Δοκιμή Triumph Bonneville T100: The Right Way

Γράφει ο Περικλής Ντεβές  //  01.10.2017

Η Bonneville είναι μια μοτοσυκλέτα διαχρονική. Δεν έγινε μόδα τώρα που όλοι οι κατασκευαστές έκαναν trend τις modern classic. Ήταν, είναι και θα είναι εκείνη που θα δίνει τον τόνο και θα δείχνει τον τρόπο σε αυτήν την κατηγορία

Όταν οι υπόλοιποι δεν ασχολούνταν με τις ρετρό μοτοσυκλέτες, εκεί στο Hinckley εξέλισσαν την Bonneville. Τώρα που οι «εποχές» άλλαξαν και η τάση τις επιβάλλει η Triumph δείχνει με ευκολία ότι διαθέτει την κορυφαία και πιο ολοκληρωμένη πρόταση.

Το όνομά της και μόνον μπορεί να γεμίσει αρκετές σελίδες αναφορικά με την ένδοξη ιστορία της στην αλμυρή πεδιάδα του Bonneville της Utah, όπου η Triumph μαζί με άλλους κατασκευαστές έτρεχαν προσπαθώντας να καταρρίψουν τα ρεκόρ ταχύτητας μοτοσυκλετών. Με την all time classic σιλουέτα της η Τ100 είναι μια μοτοσυκλέτα «σύμβολο» για την Triumph και όχι άδικα, μια και η απλότητα της σχεδίασής της από το 1959 μέχρι σήμερα διατηρείται αναλλοίωτη. Η βρετανική αυθεντικότητα ξεχειλίζει πάνω της, καθιστώντας τη μοναδική χωρίς να διαφέρει πολύ από τα προηγούμενα μοντέλα δείχνοντάς τους τον σεβασμό που απαιτείται.

Μία και μοναδική

Tο κλασικό στυλ της μιλάει από μόνο του. To βουρτσισμένο αλουμίνιο, η διχρωμία στο ρεζερβουάρ (Intense Orange -New England White με βαμμένες στο χέρι λεπτομέρειες) με το μεταλλικό έμβλημα της Triumph, η κλασική βιδωτή τάπα βενζίνης, η tailor made σέλα με τo λευκό σιρίτι. Απλές γραμμές, καθαρές, καμία «παραφωνία». Μια μοτοσυκλέτα με όλη τη σημασία της λέξεως.
Κλασσικό στρογγυλό -εννοείται- μπροστινό φανάρι με το λογότυπο της Triumph στο κέντρο. Μια πιο μοντέρνα πινελιά το πίσω που είναι led. Τα δύο ρετρό «ρολόγια» με τα νίκελ «στεφάνια» για στροφόμετρο και ταχύμετρο ενσωματώνουν δύο μικρές οθόνες για όλες τις απαραίτητες ενδείξεις. Για την επιλεγμένη σχέση κιβωτίου, τον μερικό και ολικό χιλιομετρητή, την ένδειξη service, τη στάθμη βενζίνης και των χιλιομέτρων που απομένουν μέχρι τη ρεζέρβα, τη στιγμιαία και μέση κατανάλωση, την ώρα. Οι αλλαγές στις ενδείξεις γίνονται από το κουμπί infο στο αριστερό γκριπ. Από το ίδιο button απενεργοποιείται και το traction control που διατίθεται στον στάνταρ εξοπλισμό του. Μια θύρα USB θεωρείται πλέον απαραίτητη και βρίσκεται κάτω από τη σέλα. Όλα επάνω της «φωνάζουν» Bonneville, χωρίς να υπάρχει αμφιβολία για μια «ιστορική επανάληψη» με καμβά την καινούρια Τ100. Όσο και αν προσπαθούν να τη μιμηθούν, να την αντιγράψουν, δεν θα της μοιάσουν στο ελάχιστο.

