110 Xρόνια Benelli: Pura Passione

Γράφει ο Κώστας Ταρναβάς  //  13.05.2021

Την άνοιξη του 1911 έξι αποφασισμένα αδέλφια δημιούργησαν τη δική τους επιχείρηση. Στήριγµά τους η δυναμική και πανέξυπνη μητέρα τους, που πίστευε πολύ στους γιους της Giuseppe, Giovanni, Filippo, Francesco, Domenico και Antonio Benelli

Όλοι τους είχαν από κοινού ένα µοναδικό σκοπό, να δηµιουργήσουν µοτοσυκλέτες. Οκτώ χρόνια µετά την ίδρυση της εταιρείας τους, το 1919, το πρώτο τους δηµιούργηµα είναι πλέον γεγονός: ένας δίχρονος κινητήρας 75cc, ο οποίος όµως, όταν εφαρµόστηκε στο µπροστινό µέρος ενός ποδηλάτου, απέτυχε να δώσει τα προσδοκώµενα αποτελέσµατα. Μία διετία µετά, το 1921, η Benelli κατασκευάζει την πρώτη πραγµατική της µοτοσυκλέτα, τη δίχρονη και πολύ ελαφριά Velomotore 98cc, η οποία στην πορεία παράχθηκε αρχικά σε δύο µοντέλα (Touring 100, Sport 125) και ακολούθως στην 147cc έκδοση το 1923. Μια νέα µοτοσυκλέτα δηµιουργείται από τον Giuseppe Benelli το 1926, η οποία διαθέτει τετράχρονο αυτή τη φορά κινητήρα 175cc, µε απόδοση ανώτερη από µοτοσυκλέτες µεγαλύτερου κυβισµού. Το 1940 η Benelli έβγαλε στην παραγωγή µοτοσυκλέτα 500cc µε δευτερεύουσες βαλβίδες. Ο πόλεµος ήταν και η βασική αιτία που ανάγκασε την εταιρεία να παράγει µοτοσυκλέτες που προορίζονταν για τον ιταλικό στρατό. Ο Β΄ Παγκόσµιος Πόλεµος ήταν καταλυτικό συµβάν για το εργοστάσιο της Benelli, που απασχολούσε τότε 800 άτοµα. Οι αεροπορικοί βοµβαρδισµοί των Γερµανών κατέστρεψαν µεγάλο µέρος του, µετατρέποντάς το σε ένα σωρό από ερείπια. Τα αδέλφια Benelli όµως δεν πτοήθηκαν ούτε µία στιγµή. Στόχος τους πλέον ήταν να µετατρέψουν 1.000 περίπου στρατιωτικές µοτοσυκλέτες, που εγκαταλείφθηκαν στα πεδία µάχης, σε πολιτικές.

Οι “περιπέτειες” και το σήμερα

Τα χρόνια περνούσαν και ο κύκλος εργασιών της εταιρείας µεγάλωνε µε αργά βήµατα. Το 1972, η Benelli εξαγοράστηκε από τον Αργεντινό επιχειρηµατία Alejandro De Tomaso, γνωστό για τα οµώνυµα supercar που κατασκεύαζε. Ο καινούριος πλέον ιδιοκτήτης έδωσε το δικό του στίγµα, αφού ανέστησε και επέκτεινε τη γκάµα µοτοσυκλετών της Benelli, παρουσιάζοντας πολυκύλινδρες µοτοσυκλέτες (τετρακύλινδρες και ...εξακύλινδρες σε σειρά) µε κινητήρες διαφόρων κυβισµών, ενώ παράλληλα δηµιούργησε και σύγχρονες εγκαταστάσεις παραγωγής. Η βιοµηχανία της Ιαπωνίας ωστόσο ήταν αυτή που κανείς δεν υπολόγιζε, η ραγδαία ανάπτυξη της οποίας την έκανε ισχυρό ανταγωνιστή, κάτι που ως γνωστόν δηµιούργησε κρίση στα Ευρωπαϊκά εργοστάσια (και όχι µόνο µοτοσυκλέτας). Από την άλλη, ο κατασκευαστής Giancarlo Selci παίρνει το ρόλο του “πυροσβέστη” τον Οκτώβριο του 1989 και βγάζει την εταιρεία από τη δύσκολη θέση.

