Δοκιμή Aprilia RSV4 1100 Factory: The King is back

Γράφει ο Δημήτρης Ζανιάς  //  04.06.2019

Περισσότερα κυβικά, μεγαλύτερη ιπποδύναμη και μια essence από MotoGP. Το RSV4 1100 Factory είναι το ισχυρότερο superbike παραγωγής

Φωτογραφίες: Χρύσανθος Οικονομίδης

Η Aprilia πριν από 10 χρόνια παρουσίασε την RSV4 Factory. Μία superbike, η οποία εφοδιαζόταν με τετρακύλινδρο κινητήρα χιλίων κυβικών εκατοστών σε διάταξη V, ένα εξαιρετικά μελετημένο πλαίσιο και αρκετά κορυφαία περιφερειακά, όπως αναρτήσεις και ρυθμιζόμενο αμορτισέρ τιμονιού της Ohlins, φρένα της Brembo και σφυρήλατες ζάντες. Η φιλοσοφία της ήταν καθαρά αγωνιστική και ήταν τόσο καλά δομημένη που θεωρήθηκε από πολλούς ως το απόλυτο superbike της εποχής, ιδίως για χρήση πίστας.

Στο πέρασμα του χρόνου, η Aprilia με την RSV4 κατάφερε να αποσπάσει 4 τίτλους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike. Παρ΄ όλα αυτά, δεν σταμάτησε ποτέ να εξελίσσεται. Έχοντας μία άρτια βάση, αναβάθμιζε το μοντέλο της ανά τακτά χρονικά διαστήματα, χωρίς όμως να ξεφεύγει από την αρχική συνταγή. Κι έτσι φτάνοντας στο σήμερα, ήρθε η ώρα ο βασιλιάς των Superbike να επιστρέψει πιο ώριμος και δυνατός από ποτέ.

Η πιο δυνατή Superbike

Ο V4 κινητήρας μεγάλωσε και φέρει πλέον το λογότυπο των 1.100 κυβικών εκατοστών, με το ακριβές νούμερο να σταματά στα 1.078 κυβικά εκατοστά. Αυτό επιτεύχθηκε, καθώς η διάμετρος των εμβόλων μεγάλωσε από τα 78 στα 81mm. Εκεί αναλαμβάνει κομβικό ρόλο η νέα αντλία λαδιού, η οποία είναι μεγαλύτερης παροχής και συμβάλλει στη μειωμένη θερμοκρασία λειτουργίας τους. Οι εκκεντροφόροι εισαγωγής έχουν πλέον νέο χρονισμό, ενώ στην καλύτερη ροή του αέρα συμβάλλει η ανανεωμένη πεταλούδα στο σώμα ψεκασμού. Η εργοστασιακή εξάτμιση είναι σχεδιασμένη από την Akrapovic. Είναι κατασκευασμένη από τιτάνιο και βοηθά στη σωστή ροή των καυσαερίων αλλά και στη συνολική μείωση του βάρους της μοτοσυκλέτας. Η χαρτογράφηση είναι νέα και βελτιωμένη. Ο «κόφτης» αγγίζει πλέον τις 13.600 σ.α.λ. κι έτσι η δύναμη εκτοξεύεται, με τους ίππους να σκαρφαλώνουν στους 217 και τη ροπή να έχει αυξηθεί σημαντικά σε όλο το φάσμα των στροφών, με τη μέγιστη τιμή της να αγγίζει τα 12,44 κιλά στις 11.000 σ.α.λ. Δικαίως λοιπόν η νέα RSV4 απέσπασε τον τίτλο της πιο δυνατής Superbike μοτοσυκλέτας παραγωγής.

Βελτιωμένη γεωμετρία

Γεωμετρικά φαίνεται ίδια, ωστόσο έχει δεχθεί και σε αυτόν τον τομέα κάποιες μικρές μεν, πολύ σημαντικές δε βελτιώσεις. Το πλαίσιο παραμένει ως είχε, όμως έχει βελτιωθεί ως προς τη ρυθμισιμότητά του. Κι έτσι το στήσιμο της μοτοσυκλέτας είναι διαφορετικό, με την κατανομή του βάρους να είναι πλέον καλύτερη. Η γωνία κάστερ και το offset στις πλάκες του πιρουνιού είναι μικρότερα, ενώ μεγαλύτερο είναι το ίχνος.

