Δοκιμή Yamaha R7 2022: O πρωταθλητής του μέλλοντος

Γράφει ο Κώστας Ταρναβάς  //  22.07.2022

Η Yamaha R7 αντιπροσωπεύει μια νέα λογική για τις supersport μοτοσυκλέτες, βάσει της οποίας προσελκύει νέες γενιές αναβατών με γνώμονα να βιώσουν τη συγκίνηση ενός γνήσιου μέλους της οικογένειας R

Φωτογραφίες: Θοδωρής Ερμήλιος

Έντονα συναισθήματα και αναμνήσεις με κατέκλεισαν όταν η Yamaha ανακοίνωσε πως βγάζει στην παραγωγή ένα νέο supersport με την ονομασία R7. Σε μια στιγμή πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου οι εικόνες του Noriyuki Haga, που με την αγωνιστική έκδοση του θρυλικού YZF-R7 βρέθηκε στις πίστες του Παγκόσμιου Superbike να ανταγωνίζεται τα δικύλινδρα 1000άρια της Ducati και της Honda, χωρίς μεγάλη επιτυχία ομολογουμένως. Μια μοτοσυκλέτα με 4κύλινδρο 20βάλβιδο κινητήρα 750cc, την οποία η Yamaha είχε κατασκευάσει με μοναδικό σκοπό την κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλήματος μοτοσυκλετών παραγωγής. Για τους λάτρεις, το R7 έγινε αμέσως ένα μοντέλο θρύλος.

Το αρχικό R7

Για την ιστορία, το R7 απέτυχε να κερδίσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα SBK. Το 2000 ο Nitronori πάλεψε στα ίσια, όμως βρέθηκε θετικός σε εφεδρίνη και τιμωρήθηκε. Είχα την τύχη να δω από κοντά το αγωνιστικό στην πίστα του Misano έναν χρόνο αργότερα και να αγγίξω την «πολιτική» του έκδοση στην πίστα των Σερρών, όταν βγήκε μέσα από φορτηγό μαζί με άλλες τρεις σπάνιες μοτοσυκλέτες για μια φωτογράφηση για το περιοδικό 0300.
Εκείνο το R7, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν ήταν ικανό να ανταγωνιστεί τους αντιπάλους της εποχής, Ducati 996, Suzuki GSX-R750 , Honda VTR SP1. Σχεδιασμένο ξεκάθαρα ως μια βάση για την τοποθέτηση του αγωνιστικού κιτ, στη στάνταρ έκδοση δεν απέδιδε περισσότερους από εκατό ίππους, όσους δηλαδή και τα 600άρια supersport των αρχών της δεκαετίας του 2000.

Όμως το «αυθεντικό» R7 ήταν τόσο όμορφο, σπάνιο και απλησίαστο (παρήχθη σε 500 μονάδες, και η τιμή του πλησίαζε τις 30.000 ευρώ) που έγινε συλλεκτικό σε ελάχιστο χρόνο. Για αυτόν τον λόγο αρκετοί της ηλικιακής ομάδας των 40+ απογοητεύτηκαν όταν διαπίστωσαν πως το R7 του 2022 ήταν μια entry level μοτοσυκλέτα. Ένα MT-07 μεταμφιεσμένο σε race replica με φέρινγκ και επιπλέον εξοπλισμό.

Οδηγώντας, ωστόσο, τη μοτοσυκλέτα διαπίστωσα πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται και ιδίως διαβάζοντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά του νέου R7.

Γιατί R7;

Πρώτον, γιατί ο κινητήρας είναι 700cc. Δεύτερον, επειδή το κοινό στο οποίο απευθύνεται αποτελείται κυρίως από νέους αναβάτες, δηλαδή ανθρώπους που, σύμφωνα με την έρευνα της Yamaha, μετά βίας γνωρίζουν την ύπαρξη του αρχικού R7. Ένας 20-25χρονος το 2000 μόλις γεννήθηκε και το όνομα R7 είναι απίθανο να προκαλεί τα ίδια συναισθήματα με τους 40+. Ωριμάσαμε; Γεράσαμε; Πείτε το όπως θέλετε.

Για τα πρώτα βήματα στην πίστα

Βλέποντάς το καταλαβαίνεις άμεσα πως πρόκειται για μέλος της supersport οικογένειας του εργοστασίου της Iwata. Mε το R6 να κυκλοφορεί πλέον μόνο στην έκδοση πίστας, μιας και η προσαρμογή του τετρακύλινδρου κινητήρα στις προδιαγραφές Euro5 θεωρήθηκε ασύμφορη, υπήρχε ανάγκη κάλυψης του κενού μεταξύ του R3 και του R1 στην προϊοντική γκάμα της Yamaha. Κάπου στη μέση τοποθετείται το R7, που είναι μια σπορ μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού, με ισχύ που μπορεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο ο κάθε δεξιός καρπός, αλλά μοιάζει περισσότερο με μια race replica παρά με το MT-07 από το οποίο προέρχεται.