Η ιστορική είσοδος του εργοστασίου της Benelli στο Pesaro με τα δύο λιοντάρια. Αυτός ήταν και ο λόγος που χρησιμοποιηθήκε το λιοντάρι στο έμβλημα της Benelli το 1960

Με ένα νέο ξεκίνηµα η παραγωγή εστιάζει στα µοντέλα Così, Devil και Scooty. Το 1995 το τιµόνι αναλαµβάνει η Merloni Group, η οποία για πρώτη φορά λανσάρει στην αγορά και τα scooter (για παράδειγµα το sport 491). Πολλά πλάνα έπεσαν στο τραπέζι και πολλά scooter project υλοποιήθηκαν, πριν ξεκινήσει και το λανσάρισµα των µοτοσυκλετών µεγάλου κυβισµού, όπως για Moto & Rider 69 παράδειγµα το θρυλικό Tornado. Μια δεκαετία µετά, η κινέζικη Q.J. Group παίρνει τα ηνία. Μία εταιρεία τεραστίων διαστάσεων µε προσωπικό που φτάνει τους 14.000 υπαλλήλους και εγκαταστάσεις παραγωγής στο µέγεθος µιας µικρής πόλης, δίνει έναν άλλο αέρα στην ιστορική πλέον Benelli. 670.000 τ.µ. καλυµµένης επιφάνειας χρησιµοποιούνται πλέον για την παραγωγή 1.2 εκατοµµυρίων δίκυκλων το χρόνο. Με τα νέα κεφάλαια που ρέουν η Benelli ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς µοτοσυκλετιστές διατηρώντας πάντα τον ξεχωριστό χαρακτήρα των µοντέλων της, έχοντας μεγάλο μερίδιο στην ευρωπαϊκή και ασιατική αγορά

Η φωτογραφία προέρχεται από την παρουσίαση του 500 Sport το 1936. Της πρώτης maxi μοτοσυκλέτας της Benelli. Στην φωτογραφία διακρίνονται στα δεξία ο Giovanni Benelli και πρώτος από αριστερά ο Tonino, ο οποίος έχασε την ζωή του το 1937 κατά την διάρκεια δοκιμών τις 500 Sport στο Riccione

Το μοντέλο 147 Sport και Normale κατασκευάστηκε το 1924 και έμελε να είναι η πρώτη μοτοσυκλέτα της Benelli που κατέκτησε νίκες σε αγωνιστικό επίπεδο στα χέρια του Tonino Benelli. Η εμφάνιση της για τα δεδομένα της εποχής ήταν σπορ γέγονος που ενίσχυαν οι δύο εξατμίσεις.

Στην φωτογραφία του 1960 απεικονίζεται η γραμμή συναρμολόγησης του μοντέλου 175 Sport

Το 1969, η Benelli παρουσιάζει το Tornado 650, με δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το Tornado 650 ήταν η τελευταία μοτοσυκλέτα του ιταλικού εργοστασίου που σχεδιάστηκε υπό τις οδηγίες των αδελφών Benelli. Η εταιρεία είχε βάλει στόχο να κυριαρχήσει μόνο στις αγορές της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ. Όμως το Tornado τους “διέψευσε”, σημειώνοντας αξιόλογες πωλήσεις σε όλη την Ευρώπη. Γρήγορα κέρδισε φήμη εξαιτίας της αξιοπιστίας της και των κορυφίων επιδόσεων της. Το Tornado απέδιδε 57 ίππους στις 7.400 rpm και η μέγιστη ταχύτητα του έφτανε τα 188 χ.α.ω.