Το μεταξόνιο έχει μειωθεί κατά 4mm, έτσι ως αποτέλεσμα των παραπάνω αλλαγών ο εμπρόσθιος τροχός έρχεται πιο κοντά στον αναβάτη. Ως εκ τούτου, επικρατεί μεγαλύτερη σταθερότητα, διατηρώντας παράλληλα την ευελιξία κατά την αλλαγή κατεύθυνσης. Η διαδρομή στην εμπρόσθια ανάρτηση της Ohlins έχει αυξηθεί, φτάνοντας πλέον τα 125mm και το ψαλίδι, ενώ οπτικά φαίνεται ίδιο, ενισχύθηκε εσωτερικά για μεγαλύτερη στρεπτική ακαμψία. Αυτό σύμφωνα με την εταιρεία συμβάλλει στη μεγαλύτερη ακρίβεια κατά τις εξόδους των στροφών. Τα φρένα είναι αναβαθμισμένα. Εφοδιάζεται με δύο πιο ελαφριές τετραπίστονες δαγκάνες Brembo Stylema, οι οποίες μάλιστα διαθέτουν carbon αεραγωγούς για καλύτερη ψύξη.

Τελευταίας τεχνολογίας ηλεκτρονικά

Το πακέτο των ηλεκτρονικών είναι πιο ολοκληρωμένο από ποτέ. Διαθέτει Traction Control οκτώ επιπέδων, Wheelie Control και Launch Control τριών επιπέδων, Quickshifter για ανεβάσματα αλλά και κατεβάσματα χωρίς τη χρήση του συμπλέκτη, Pit Limiter, αλλά και Cruise Control για ξεκούραστα ταξίδια. Φυσικά από το σύστημα πέδησης δεν θα μπορούσε να λείπει το Cornering ABS της Bosch, το οποίο έχει επίσης τρία επίπεδα ρύθμισης και συνεργάζεται με σύστημα αντι-endo. Ο κινητήρας διαθέτει τρία mode απόδοσης. Sport, Track και Race. Και τα τρία έχουν την ίδια δύναμη, όμως διαφέρουν ως προς την ευαισθησία απόκρισης του γκαζιού, αλλά και στο μηχανικό φρένο του κινητήρα.

Multimedia οθόνη

Ο πίνακας οργάνων αποτελείται από έγχρωμη οθόνη η οποία εμπεριέχει όλες τις απαραίτητες ενδείξεις κατά την οδήγηση. Στη νορμάλ ρύθμιση απεικονίζει το ψηφιακό ταχύμετρο και στροφόμετρο, την επιλεγμένη ταχύτητα του κιβωτίου ταχυτήτων, θερμοκρασία νερού, ρολόι και υπολογιστή ταξιδιού. Δεν σταματά όμως εκεί. Απεικονίζει ακόμη το στιγμιαίο ποσοστό πίεσης της μανέτας του εμπρόσθιου φρένου και το ποσοστό ανοίγματος του γκριπ του γκαζιού, αλλά και κλισιόμετρο. Στο Race mode, εμφανίζεται στην οθόνη ένα χρονόμετρο, το οποίο καταγράφει τους χρόνους των γυρολογίων. Παράλληλα, αποθηκεύει και τις μέγιστες τιμές της κλίσης της μοτοσυκλέτας, της πίεσης της μανέτας του φρένου, αλλά και τη μέγιστη ταχύτητα. Εκτός από τα παραπάνω, διατίθεται ως έξτρα και μία πλατφόρμα multimedia της Aprilia η οποία επιτρέπει τη συνδεσιμότητα μεταξύ μοτοσυκλέτας και Smartphone. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απεικόνιση των βασικών λειτουργιών της μοτοσυκλέτας στο Smartphone του αναβάτη, αλλά παράλληλα καταγράφει πλήρη δεδομένα τηλεμετρίας. Βέβαια το πιο εντυπωσιακό κομμάτι της εφαρμογής είναι η δυνατότητα ρύθμισης των ηλεκτρονικών της μοτοσυκλέτας ανεξάρτητα για κάθε στροφή της πίστας. Εντός του λογισμικού βρίσκονται αποθηκευμένες όλες οι πίστες όπου διεξάγονται οι αγώνες του MotoGP, ενώ παράλληλα δίνεται η δυνατότητα προσθήκης ακόμη περισσότερων.