Επομένως, ακόμη και ο δικύλινδρος εν σειρά crossplane κινητήρας των 689 κ.εκ.είναι περίπου ίδιος με αυτόν του τελευταίου MT ( προσαρμοσμένος στις προδιαγραφές Euro 5 με αλλαγές στην εισαγωγή, τη μονάδα ελέγχου και το σύστημα εξάτμισης), ενώ το πλαίσιο και η εργονομία έχουν αναθεωρηθεί σε μεγάλο βαθμό για να κάνουν το R7 κάτι περισσότερο από μια φιλική μοτοσυκλέτα για αρχάριους. Συγκεκριμένα, υπάρχει νέο πλήρως ρυθμιζόμενο ανεστραμμένο πιρούνι 41 mm της KYB και ένα αμορτισέρ με νέο σημείο έδρασης για να ανασηκώσει το πίσω μέρος. Επιπλέον, έχει αλλάξει η γεωμετρία και το τρίγωνο μαρσπιέ-σέλας-τιμόνιου, μειώνοντας το μεταξόνιο, φορτώνοντας με βάρος το μπροστινό μέρος και, γενικά,θυσιάζοντας τη χαλαρή θέση οδήγησης του MT-07 υπέρ μιας επιθετικής και σπορ. Κάτι σαν R6.

Για να συμπληρώσουμε την εικόνα των αναβαθμίσεων σε σύγκριση με το MT, έχουμε ακτινικές δαγκάνες φρένων, με τρόμπα Brembo, συμπλέκτη ολίσθησης, ελαφρώς μακρύτερη τελική μετάδοση (ένα δόντι λιγότερο για αύξηση της τελικής ταχύτητας που επιτυγχάνεται χάρη και στην καλύτερη αεροδυναμική) και δυνατότητα τοποθέτησης quickshifter (χωρίς blipper) προαιρετικά.

Ειλικρινά πριν βρεθώ επάνω στο R7 δεν ήξερα τι να περιμένω. Η αρχική δυσπιστία έχει μετατραπεί σε μεγάλη περιέργεια.

Διαφέρει

Κοιτώντας το και μόνο καταλαβαίνεις πως πρόκειται για μια μοτοσυκλέτα κορυφαία στο είδος της. Το μπροστινό μέρος, η ουρά και η συνολική σχεδίαση θυμίζουν πολύ R6. H σπορ εμφάνιση υποστηρίζεται και από λεπτομέρειες όπως οι ακτινικές δαγκάνες ή το πίσω 180άρη ελαστικό.

Μόλις κάτσεις επάνω του καταλαβαίνεις πως δεν πρόκειται για μια μοτοσυκλέτα που μιμείται τα supersport. Η σέλα δεν είναι χαμηλή αλλά λόγω της εργονομικής σχεδίασης όσο και του λεπτού ρεζερβουάρ πατάς εύκολα κάτω. Τα μαρπιέ είναι ψηλά, τα clip on και το σώμα παίρνει μεγάλη κλίση προς τα εμπρός. Η ανάρτηση είναι σκληρή. Καμία σχέση με «στήσιμο» μοτοσυκλετών όπως το Honda CBR500R και το Kawasaki Ninja 650, που έχουν πιο χαλαρή θέση οδήγησης και πιο μαλακό set up.

Το μειονέκτημα είναι ότι, μετά από σχεδόν είκοσι λεπτά οδήγησης αρχίζω να νιώθω την πρώτη ενόχληση στους καρπούς και τα γόνατά μου. Ξέρω, είναι δικό μου πρόβλημα, δεν είμαι πια παιδί, και υποθέτω ότι οι κάτοχοι του R7, με πολύ πιο φρέσκες αρθρώσεις και συνδέσμους από τους δικούς μου, δεν θα δώσουν ιδιαίτερη σημασία, αλλά τόσο ακραίο δεν το περίμενα.

Χωρίς ηλεκτρονικά

Μετά από τις γκρίνιες ανακαλύπτω και κάτι πολύ ευχάριστο. Δεν χρειάζεται να χάνω χρόνο προσαρμόζοντας κάποια ηλεκτρονική παράμετρο. Traction control και χαρτογραφήσεις δεν διαθέτει. Η επιλογή της Yamaha να απέχει από οποιαδήποτε τεχνολογική υποστήριξη είναι λογική, δεδομένου ότι ο CP2 του MT-07 είναι ένας από τους πιο προβλέψιμους κινητήρες μεσαίου κυβισμού.