High Tech πινελιές

Απενεργοποιούμενο traction control, ABS, γκάζι ride-by-wire και immobilizer. Μοντέρνα αλλά απαραίτητα χαρακτηριστικά για την ασφάλεια του αναβάτη, καλά κρυμμένα ωστόσο κάτω από το κλασικό ύφος της. Ποιότητα που ξεχειλίζει, συναρμολόγηση τέλεια, καλύπτει από άκρη σε άκρη την Bonneville, που ώρες-ώρες σε κάνει να θέλεις να τη βάλεις στο σαλόνι σου και απλά να την κοιτάζεις.

Friendly British

H Triumph αναφέρει πως η Bonneville Τ100 είναι μια εισαγωγική μοτοσυκλέτα όντας η μικρότερη «Bonnie» αυτήν τη στιγμή. Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που την καθιστούν μοτοσυκλέτα για όλους και όλες είναι αναμφισβήτητα ο ελαστικός και ροπάτος κινητήρας της. Ο εν σειρά υγρόψυκτος δικύλινδρος High Torque των 900κ.εκ. είναι οκταβάλβιδος με απόδοση 54 ίππων με τη μέγιστη ροπή των 80Nm να έρχεται «γρήγορα» μόλις στις 3.230σ.α.λ. Προς χάριν αυτών που «μυρίζουν» τα καυσαέρια από τις εξατμίσεις των μοτοσυκλετών και διαρκώς τις θέλουν πιο «πνιγμένες» και «καθαρές», η Τ100 πληροί τις προδιαγραφές Euro4. Η υγρόψυξη έχει ενεργό ρόλο ως προς αυτό το αποτέλεσμα, αν και ο κινητήρας της φαινομενικά μοιάζει ως αερόψυκτος, όπως ο τότε μηχανικά απλός και τραχύς της παλιάς Bonneville.

Ο ήχος όμως από τις διπλές pea-shooter εξατμίσεις (όπως οι τότε !) αφήνει την «εκπνοή» της Τ100 να ακουστεί, με τα μπάσα σκασίματα να σε συντροφεύουν χαρίζοντάς σου ένα πονηρό χαμόγελο. Η φιλικότητα του κινητήρα γίνεται αμέσως αισθητή με το πού πάρει μπρος. Το μοτέρ γουργουρίζει ανάμεσα στα πόδια σου τόσο ήρεμα χωρίς μεταλλικούς ήχους και κραδασμούς που να ταράζουν, πράγμα που ενισχύει τον ήρεμο χαρακτήρα της και ταιριάζει απόλυτα με το στυλ της. Το νέο σύστημα υγρόψυξης συμβάλλει στη βελτιστοποίηση κατανάλωσης καυσίμου κατά 29%. Σε συνδυασμό με την αραιά συντήρηση που απαιτεί (κάθε 16.000χλμ.), είναι και οικονομικό. Ακόμα πιο ευχάριστο είναι το σύστημα ride-by-wire της Triumph που χρησιμοποιεί η T100 και χαρίζει ακόμα πιο ομαλή και γλυκιά απόκριση αλλά και ο υποβοηθούμενος συμπλέκτης torque-assist που βοηθά στο άμεσο ξεκίνημα κρατώντας το αριστερό χέρι του αναβάτη ξεκούραστο.
Το πεντατάχυτο κιβώτιο δουλεύει τόσο ήσυχα και με ακρίβεια στις σχέσεις του βγάζοντας με απόλυτα ομαλό τρόπο την ισχύ της Τ100 που «τραβάει» όσο αντέχεις!

