Δοκιμή Moto Guzzi V85 TT: Ένα Guzzi για όλους

24.07.2019

Η δοκιμή του V85TT ήταν για εμάς μια ευχάριστη έκπληξη. Η φρέσκια πρόταση της ιστορικής φίρμας στα μεσαία on-off, δεν αποτελεί πλέον επιλογή μόνο για “ψαγμένους”, ή  φανατικούς

Κείμενο: Άρης Παπαπαναγής Φωτογραφίες: Θοδωρής Ερμήλιος

Ένδεκα χρόνια πριν, η παρουσίαση του Stelvio έδειξε κάποια σημάδια για τις προθέσεις της Moto Guzzi να διευρύνει το κοινό της. Αρχικά το πέτυχε, όμως ακολούθησε σιγή και σύντομα βρέθηκε πάλι να αποτελεί μια “ψαγμένη” επιλογή.

Στο πέρασμα των χρόνων τα μεγάλα on-off απέκτησαν επιδόσεις και τιμή superbike με περιφερειακά και ηλεκτρονικά αιχμής. Δημιουργήθηκε έτσι μια μικρότερη κατηγορία 700-850cc, πιο προσιτή οδηγικά, με καθημερινό χαρακτήρα και κατά πολύ οικονομικότερη. Η επιτυχία έμοιαζε βέβαιη.
Πολύ σωστά στο Mandello del Lario αποφάσισαν η νέα τους μοτοσυκλέτα να ανήκει στη μεσαία κατηγορία on-off, η οποία αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς. Προσθέτοντας δε λίγα ρετρό στοιχεία από scrambler μεριά, η αισθητική του V85 εκφράζει απόλυτα τον χαρακτήρα της εταιρείας. Και είναι και στη μόδα!

Τραβάει τα βλέμματα

Η εμφάνιση αποτελούσε πάντα ένα δυνατό χαρτί των Ιταλών και το V85 τιμά την καταγωγή του. Σε συνδυασμό με τα εντυπωσιακά χρώματα της μοτοσυκλέτας που είχαμε για δοκιμή σε κάθε φανάρι προέκυπτε ευκαιρία για κουβέντα. «Πώς πάει, πόσο έχει, τι ωραίο που είναι!»

Το κατακόκκινο πλαίσιο και οι κίτρινες λεπτομέρειες αιχμαλωτίζουν. Οι δίδυμοι, τύπου Baja προβολείς και το μοτέρ σοκάρουν. Το ψηλό φτερό, η ζελατίνα και η φαρδιά σέλα καλοπιάνουν. Και τελικά όλες αυτές οι εναλλαγές κάπως ισορροπούν και καταφέρνουν γενικώς να αρέσουν.
Αποπνέει έναν adventure αέρα με κλασικές πινελιές και ιταλική φινέτσα. Ό,τι ακριβώς ταιριάζει σε ένα retro on-off από το Mandello del Lario. Με αυτά τα στοιχεία μαγνητίζει τους παραδοσιακούς Guzzisti, αλλά ελκύει και νέους στη σχολή του εγκάρσιου V90°.

Ο καλύτερος εγκάρσιος

Η εμφάνιση μετράει, όμως ο ολοκαίνουριος κινητήρας είναι σίγουρα το δυνατότερο χαρτί του ΤΤ και ομολογουμένως ευχάριστη έκπληξη. Η ελαστικότητα, η προθυμία και η ταχύτητα με την οποία ανεβάζει στροφές και η ομαλή, γεμάτη απόδοσή του δεν συγκρίνονται με των παλαιότερων γενεών.  Αυτά, χάρη στα ελαφρύτερα έμβολα και μπιέλες, το ξηρό κάρτερ, τις βαλβίδες εισαγωγής τιτανίου και τις ρυθμίσεις του ψεκασμού.
Χωρίς ιδιαιτερότητες και στρυφνό χαρακτήρα παύει να αποτελεί “γραφική” επιλογή. Γκαζώνει, στροφάρει και δουλεύει χωρίς να χρειάζεται καμία δικαιολογία του τύπου “έχει όμως χαρακτήρα” ή “η μοτοσυκλέτα είναι άλλη φάση…”.

