Τα σημαντικότερα μοντέλα της Bimota

02.10.2019

Ποια ήταν η αγαπημένη του Tamburini και ποια κατέστρεψε την εταιρεία του Rimini; Ποιο μοντέλο πούλησε περισσότερο στην Ιαπωνία και ποιο έφερε το όνομα ενός ζώου φημισμένου για την βραδύτητά του;

Η Bimota υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να περάσει σε ιαπωνικά χέρια. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας από τους πλέον σημαντικούς Ιταλούς κατασκευαστές βασίζεται σε Ιάπωνες. Πολλά από τα μοντέλα της βασίστηκαν σε κινητήρες της Honda (HB), Suzuki (SB), Kawasaki (ΚΒ) και Yamaha (ΥΒ).

Έχει κατασκευάσει μερικές από τις πιο «εξωτικές», περίεργες, πρωτοποριακές, γρήγορες μοτοσυκλέτες που έχουν παρουσιαστεί ποτέ. Από την HB1 του ingenere Tamburini, στην DB1 του Federico Martini και από εκεί στην «πρωταθλήτρια» YB4, στην πρωτοποριακή Tesi 1D και στην «δίχρονη καταστροφή» VDue, όλες ομόρφυναν τα όνειρα των απανταχού μοτοσυκλετιστών.

ΗΒ1 (1974-1975)

To πρώτο αριστούργημα του Massimo Tamburini. Εξέλιξε ένα ολοκληρωμένο κιτ για να μεταμορφώσει το best seller της εποχής Honda CB Four στην Bimota ΗΒ1. Κατασκευάστηκαν και πουλήθηκαν 9 κιτ και μια ολόκληρη μοτοσυκλέτα.

SB2 750 (1976)

Η πρώτη Bimota με κινητήρα Suzuki. Έγινε γνωστή χάρις το επαναστατικό της design και τις πρωτοποριακές εφαρμογές όπως ήταν το ρεζερβουάρ που ήταν τοποθετημένο κάτω από τον κινητήρα και οι εξατμίσεις που έβγαιναν ψηλά κάτω από την «ουρά». Κατασκευάστηκαν 200 πλαίσια τα 170 πουλήθηκαν και τα υπόλοιπα καταστράφηκαν.

ΚΒ1 900/1000 (1978-1982)

Με τον κινητήρα της Kawasaki Z1000 η ΚΒ1 είναι η πιο επιτυχημένη Bimota της εποχής Tamburini. Παράχθηκε σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις από το 1978 έως το 1982 και ήταν το πρώτο μοντέλο των Ιταλών που είχε μόνο το σήμα της Bimota στο ρεζερβουάρ του (ΜΚ3). Κατασκευάστηκαν μόλις 16 και η τιμή της άγγιζε το αστρονομικό ποσό για την εποχή των 8.100.000 λιρών (4.200€).

ΚΒ2 550 (1981-1984)

Η αγαπημένη μοτοσυκλέτα του Tamburini, ο οποίος εστίασε για την κατασκευή της στην μείωση βάρους και όχι στην αύξηση της ισχύς της. Η ΚΒ2 «φόραγε» έναν κινητήρα Kawasaki 550 κ.εκ. και ζάντες 16 ιντσών της Campagnolo. Κατασκευάστηκαν 64 ολοκληρωμένες μοτοσυκλέτες από το εργοστάσιο και πουλήθηκαν ακόμη 113 κιτ. Ο Tamburini είχε φτιάξει και μία αποκλειστικά για εκείνον. Η ΚΒ2 ήταν η τελευταία Bimota που μπορούσε κάποιος να αποκτήσει σε μορφή κιτ.

DB1 (1985-1986)

Η πρώτη Bimota που κατασκευάστηκε από το Federico Martini. Ο κινητήρας της προερχόταν από την Ducati και το μοντέλο Pantah 750. Ήταν η πρώτη 100% Ιταλική Bimota. Το πρωτοποριακό για την εποχή φέρινγκ κάλυπτε τα πάντα και αργότερα είδαμε κάτι αντίστοιχο και στην Honda CBR και Ducati Paso. Το βάρος της ήταν 160 κιλά και απέδιδε 63 ίππους στην απλή έκδοση και 69 στην S. Πουλήθηκαν πάνω από 500 μοτοσυκλέτες με τα 2/3 αυτών να «πηγαίνουν» στην Ιαπωνία!

