα. Άρα όποτε καταφέρνω να ταξιδέψω στην Αθήνα, προπονούμαι με την ομάδα μου (KTM Skourtas Racing Center) , κάτι το οποίο γίνεται πολύ σπάνια. Πλέον για εμένα δεν υπάρχει χρόνος, ούτε οικονομική ευχέρεια.

 

 

Θα αγωνίζομαι πλέον στην κατηγορία Supersport 600 και εκεί δεν υπάρχει κάποια μοτοσυκλέτα της KTM με την οποία μπορώ να αγωνιστώ.

Βρισκόμαστε όμως σε συζητήσεις με τoν κύριο Κοντό (Διευθύνων Σύμβουλος ΚΤΜ SEE) μια και θέλει πάντα το καλό μου και το έχει αποδείξει, άσχετα από το αν θα αγωνίζομαι με άλλη εταιρεία στη νέα μου προσπάθεια.

 

Για ποιον λόγο θέλεις να «ανέβεις» κατηγορία;
Θέλω να αγωνιστώ σε ένα πρωτάθλημα με μεγάλο ανταγωνισμό ώστε να μπορέσω να γίνω και εγώ καλύτερος. Ελπίζω να τα καταφέρω. Η πρώτη χρονιά θα είναι δύσκολη, αλλά ευελπιστώ να προσαρμοστώ γρήγορα στα νέα δεδομένα και να κάνω ένα καλό πρωτάθλημα.

 

 

Μας έκανες υπερήφανους με τη συμμετοχή και τις νίκες σου στο ADAC Junior Cup στην Ολλανδία και την πίστα του Assen. Είχατε προετοιμαστεί για κάτι τέτοιο;
Η αλήθεια είναι πως είχαμε σκοπό να κάνουμε κάτι καλό στην Ολλανδία. Τον περασμένο Ιούλιο είχα αγωνισθεί στον αγώνα του συγκεκριμένου πρωταθλήματος που πραγματοποιήθηκε στο Sachsenring, όπου σε βρεγμένο αγώνα κατέκτησα τη δεύτερη θέση. Από εκεί και πέρα το Assen για εμένα ήταν μια τελείως καινούρια πίστα.

Αυτό που με πίεζε περισσότερο ήταν ο χρόνος που είχα για να προσαρμοστώ στην πίστα και τη μοτοσυκλέτα μου.
Στη διάθεσή μου είχα μόλις ένα εικοσάλεπτο warm up μία ημέρα πριν τον αγώνα και αμέσως μετά σειρά είχαν οι κατατακτήριες δοκιμές.

 

Η μοτοσυκλέτα που αγωνίσθηκες ήταν η δική σου;
Όχι. Αγωνίστηκα ως wildcard αναβάτης και έτσι ενοικίασα μια μοτοσυκλέτα από τη διοργάνωση ώστε να μπορέσω να συμμετάσχω. Αυτό σήμαινε αυτόματα πως έπρεπε να εργαστώ με τους μηχανικούς μου για το στήσιμο της μοτοσυκλέτας από την αρχή.

 

Η πρώτη νίκη ήταν σε «βρεγμένη» πίστα…
Η βροχή την ημέρα του αγώνα ήταν πραγματικά υπερβολική και είχε μετατρέψει αρκετά σημεία της πίστας σε λίμνη. Έτσι τα γλιστρήματα ήταν πολλά και σε αρκετά κομμάτια της πίστας. Τα ελαστικά με τα οποία αγωνιζόμαστε δεν ήταν και τα καταλληλότερα για βροχή. Λόγω όμως της εμπειρίας μου στο Motocross τα γλιστρήματα δεν με τρομάζουν και έτσι μπόρεσα να αντεπεξέλθω σχετικά εύκολα σε αυτές τις απαιτητικές συνθήκες.
Μετά την πολύ καλή εκκίνηση έστριψα πρώτος, προσπάθησα να μην κάνω λάθη και να κρατήσω τον ρυθμό μου. Έτσι απέκτησα σχετικά νωρίς μια διαφορά πέντε δευτερολέπτων από τον δεύτερο και πήρα μια σχετικά «εύκολη» νίκη.

 

Οι «αντίπαλοι»  και οι διοργανωτές πώς σε αντιμετώπισαν;
Ξέραμε πως οι περισσότεροι αναβάτες ήταν Ολλανδοί και Γερμανοί. Ήταν καλά προπονημένοι στη συγκεκριμένη πίστα. Λίγο πριν μπω στον αγώνα με πλησίασαν άνθρωποι της διοργάνωσης και μου είπαν να μη στεναχωρηθώ αν δεν καταφέρω να τερματίσω στο βάθρο ή σε κάποια καλή θέση.
Ξέρω όμως πώς λειτουργούν, δεν είναι η πρώτη χρονιά που αγωνίζομαι σε κάποιο πρωτάθλημα, έτσι τα λόγια τους αυτά δεν κατάφεραν να με «ακουμπήσουν» και να μου «σπάσουν» τον τσαμπουκά.

 

Στο δεύτερο σκέλος τι έγινε;
Τον αγώνα θα μπορούσα να τον παρομοιάσω με αυτούς του Moto3 πρωταθλήματος,  μια και με το παραμικρό λάθος μπορούσες να βρεθείς από την πρώτη στην τέταρτη ή και πέμπτη θέση αντίστοιχα.
Κατάφερα όμως να κερδίσω και να αντεπεξέλθω στον πολύ μεγάλο ανταγωνισμό.

 

 

Είναι κάτι πολύ σημαντικό αυτό που έζησα και με επηρέασε προσωπικά σαν αναβάτη, αλλά και στον τρόπο σκέψης και διαχείρισης των αγώνων. Επιπλέον, αν μου δοθούν και άλλες τέτοιες ευκαιρίες στο μέλλον, θα μπορέσω να γίνω ακόμα καλύτερος, καθώς το επίπεδο στο εξωτερικό είναι απίστευτα υψηλό. Θέλω να συνεχίσω αυτό που κάνω, γιατί το αγαπάω και θέλω να γίνω καλύτερος.