Κάνει τις βόλτες ιδιαίτερα απολαυστικές γεμίζοντάς τις ροή και μια συνεχή, ευχάριστη ώθηση. Όποια από τις τρεις διαθέσιμες χαρτογραφήσεις κι αν διαλέξεις, η ώθηση αυτή παραμένει ίδια. Στις επιλογές rain και off road γίνεται πιο ομαλή η απόκριση στο “by wire” γκάζι, χωρίς διαφορά στη δύναμη. Προσωπική επιλογή ήταν η θέση off-road με ομαλό «άνοιξε-κλείσε», μειωμένο traction control και πίσω τροχό χωρίς ABS. Επίσης, το μειωμένο “φρένο” του κινητήρα αυξάνει τη διάθεση για ρυθμό βόλτας.

Από την άλλη, αν επιδιώξεις να τον κυνηγήσεις, ο κινητήρας θα δείξει σαφή προτίμηση σε λιγότερες και πιο χαλαρές αλλαγές ταχυτήτων. O άξονας και το κιβώτιο είναι επίσης ό,τι καλύτερο έχουμε δει σε Guzzi, αλλά εδώ έγιναν μικρότερα θαύματα. Ανεβάζει άψογα, αλλά τα γρήγορα κατεβάσματα είναι θορυβώδη και απαιτούν αποφασιστικότητα στους χειρισμούς. Ο μονόδισκος συμπλέκτης δεν ευθύνεται καθόλου, αφού είναι θετικότατος και ακριβής. Η αλήθεια είναι πως η επιλογή άξονα κίνησης σχεδόν πάντοτε θυσιάζει τα ομαλά κατεβάσματα.

Στα θετικά του κινητήρα δεν πρέπει να παραλείψουμε τη χαμηλή κατανάλωση, που κυμάνθηκε στα 5,3lt/100km, και την όχι πολύ καυτή λειτουργία του, αν και κλήθηκε να λειτουργήσει αρκετά εν μέσω καύσωνα.

Ομοιογενές πακέτο

Ενώ ο νέος κινητήρας προσπαθεί να κλέψει την παράσταση, τελικά είναι το σύνολο που αφήνει ικανοποιημένο τον αναβάτη. Η μίζα ξυπνάει τον κινητήρα χωρίς δισταγμό και ένας ευχάριστος, γουργουριστός ήχος δίνει την πρώτη καλή εντύπωση. Το παραδοσιακό “τράβηγμα” δεξιά στην γκαζιά είναι ελάχιστο και δεν ταράζει στο παραμικρό τη στατική ισορροπία.

Η σέλα είναι φαρδιά και άνετη, χωρίς να παραείναι μαλακή και να βουλιάζει. Επίσης, στην έκδοση της δοκιμής είχε και έξτρα ποιοτικό κάλυμμα με όμορφα γαζιά. Για το “μέσο” 1.80m μου πόδια και χέρια βολεύονται με φυσικότητα στα χαμηλά μαρσπιέ και το φαρδύ τιμόνι. Ψηλότεροι αναβάτες έκαναν μικρά παράπονα για τις ιδιαίτερες γωνίες του ρεζερβουάρ που τους ανάγκασαν να κάτσουν πιο πίσω από όσο θα ήθελαν στη σέλα. Συνολικά, το V85 είναι ιδιαίτερα φιλόξενο για αναβάτη και συνεπιβάτη, έτοιμο να καταπιεί πολλά, ξεκούραστα χιλιόμετρα.

Κόντρα στην κλασική εμφάνιση, έρχεται το πολυόργανο με την TFT οθόνη που σκουραίνει μόνη της όταν σκοτεινιάσει και παρέχει ένα σωρό φανταχτερές πληροφορίες. Λειτουργικά ίσως είναι καλύτερα έτσι, αισθητικά ίσως να ταίριαζε περισσότερο κάτι πιο κλασικό.