Οι αγωνιστικές επιτυχίες

Ο Tonino Benelli ήταν ο αδιαµφισβήτητος πρωταγωνιστής των πρώτων αγωνιστικών επιτυχιών της Benelli. Ήταν ένα φυσικό ταλέντο και αυτό επιβεβαιώθηκε από την άκρως επιτυχηµένη καριέρα του. Ταυτόχρονα οι εξαιρετικές τεχνικές δεξιότητές του και οι καινοτοµίες που επέβαλλε στην εταιρεία τον εδραίωσαν ως το σηµαντικότερο µέλος µεταξύ των αδελφών Benelli. Πάνω σε ένα Benelli 175 o Tonino κέρδισε το ιταλικό Πρωτάθληµα τέσσερις φορές (1927, 1928, 1930 και 1931). Οι πολυάριθµες νίκες στο ευρωπαϊκό και παγκόσµιο πρωτάθληµα ήταν το προοίµιο του θριάµβου στο σηµαντικότερο αγώνα της εποχής: Το Isle Of Man. To 1939, o Ted Mellors κέρδισε τον περίφηµο αυτό αγώνα µε ένα Benelli 250. To 1950 ήταν µια από τις καλύτερες χρονιές στην ιστορία της εταιρείας. Τότε ήρθε η δεύτερη νίκη στο φηµισµένο ΤΤ µε τον Dario Ambrosini, ο οποίος κέρδισε την ίδια χρονιά τον πρώτο Παγκόσµιο τίτλο για το Ιταλικό εργοστάσιο. Τη δεκαετία του ΄60 η Benelli είχε την τύχη να έχει στις τάξεις της δύο από τους καλύτερους Ιταλούς αναβάτες όλων των εποχών. Τον Tarquinio Provini, ο οποίος κέρδισε το ιταλικό Πρωτάθλη µα 250cc το 1965 και τον Renzo Pasolini πού πήρε τα ιταλικό πρωταθλήµατα το 1968 και το 1969 στις κατηγορίες 250 και 350cc. Το 1969 οι κόποι απέδωσαν καρπούς µε την κατάκτηση του τίτλου στο Παγκόσµιο Πρωτάθλη µα GP250 από τον Kel Carruthers, ο οποίος κέρδισε την ίδια χρονιά για µια ακόµη φορά το Isle Of Man, πάντα για λογαριασ µό της Benelli. Ο τίτλος του 1969 στα GP ήταν και ο τελευταίος µε τετράχρονη µοτοσυκλέτα, µέχρι τα MotoGP του 2003 βέβαια, όταν και καθιερώθηκαν οι κινητήρες 4Τ στη µεγάλη κατηγορία. Επίσης, αναβάτες θρύλοι των αγώνων µμοτοσυκλέτας, όπως ο Mike Hailwood, ο Jarno Saarinen και ο Joey Dunlop, έχουν οδηγήσει Benelli µε πολλές διακρίσεις.

Peter Goddard

Η τελευταία συµµετοχή της εταιρίας σε Παγκόσμιο Πρωτάθληµα ήταν το 2002 στα Supebike.

H επιστροφή του Leoncino

Το Leoncino 125 είναι ένα από τα σημαντικότερα μοντέλα στην ιστορία των 10 χρόνων της Benelli. Η παραγωγή του ξεκίνησε το 1951 και δεν σταμάτησε ως το 1962. Στα 13 χρόνια “ζωής” του πουλήθηκαν περισσότερα από 72.000 Leoncino σε Ευρώπη και Αμερική, ενώ αμέτρητες είναι οι επιτυχίες του συγκεκριμένου μοντέλου και στου αγώνες

Το Leoncino 125 είναι ένα από τα σημαντικότερα μοντέλα στην ιστορία της Benelli. Η παραγωγή του ξεκίνησε το 1951 και δεν σταμάτησε ως το 1962. Στα 13 χρόνια “ζωής” του πουλήθηκαν περισσότερα από 72.000 Leoncino σε Ευρώπη και Αμερική, ενώ αμέτρητες είναι οι επιτυχίες του συγκεκριμένου μοντέλου και στους αγώνες. Το μοντέλο έχει μείνει στην ιστορία, διότι η κίνηση του εκκεντροφόρου γινόταν με γρανάζια και όχι με αλυσίδα, όπως στις περισσότερες μοτοσυκλέτες της εποχής. Το 1963 παρουσιάστηκε το Nuovo Leoncino, που παρέμεινε στις γραμμές παραγωγής της Benelli μέχρι το 1970. Το Nuovo Leoncino σημείωσε χιλιάδες πωλήσεις και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Ιδιαίτερα επιτυχημένη ήταν η έκδοση Nuovo Leoncino 125 Cross, η οποία στην αμερικανική αγορά ονομαζόταν Cobra Scrambler. Το 2016 το Leoncino επέστρεψε και ακολούθησε τις τάσεις της μοτοσυκλετιστικής μόδας. Παρουσιάστηκε στην έκθεση του Μιλάνου στα τέλη του 2015 και τράβηξε τα βλέμματα όλων. Πρόκειται για ένα scrambler με σχεδίαση που αναμιγνύει το παραδοσιακό με το σύγχρονο με κινητήρα δικύλινδρο σε σειρά 500 κ.εκ.