Επιρροές από το MotoGP

Η αμφίεση της νέας RSV4 παραμένει σχεδόν ίδια, με τη μεγάλη διαφορά να σημειώνεται στην προσθήκη αεροδυναμικών βοηθημάτων στο πλάι του fairing. Τα "φτεράκια" που έχουμε δει και στις μοτοσυκλέτες του MotoGP υιοθετούνται πλέον στον βασικό εξοπλισμό της RSV4. Και όπως κι εκεί, τα οφέλη είναι η αυξημένη σταθερότητα στην ευθεία, στα φρένα, αλλά και η μειωμένη τάση για σούζες στις εξόδους των στροφών. Επιλογή στο χρώμα δεν υπάρχει. Παράγεται μόνο σε μαύρο ματ, το οποίο συμπληρώνεται από τα Carbon κομμάτια (εμπρός φτερό, πλαϊνά φιλέτα, προστατευτικό της εξάτμισης και φτεράκια). Φυσικά όλα τα παραπάνω, μαζί με την εξάτμιση της Akrapovic και την μπαταρία ιόντων λιθίου συνεισφέρουν στη σημαντική μείωση του βάρους, το οποίο ορίζεται στα 199 κιλά με γεμάτο το ρεζερβουάρ των 12,8 λίτρων.

Καλή η θεωρία, ας μπούμε όμως στο ψητό

Ήταν λίγο πριν το Πάσχα, όταν μου ανακοινώθηκε ότι θα δοκιμάσουμε τη νέα Aprilia RSV4 1100 Factory. Και μάλιστα όχι όπου κι όπου. Στην καλύτερη πίστα της Ελλάδος. Στο αυτοκινητοδρόμιο των Σερρών. Ήταν σαν θείο δώρο το οποίο θα ερχόταν λίγο μετά την Ανάσταση. Με την εταιρεία και ιδίως με το συγκεκριμένο μοντέλο, έχω μια ιδιαίτερη σχέση, καθώς έχω στην κατοχή μου την πρώτη γενιά της RSV4 Factory του 2009. Οπότε μιλάμε για την πιο ακριβή και άμεση σύγκριση ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον του μοντέλου.

Η πρώτη επαφή

Οι μέρες πέρασαν βασανιστικά αργά μέχρι να βάλω τα καλά μου και να παραλάβω το θηρίο των 217 ίππων. Στο πρώτο αντίκρισμα βλέπεις ένα κλασσικό RSV4, το οποίο είναι λες και έχει δεχθεί εικαστικές πινελιές απευθείας από την αγωνιστική ομάδα της Aprilia, με τα φτεράκια να είναι το highlight της υπόθεσης. Η θέση οδήγησης παραμένει ίδια, «πολεμική». Γυρίζεις το κλειδί και ανάβει η πολύ φωτεινή έγχρωμη οθόνη με τις άπειρες ενδείξεις. Πατάς το μπουτόν της μίζας κι αυτή πολύ σβέλτα θέτει τον κινητήρα σε λειτουργία. Η εξάτμιση της Akrapovic είναι τόσο αθόρυβη που απορείς. Μόλις όμως περάσεις τις 5.500 σ.α.λ., ανοίγουν τα κλαπέτα και ένα μπάσο γουργουρητό δικαιώνει τον τίτλο και την ιστορία του κατασκευαστή της. Εκεί έρχεται και η δύναμη που σοκάρει το σώμα του αναβάτη. Με το Traction Control και Wheelie Control να δουλεύουν υπερωρίες, προσπαθώντας μετά βίας να κρατήσουν την επαφή μεταξύ του οπίσθιου τροχού και του οδοστρώματος. Όμως τα ηλεκτρονικά είναι εξαιρετικά, κι έτσι η δύναμη βγαίνει τόσο γραμμικά στο δρόμο που καταλαβαίνεις ότι έχουν αφιερώσει πολλές εργατοώρες για την εξέλιξη της νέας RSV4. Στην κίνηση της πόλης παραμένει μία δύστροπη μοτοσυκλέτα, με τη θερμοκρασία του κινητήρα να εκτοξεύεται στα ύψη δοθείσης της παραμικρής ευκαιρίας. Μόλις όμως βρεις ανοιχτό δρόμο, ξεδιπλώνονται όλες οι αρετές της. Άμεση, γρήγορη και αρκετά πιο μαλακή σε σύγκριση με το μοντέλο του 2009.

