Happy Birthday Valentino! (Video)

Γράφει ο Μανόλης Βλαχάκης  //  30.11.-0001

Ο Doctor, o Rossifumi, o Valentinik, o GOAT (Greatest Of All Times) αποτελεί πολλά περισσότερα από έναν κορυφαίο αναβάτη στους αγώνες. Είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της μοτοσυκλέτας

Όλοι, “εχθροί” και φίλοι, εντός και εκτός πίστας, παραδέχονται την αξία του. Ο Rossi είναι ο δικός μας άνθρωπος. Αυτός που έκανε τη μοτοσυκλέτα και τους αγώνες γνωστούς σε όλον τον κόσμο. Από μωρά παιδιά έως και μεγάλης ηλικίας άνθρωποι ξέρουν τον Valentino. Αποτελεί έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους αθλητές στον κόσμο. Δεν είναι μόνον οι επιτυχίες του και τα Πρωταθλήματα. Είναι συνολικά ο τρόπος που κινείται και φέρεται εντός και εκτός πίστας. Για αυτό είναι ένας και μοναδικός.

Ύστερα από 23 χρόνια αγωνιστικής καριέρας είναι εξίσου ανταγωνιστικός και «πεινασμένος» για τίτλους, διακρίσεις και αγώνες. Εμπνέει τον κόσμο σαν αθλητής αλλά και σαν άνθρωπος. Μπορεί να αποτελέσει ζωντανό παράδειγμα θέλησης, αυτάρκειας, ταλέντου και χαρακτήρα.

Ο Rossi μετρά μια καριέρα 20 ετών και συνεχίζει…

Το 1997 κέρδισε τον τίτλο των 125κ.εκ. και το 1999 των 250κ.εκ., πριν κάνει το ντεμπούτο του στη μεγάλη κατηγορία με τη δίχρονη μοτοσυκλέτα της Honda των 500κ.εκ. το επόμενο έτος. Την πρώτη του χρονιά τερμάτισε πίσω από τον Kenny Roberts Junior, ενώ το 2001 στέφθηκε πρωταθλητής στην αυγή των δίχρονων 500GP.

Για πολλά χρόνια υπήρξε ασταμάτητος. Σε συνέχεια του πρώτου τίτλου του, τερμάτισε πρώτος στο νέο «τετράχρονο» πρωτάθλημα MotoGP, όπως μετονομάσθηκε πλέον. Θα κατακτήσει δύο τίτλους ακόμη με τη Honda προτού το πολύκροτο “διαζύγιο” στα τέλη του 2003. Με την RCV ήταν “καταδικασμένος” να κερδίζει, όπως είχε δηλώσει και αναπαραστήσει στο επικό “σκετσάκι με τον φυλακισμένο.

Η καριέρα του στη συνέχεια συμπεριέλαβε μια μεγάλη πρόκληση. Έπρεπε να επαναφέρει τη Yamaha σε ρόλο πρωταγωνιστή. Μαζί της κατέκτησε δύο συνεχόμενους τίτλους το 2004 και το 2005 μέχρι να έρθει εκείνη η πτώση στη Valencia το 2006 και να διακοπεί το σερί του από τον Nicky Hayden και τη Honda.

Το 2007 ήταν η χρονιά του Casey Stoner και της Ducati, όμως ο Rossi και η Yamaha επέστρεψαν στους τίτλους το 2008 και 2009. To 2010 ήρθε ο σοβαρός τραυματισμός του και η τρίτη θέση στο Πρωτάθλημα πίσω από τους Lorenzo και Pedrosa.

Την επόμενη χρονιά το όνειρο κάθε Ιταλού και των απανταχού Ducatisti γίνεται πραγματικότητα. Ο Rossi υπογράφει με την Ducati. Όμως η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη. Τα δύο χρόνια με την Desmosedici αποτελούν τα πιο δύσκολα στην καριέρα του και όπως ο ίδιος δήλωσε δεν θέλει να τα ξεχάσει, αντίθετα να διδαχθεί πολλά από αυτά.

Το 2013 επέστρεψε στη Yamaha, με την “ουρά κάτω από τα σκέλια” σύμφωνα με τα λεγόμενά του, και το 2014, 2015, 2016 τερμάτισε στη δεύτερη θέση. Από το 2017 παραμένει μέσα στους πρωταγωνιστές, αλλά μένει εκτός βάθρου, εξαιτίας και της YZR-M1 που αποδεικνύεται κατώτερη των προσδοκιών. Ο Rossi όμως δεν πτοείται και η θέλησή του για αγώνες παραμένει δυνατή. Φέτος "μετακόμισε" στο διπλανό box και θα είναι αναβάτης της δορυφορικής ομάδας Petronas Yamaha SRT, με εργοστασιακή μοτοσυκλέτα.

Γιατί όχι άλλωστε, αφού ο «γιατρός» μπορεί να μην κερδίζει τίτλους τα τελευταία χρόνια, αλλά “βάζει τα γυαλιά” σε αρκετούς νέους αναβάτες. Επίσης να μην ξεχνάμε πως ήταν εκείνος που διέκρινε πρώτος τα προβλήματα της Yamaha και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου όταν η ομάδα κέρδιζε και όλα έδειχναν καλά.

Τέλος αξίζει να υπογραμμιστεί πόσο μεγάλο κεφάλαιο αποτελεί ο Vale για τα MotoGP. Σίγουρα οι ομάδες του (VR46) σε όλες τις κατηγορίες θα δώσουν επιπλέον ενδιαφέρον στους αγώνες. Και μόνον η παρουσία του στις πίστες θα αποτελεί είδηση. Τίποτα από την άλλη δεν θα είναι το ίδιο όταν ο Rossi “κρεμάσει” τα γάντια του.

Εμείς θέλουμε να του ευχηθούμε με τη σειρά μας χρόνια πολλά (του έστειλα ευχές και στο κινητό, περιμένω απάντηση, θα σας την ανακοινώσω στο facebook) και να τον ευχαριστήσω προσωπικά που κατάφερε να βάλει τους αγώνες και τη μοτοσυκλέτα στα σπίτια μας. Σε εποχές που για να βρεις κανάλι που θα μετέδιδε ζωντανά τους αγώνες μοτοσυκλέτας στην τηλεόραση έπρεπε να έχεις τον ίδιο τον δορυφόρο σπίτι!