Δύναμη παντού

Μιλάμε για έναν ισορροπημένο κινητήρα 73 ίππων που συνδυάζει δύναμη, ελαστικότητα και χρηστικότητα, με το σύστημα χρονισμού crossplane να συνδυάζει την τυπική γλυκύτητα των δικύλινδρων σε σειρά με μια δόση από απόδοση V2. Με λίγα λόγια, από τις 3.500 έως τις 9.000 σ.α.λ. έχετε στη διάθεσή σας σταθερή παροχή ισχύος, με μια μικρή αλλαγή ρυθμού, σε σχέση με το MT-07, μεταξύ 6 και 8.000 σ.α.λ. και δυνατότητα ανοίγματος του γκαζιού χωρίς σκορτσαρίσματα ακόμη και κάτω από τις 3.000.

Με τόσο μεγάλο εύρος ισχύος, είτε βρίσκεστε μέσα σε μποτιλιάρισμα είτε θέλετε να «επιτεθείτε» στις στροφές ενός δρόμου με καλή άσφαλτο, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τη χρήση του κιβωτίου ταχυτήτων. Απλώς περιστρέψτε το γκάζι όσο χρειάζεται για να απολαύσετε μια πολύ ομαλή καμπύλη ροπής. Και μη νομίζετε ότι με μόνο 73 ίππους μιλάμε πάντα για έναν κινητήρα πολύ αργό για τους ρυθμούς οδήγησης ενός «πραγματικού» σπορ αυτοκινήτου.

Όσο πιο σφιχτές και συνεχόμενες είναι οι στροφές, τόσο περισσότερο ο δικύλινδρος μπορεί να αναπληρώσει την έλλειψη ιπποδύναμης στις υψηλές στροφές με τη ροπή που διαθέτει στις χαμηλές και τις μεσαίες, καθιστώντας εύκολη τη διατήρηση του ρυθμού. Όλα τα παραπάνω μπορείτε να τα εκμεταλλευτείτε και λόγω του εξαιρετικού πλαισίου.

Το στάνταρ set-up του R7 φαίνεται πραγματικά κατάλληλο για σπορ οδήγηση. Σαφώς πιο σταθερό από αυτό του MT-07, δεν αντιμετωπίζει προβλήματα όταν ο ρυθμός ανεβαίνει. Και ταυτόχρονα δεν είναι τόσο άκαμπτο ώστε το πίσω μέρος να γίνεται ανεξέλεγκτο στις ανωμαλίες της ασφάλτου. Η επιλογή των ελαστικών πρώτης τοποθέτησης κρίνεται άριστη με τα σπορ ελαστικά Bridgestone S22 να εγγυώνται το κράτημα και την αίσθηση που χρειάζονται για να οδηγήσεις το R7 χωρίς να ανησυχείς.

Θα περίμενα τα φρένα σε σχέση με αυτά του MT-07 να είχαν καλύτερη απόδοση, όμως παρά τις υψηλές προδιαγραφές τους δεν συμβαδίζουν με τη λειτουργία τους. Απαιτούν πολλή δύναμη στη μανέτα και το αρχικό δάγκωμα είναι πολύ ήπιο. Σε ένα μεσαίο γυμνό θα ήταν ok, όμως σε ένα supersport τα πράγματα αλλάζουν.

Άλλο περιμένεις…

Το R7 αποδείχθηκε μια διαφορετική μοτοσυκλέτα από ό,τι θα περίμενα. Είναι ένα supersport που μπορούν να εκμεταλλευτούν οι πάντες, επειδή ο κινητήρας των 73 ίππων το καθιστά πολύ εύκολο στη διαχείριση. Όμως οι διαφορές με αντίστοιχου είδους και ιπποδύναμης μοτοσυκλέτες είναι εμφανέστατες. Εκτός από την αισθητική, η εργονομία και η γεωμετρία είναι πολύ πιο κοντά στο R6. Κάτι που κάνει μεγάλη διαφορά σε μια κατηγορία όπου σχεδόν όλοι οι αντίπαλοι μοιάζουν περισσότερο με γυμνές μοτοσυκλέτες με φέρινγκ και ψηλά clip on παρά με καθαρόαιμα superport.

Αν θέλετε μια πραγματική supersport που μπορεί να αξιοποιηθεί 100% σε μια ωραία διαδρομή διασκεδάζοντας και χωρίς να εξαντληθείτε σωματικά και ψυχικά στο τέλος της ημέρας, το R7 είναι η καλύτερη επιλογή που μπορείτε να κάνετε.

Εξοπλισμός αναβάτη: MOTO MARKET

Κράνος: Caberg Drift Evo Carbon Sonic

Μπουφάν: Spidi Evorider 2

Γάντια: Five GT3

Παντελόνι: Nordcode Jean Evo

Μπότες: Forma Hornet