Απολαυστική βόλτα

Παραδοσιακά για αξονάτο, η πρώτη κουμπώνει με το χαρακτηριστικό κλανκ. Τα 230 πραγματικά κιλά και οι πλακατζίδικοι κραδασμοί στο ρελαντί εξαφανίζονται μόλις οι τροχοί κυλήσουν. Τότε, το V85 κινείται με χάρη, άνεση και ευκολία.
Ακόμη και στην κίνηση της πόλης θα καταφέρει να ελιχθεί χωρίς να κουράσει. Αν συνηθίσεις το φαρδύ τιμόνι, μπορεί να κινηθεί χαλαρά παρέα με τα μεγάλα scooter. Αλλάζει πορεία ευχάριστα, παραμένοντας σταθερό ακόμη και σε άτσαλους, απότομους χειρισμούς. Η ελαστικότητα του κινητήρα και η κοντή κλιμάκωση δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για κυνηγητό και μόνον η λειτουργία του σαζμάν επαναφέρει τον αναβάτη σε τάξη.

Τολμάμε να πούμε πως αυτό το χαρακτηριστικό ίσως αποτελεί και προσόν για το V85, αφού το δυνατότερο χαρτί του είναι η απολαυστική βόλτα και όχι ο φρενήρης ρυθμός.
Μην πάει όμως ο νους σας σε καταστάσεις υπνηλίας. Η βόλτα μπορεί κάλλιστα να είναι ιδιαιτέρως σβέλτη, με ροή και ταχύτητα σαν κοντσέρτο συμφωνικής ορχήστρας σε κρεσέντο. Στον ρόλο του μαέστρου ο κινητήρας και ορχήστρα οι σωστά ρυθμισμένες αναρτήσεις, τα άριστα φρένα και η εκπληκτική (!) γεωμετρία.
Για τον μαέστρο όμως, είπαμε ήδη αρκετά και δεν πρέπει να αφήσουμε σε δεύτερη μοίρα το στήσιμο του V85. Το πιρούνι είναι άριστο, ενώ το αμορτισέρ, αν και χωρίς μοχλικό, τα καταφέρνει μια χαρά. Μόνο τα εγκάρσια σαμαράκια δεν προλαβαίνει να καταπιεί, αφήνει τον τροχό να αναπηδά και μπερδεύει το traction control.

Τα φρένα της Brembo δεν σηκώνουν πολλά σχόλια. Είναι δυνατά, με αίσθηση, γλυκό αρχικό δάγκωμα και σωστό ABS. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Αφήσαμε εσκεμμένα για το τέλος την αναφορά στη γεωμετρία του V85. Είναι πολύπλοκη και σύνθετη διαδικασία η δημιουργία μιας μοτοσυκλέτας με σωστή και ευχάριστη συμπεριφορά. Δεν υπάρχουν μαγικά νούμερα και μία μοναδική, ιδανική συνταγή. Παραμένει λοιπόν ασαφές τι σημαίνει σωστή γεωμετρία. Παρ’ όλα αυτά όταν η συνταγή πετύχει το ιδανικό είναι το πρώτο πράγμα που νιώθει και απολαμβάνει ο αναβάτης. Και στο V85 η συνταγή πέτυχε. Στρίβει παντού ουδέτερα, κρατάει τη γραμμή του, είναι ευέλικτο και ταυτόχρονα σταθερό. Έτσι σε κάθε είδους διαδρομή είναι απολαυστικό αφήνοντας τον αναβάτη χαλαρό, να απολαύσει οδήγηση.

Αλλάζουν οι καιροί

Αν μου έλεγε κάποιος πριν δέκα χρόνια ότι ένα Moto Guzzi θα μου άρεσε τόσο, δεν θα τον πίστευα. Αντιθέτως τότε, αποφεύγαμε ο ένας τον άλλο. Είχα ταξιδέψει ωστόσο κάμποσο με ένα Stelvio που αν και ευχάριστο δεν ήταν απολαυστικό. Το V85TT είναι μια καλοσχεδιασμένη μοτοσυκλέτα, λειτουργική, αισθητικά ξεχωριστή και κυρίως, απολαυστική! Δεν θα καλύψει μόνο τους συναισθηματικούς, παραδοσιακούς Guzzisti αλλά και οποιονδήποτε θελήσει να κάνει μια διαφορετική επιλογή.

ΕξοπλισμόςαναβάτηMotomarket: Κράνος Bell Custom 500 – Μάσκα Ariete Feather - Jacket Nordcode Metropolis II - Γάντια Nordcode Air Tech