ΥΒ 4 Ε.Ι. (1988-1989)

Η ΥΒ4 διαφοροποίησε την Bimota από την εποχή Tamburini. Το ατσάλινο χωροδίκτυωμα έδωσε την θέση του σε περιμετρικό αλουμινένιο πλαίσιο. Το αποτέλεσμα ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα TT/F1 το 1987 με αναβάτη τον Virginio Ferrari. Έναν χρόνο αργότερα παρουσιάστηκε μια μοτοσυκλέτα παραγωγής που αμέσως αποκτήθηκε από παθιασμένους συλλέκτες σε όλο τον κόσμο. Ήταν η καλύτερη Bimota για χρήση στην πίστα που κατασκευάστηκε ποτέ. Το εξαιρετικό πλαίσιο συνδυαζόταν άψογα με τον τετρακύλινδρο πενταβάλβιδο κινητήρα της Yamaha του οποίου η τροφοδοσία γινόταν με ηλεκτρονικά ελεγχόμενο ψεκασμό. Ήταν η κορυφαία μοτοσυκλέτα των τελών της δεκαετίας του ‘80

ΥΒ6 Τuatara (1990)

Ήταν μια έκδοση περιορισμένης παραγωγής που κατασκευάστηκε σε μόλις 60 τεμάχια. Παρουσιάστηκε το 1989 και ήταν από τις πρώτες που είχαν οθόνη LCD για πίνακα οργάνων. Για την Tuatara χρησιμοποιήθηκε ο κινητήρα του Yamaha FZR 1000 με 145 ίππους στις 9.500 σ.α.λ. με τελική πάνω από 280 χ.α.ω. Ήταν η πιο γρήγορη μοτοσυκλέτα παραγωγής αν και το όνομα Tuatara ανήκει σε ένα ζώο που ζει στην Νέα Ζηλανδία φημισμένο για την βραδύτητά του.

ΥΒ 8 Furano (1992-1993)

Furano αποκαλείται ένας άνεμος που φυσάει στην Αδριατική θάλασσα, είναι όμως και μία πό τις πιο όμορφες και ακριβές Bimota που φτιάχτηκαν ποτέ. Το 1992 κόστιζε 25.000€ (όσο δύο Yamaha FZR 1000 εκείνη την εποχή). Οι αναρτήσεις ήταν της Ohlins, το «κουστούμι» από carbon και το συνολικό της βάρος ήταν μόλις 180 κιλά. Ο κινητήρας EXup της Yamaha έφτανε του 164 ίππους σε αντίθεση με αυτόν του FZR που είχε μόλις 145.

Tesi 1D (1990-1994)

Η Tesi απέδειξε την «γεναιότητα» αυτού του κατασκευαστή. Μετά από μακρά περίοδο δοκιμών με κινητήρες όπως ο V4 της Honda και στη συνέχεια της Yamaha FZ 750, οι ιθύνοντες του εργοστασίου αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τον δικύλινδρο οχταβάλβιδο της Ducati 851 με το δεσμοδρομικό σύστημα κίνησης βαλβίδων. Το πλαίσιο τύπου «Ωμέγα» ήταν κατασκευασμένο από billet αλουμίνιο και πάνω του ήταν προσαρμοσμένα το εμπρός και πίσω ψαλίδι. Το μεγάλο της προτέρημα ήταν το μειωμένο βάρος και η σταθερότητα. Παρά την «πίστη» της Bimota σε αυτό το μοντέλο και κάνοντας αναβαθμίσεις προς πάσα κατεύθυνση και αύξηση κυβισμού στα 904 κ.εκ. η Tesi δεν έγινε ποτέ το «αστέρι» που ήλπιζε το εργοστάσιο.

500 Vdue (1998-2004)

H Vdue είναι χωρίς αμφιβολία η πιο συλλεκτική Bimota αλλά και η μοτοσυκλέτα που κατέστρεψε την εταιρεία. Απαράμιλλος σχεδιασμός, πανάλαφρη αλλά ταυτόχρονα «αδύναμη» και αναξιόπιστη ήταν η πρώτη 100% Bimota. Παράχθηκε από το 1998 έως το 2004 και η εταιρεία ισχυριζόταν πως ο δίχρονος δικύλινδρος σε διάταξη V κινητήρας που εξελίχθηκε από τον Franco Morini απέδιδε 110 ίππους και είχε σύστημα ψεκασμού το οποίο δεν δούλευε ποτέ. Έτσι η Bimota αναγκάστηκε να τον αντικαταστήσει με καρμπυρατέρ, όμως οι περισσότεροι ιδιόκτητες απαίτησαν τα χρήματα που είχαν δώσει πίσω οδηγώντας την Bimota στην πτώχευση.