Το Best Seller TRK 502

Το Adventure μοντέλο της εταιρείας λόγω της περιπετειώδους εμφάνισής του, της άνεση που προσφέρει, τον πλήρη εξοπλισμό του και της ευκολίας στην οδήγηση αποτελεί το best seller της εταιρείας στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές και στην ελληνική. Το TRK είναι ένα σύγχρονο on-off περιπέτειας, έτοιμο να κινηθεί σε οποιοδήποτε τερέν αλλά και να σας ταξιδέψει.
Για το 2021 αποκτά κινητήρα Euro 5 και διατηρούνται όλες οι αναβαθμίσεις του μοντέλου 2020. Η απόδοση και η ροπή του δικύλινδρου σε σειρά κινητήρα με τα 499,6 κ.εκ. παρέμεινε ίδια, με 47,6 ίππους στις 8.500 σ.α.λ. και 4,6 kgm ροπή στις 6.000 σ.α.λ. Οι αλλαγές που έχουν γίνει στο εσωτερικό της εξάτμισης, έφεραν την μείωση ρύπων και την συμμόρφωση με τις προδιαγραφές Euro5. Σύμφωνα με την Benelli η ECU διαθέτει νέες ρυθμίσεις, για ακόμη πιο ομαλή απόκριση και η πρωτεύουσα μετάδοση είναι πιο «κοντή».

Το 2020 ήταν χρονιά αναβάθμισης του TRK502. Το επιβλητικό on -off έγινε περισσότερο ποιοτικό εμφανισιακά. Έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές αλλαγές που έχουν τονίσει την premium πλευρά της μοτοσυκλέτας και έχει προσεχθεί το φινίρισμα των μεταλλικών μερών. Πλαίσιο και ψαλίδι, κατασκευασμένα αμφότερα από χάλυβα, διαθέτουν ματ, ποιοτική, βαφή. Τα γραφικά στα πλαστικά, παρέμειναν ίδια για το 2020. Το φτερό και το πλαστικό κομμάτι που περιβάλλει τους προβολείς είναι στο χρώμα της μοτοσυκλέτας, διαφοροποιώντας την από το προηγούμενο μοντέλο, όπου ήταν μαύρα. Οι στάνταρ προστατευτικές χούφτες έχουν ενίσχυση αλουμινίου με το λογότυπο TRK να τις κοσμεί. Οι καθρέφτες είναι επίσης νέοι, διαθέτουν carbon look και το ίδιο logo. Μια από τις πιο εντυπωσιακές αλλαγές συνιστούν οι καινούργιοι, ποιοτικοί, φωτιζόμενοι διακόπτες, στους οποίους περιλαμβάνονται δύο που θα ανάβουν τα προβολάκια που ίσως θελήσετε να τοποθετήσετε.

Το πάνελ οργάνων παρέμεινε ίδιο. Αποτελείτε από αναλογικό στροφόμετρο, με λευκό φόντο και οθόνη LCD που περιβάλλεται από λυχνίες. Το τιμόνι είναι πλέον μαύρο και φέρει διαγραμμίσεις για την πιο εύκολη ρύθμισή του.

Ρυθμιζόμενη πλέον είναι και η μανέτα του συμπλέκτη, ενώ τα grip είναι νέας σχεδίασης, φέρουν και αυτά το logo TRK

Πηγαίνοντας πιο πίσω διαπιστώνουμε άλλη μια αλλαγή στην επένδυση της υπερ-άνετης σέλας, που πλέον φέρει εξωτερικές ραφές και το logo της Benelli. Έχει τοποθετηθεί επίσης μια νέα και πολύ πιο κομψή αλουμινένια σχάρα. Τα μαρσπιέ αναβάτη και συνεπιβάτη άλλαξαν με γνώμονα τη μεγαλύτερη άνεση. Τα λαστιχένια καλύμματα αφαιρούνται για να έχει καλύτερη πρόσφυση η μπότα. Ένα νέο καπάκι που προστατεύει τοποθετήθηκε στη δεξιά μεριά του δικύλινδρου σε σειρά κινητήρα.

Οι αναρτήσεις και στις δύο εκδόσεις αποτελούνται από ανεστραμμένο πιρούνι 50 χλστ. με διαδρομή 145 χλστ. Το αμορτισέρ έχει πλέον τοποθετηθεί σωστά, ενώ πριν ήταν ανάποδα. Η απόσβεση επαναφοράς, όπως και η προφόρτιση βρίσκονται στην κάτω μεριά και είναι πιο εύκολο να ρυθμιστούν, ενώ o ρυθμιστής είναι ergal, γεγονός που εξασφαλίζει μία ακόμη ποιοτική πινελιά.

Τα φρένα αποτελούνται από δύο δισκόφρενα 320 χλστ. μπροστά με δαγκάνες 4 εμβόλων, ακτινικά τοποθετημένες και έναν πίσω με διάμετρο 260 χλστ. με δύο έμβολα. Οι τροχοί στην έκδοση X φέρουν ακτίνες και έχουν διάσταση 19 ίντσες μπροστά και 17 πίσω, ενώ στην «βασική» 17 ίντσες και στα δύο άκρα της μοτοσυκλέτας.