Winglets: Από το MotoGP στις μοτοσυκλέτες παραγωγής

24.07.2019

Πολύς λόγος γίνεται για τα winglets. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα που είδαμε στα πρωτότυπα του MotoGP σταδιακά περνάνε στις μοτοσυκλέτες παραγωγής

Η αεροδυναμική είναι κάτι που απασχολεί τους κατασκευαστές σχεδόν από την αρχή της μοτοσυκλέτας. Η Moto Guzzi ήταν πρωτοπόρος. Για να εξελίξει την αεροδυναμική των μοντέλων της έφτιαξε αεροσύραγγα την δεκαετία του ’50. Οι κατασκευαστές έχουν «ψαχτεί» από την δεκαετία του ’70 με τις αεροδυναμικές πτέρυγες. H Kawasaki το 2000 έβαλε φτερά στα φέρινγκ του ZX-12R.

Η τελευταία καινοτομία στις supersport μοτοσυκλέτες έχει να κάνει με τα winglets που χρησιμοποιήθηκαν πριν από λίγα χρόνια στο MotoGP για να βελτιώσουν την σταθερότητα των μοτοσυκλετών. Με την χρήση τους ασκείται κάθετη δύναμη ως προς τον άξονα κίνησης της μοτοσυκλέτας προς το έδαφος, φορτίζοντας τον μπροστινό τροχό. Όσο περισσότερο αυξάνονται τα χιλιόμετρα τόσο μεγαλώνει η δύναμη που ασκείται.

Οι πρώτοι κατασκευαστές που εφάρμοσαν τα winglets σε μοτοσυκλέτες παραγωγής ήταν η Kawasaki στο υπερτροφοδοτούμενο H2R και η Aprilia στο RSV4 RF LE. Ακολούθησε η Ducati με το Panigale V4 R, ενώ ήδη στην αγορά υπάρχουν after market πτέρυγες σχεδόν για όλα τα supersport.

H γεωμετρία τους με τα χρόνια έχει αλλάξει και πλέον οι κατασκευαστές μέσω δοκιμών που γίνονται σε αεροσύρραγες γνωρίζουν τα οφέλη που θα αποκομίσουν από την χρήση τους. Λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα από τις δοκιμές αποφασίζετε η θέση, το είδος και ο αριθμός των πτερυγίων που θα τοποθετηθούν.

Όπως στα αεροπλάνα αλλά αντίθετα

Αν γυρίσουμε ένα φτερό αεροπλάνου ανάποδα τότε δεν θα απογειωθεί ποτέ, αφού η κάθετη δύναμη που θα ασκηθεί προς το έδαφος δεν θα το αφήσει. Αυτό συμβαίνει και στις πτέρυγες που χρησιμοποιούνται στα μονοθέσια της F1, το ίδιο και σε αυτές των μοτοσυκλετών MotoGP. Πως λειτουργούν;

Μόλις ο αέρας «χτυπήσει» την πτέρυγα τις ασκείτε μεγάλη πίεση στο επάνω μέρος και μικρότερη στο κάτω. Η αρνητική άντωση που δημιουργείται αυξάνει την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας περισσότερο σε ευθείες και «γρήγορες» στροφές όπου οι ταχύτητες που αναπτύσσονται είναι μεγάλες και λιγότερο στις «αργές» κλειστές στροφές.

Μειώνουν την παρεμβατικότητα των ηλεκτρονικών

Σκοπός της χρησιμοποίησης των πτερυγίων είναι και η μείωση της «επιθετικής» παρεμβατικότητας των ηλεκτρονικών βοηθημάτων που μειώνουν την απόδοση. Συνεπώς ακόμη και αν δεχτούμε πως τα πτερύγια εμποδίζουν την επίτευξη της μέγιστης ταχύτητας με την αεροδυναμική αντίστασή τους, είναι εξίσου αληθές πως επιτρέπουν την μεγαλύτερη ταχύτητα εξόδου από την στροφή, που έχει ως αποτέλεσμα την μείωση του χρόνου στην πίστα.
Ένα ακόμη θετικό είναι η σταθερότητα που προσφέρουν κατά το φρενάρισμα. Στο Mugello που οι μοτοσυκλέτες του MotoGP ξεπερνούν τα 300 χ.α.ω. στο τέλος της ευθείας εκκίνησης – τερματισμού πριν από τα φρένα της Κ1, οι αναβάτες με την χρήση πτερυγίων μπορούν να  φρενάρουν πιο «αποφασιστικά».

Οι ταχύτητες σε στροφές είναι κατά πολύ μικρότερες , οπότε η επίδραση των πτερυγίων είναι αμελητέα. Πάντως και σε αυτήν την περίπτωση αυξάνεται η πρόσφυση στον μπροστινό τροχό.

Όπως βλέπουμε ο κάθε κατασκευαστής χρησιμοποιεί διαφορετικά πτερύγια στο MotoGP. Ο τομέας βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη και είναι σίγουρο πως στο μέλλον η τεχνογνωσία από τους αγώνες θα περάσει στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, προσφέροντας θεαματική βελτίωση τον τομέα της αεροδυναμικής.