Smoothness

Πίσω από τη βρετανική σιλουέτα κρύβονται τα 213 κιλά της με χάρη. Η Τ100 έχει ελαφριά αίσθηση όταν κινείται επιδεικνύοντας τα κάλλη της. Μια εβδομάδα μαζί της ακούσαμε μόνο σχόλια θαυμασμού από λάτρεις και μη των δύο τροχών. Οι μαλακές αναρτήσεις της ΚΥΒ, με το μπροστινό πιρούνι των 41χιλ. και των διπλών αμορτισέρ που διαθέτουν ρύθμιση προφόρτισης δίνουν στον αναβάτη άνεση και επαρκή πληροφόρηση για το οδόστρωμα. Τις «ανωμαλίες» της ασφάλτου τις καταπίνει με άνεση και γενικά η ποιότητα κύλισης είναι κορυφαία. Οι ρυθμιζόμενες μανέτες τόσο για τον συμπλέκτη όσο και για το μπροστινό φρένο είναι μέρος της εξαιρετικής εργονομίας της Τ100, με το φρενάρισμά της να ακολουθεί το ίδιο μοτίβο ήρεμης συμπεριφοράς όπως και οι αναρτήσεις. Μονό δισκόφρενο 310 χιλ. με διπίστονη δαγκάνα για τον μπροστινό τροχό και ένα ακόμη 220 χιλ. αναλαμβάνουν την επιβράδυνση της Bonnie. Το μπροστινό θέλει λίγη περισσότερη δύναμη στη μανέτα, όμως το πίσω έχει πολύ καλή αίσθηση και απόδοση.
Το ABS ενεργοποιείται δύσκολα. Αλλά ακόμα και αυτό να συμβεί, πράγμα αναπόφευκτο στους ελληνικούς δρόμους, θα είναι ανεπαίσθητο και όσο χρειάζεται σε διάρκεια θέλοντας να μη χαλάσει την ηρεμία που αποπνέει η μοτοσυκλέτα στον αναβάτη.

Καθημερινή σύντροφος

Η οδήγηση της Τ100 είναι μια εμπειρία αυτή καθεαυτή. Είναι εύκολη με απίστευτη εργονομία, για αυτό εξάλλου η Τriumph την αναφέρει ως entry level Βonneville. Η θέση οδήγησης, αν και δεν της φαίνεται εκ πρώτης είναι αρχοντική, με τα χέρια να πιάνουν τα χοντρά grip του τιμονιού διαθέτοντας φυσιολογικές γωνίες για όλους τους σωματότυπους. Η λεπτεπίλεπτη σέλα διαψεύδει τις οποιεσδήποτε ανησυχίες για πολύωρο ταξιδάκι είτε μόνος ή δικάβαλος και αυτό γιατί πρώτα θα κουραστεί ο αυχένας από τον αέρα. Η απόδοση του δικύλινδρου είναι ικανοποιητική και ιδιαίτερα διασκεδαστική σε συνθήκες αστικού περιβάλλοντος. Με χαμηλές ταχύτητες ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα της πόλης κινείται όλο χάρη. Σε αυτό συμβάλλει το χαμηλό ύψος και η μεγάλη ακτίνα στροφής του τιμονιού. Εκτός των «συνόρων» η T100 θα κινηθεί άνετα στο επαρχιακό δίκτυο τρώγοντας ευχάριστα και με σβέλτους τουριστικούς ρυθμούς ακόμα και με συνεπιβάτη τα χιλιόμετρα, ενώ στην «ακίνητη» εθνική θα προκαλέσει μονοτονία. H τελική ταχύτητα που είδαμε έφτασε τα 190 χ.α.ω. και μπορεί να ταξιδέψει άνετα με ένα ή δύο άτομα με μια μέση ωριαία της τάξης των 130 χ.α.ω. Σε στριφτερό επαρχιακό δίκτυο καταλαβαίνεις πως τα ελαστικά της είναι πολύ καλά στις στροφές είναι πρόθυμη αλλά οι μαρσπιέδες βρίσκουν εύκολα κάτω και το μαλακό σύνολο κατευνάζει τυχόν άγριες ορέξεις.

All and everything

Η απλότητά της είναι το χαρακτηριστικό που προσελκύει φανατικό κοινό εδώ και πολλές δεκαετίες. Απαιτούνται τόσα πολλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα λόγια για να την περιγράψεις. Οι βελόνες του κοντέρ τρεμοπαίζουν όπως τότε. Ταξιδεύεις ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον μαζί της. Σε πλημμυρίζουν αισθήσεις. Δεν πρόκειται για μια ακόμη μοτοσυκλέτα. Είναι η Bonneville και αυτό τα λέει όλα…