Η δεύτερη στην πίστα

Ύστερα από λίγες μέρες συμβίωσης και κάμποσες μικρές βόλτες εντός αστικού περιβάλλοντος, έφτασε επιτέλους η μέρα για το μεγάλο ταξίδι προς το αυτοκινητοδρόμιο των Σερρών. Προηγουμένως όμως, έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες ρυθμίσεις των αναρτήσεων για την πίστα. Γι' αυτό και πήρα τηλέφωνο τον κορυφαίο στο είδος του, Σταύρο Γεωργακόπουλο. Ο τελευταίος μάλιστα, παρά τον φόρτο εργασίας του, ανταποκρίθηκε άμεσα και με μεγάλη χαρά. Αφού ετοιμάστηκαν όλα και φορτώσαμε τη μοτοσυκλέτα στο τρέιλερ, ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι προς τις Σέρρες.

Η επόμενη μέρα ξεκίνησε νωρίς, με τον καιρό στα καλύτερά του. Το μηχανάκι ανεβασμένο στα σταντ, με τις σωστές πιέσεις στα ελαστικά, και οι κουβέρτες να προσφέρουν απλόχερα τη ζεστασιά τους. Αρχίζει το πρώτο session και από τον πρώτο κιόλας γύρο ένιωσα μία απίστευτη οικειότητα. Βέβαια, διόλου περίεργο, καθώς όπως προανέφερα, έχω στην κατοχή μου την Aprilia RSV4 Factory του 2009. Εντυπωσιάστηκα εντούτοις σε όλους τους τομείς.

Όλο χάρη

Η μοτοσυκλέτα πολύ πιο άμεση και αρκετά πιο ελαφριά σε αίσθηση. Οι αλλαγές κατεύθυνσης αστραπιαίες. Ειδικά εκεί στις αλλεπάλληλες K6-7-8 νιώθεις μια απίστευτη ελαφρότητα και μάλιστα με τα εργοστασιακά ελαστικά της Pirreli, Diablo Supercorsa SP V3, τα οποία ανταποκρίνονται μεν άψογα, όμως δεν μπορούν να συγκριθούν με ένα καθαρά racing ελαστικό, με γρήγορη κορώνα.

Τα φρένα ήταν δυνατά ακόμα και στην πρώτη γενιά της RSV4, με τις M4 δαγκάνες της Brembo. Τώρα όμως με τις βελτιωμένες και πιο ελαφριές δαγκάνες Brembo Stylema είναι ακόμα πιο δυνατά. Και η μοτοσυκλέτα με το σύστημα αντι-endo και τα αεροδυναμικά φτεράκια παραμένει σταθερή ακόμη κι όταν φρενάρεις από τα 270 χ.α.ώ. στο τέλος της ευθείας, μειώνοντας περίπου στα 110. Η απόδοσή τους ήταν σταθερή και δεν κατάφεραν να ζεσταθούν ποτέ τόσο ώστε να "χάσουν" σε αίσθηση και απόδοση. Λογικό βέβαια, αφού η διάσταση των δίσκων έχει μεγαλώσει κατά 10mm (από τα 320 στα 330mm), συν το μεγάλο βοήθημα του φρέσκου αέρα ο οποίος διέρχεται μέσω των carbon αεραγωγών.

Στις εισόδους των στροφών οι αναρτήσεις τις Ohlins ακούν τις προσταγές του αναβάτη και διατηρούν σταθερή πορεία μέχρι και την έξοδο. Εκεί αναλαμβάνουν το Traction Control και Wheelie Control. Με το πρώτο στη θέση 5 και το δεύτερο στη θέση 1, η μοτοσυκλέτα βγαίνει τόσο γρήγορα όσο και ομαλά. Είναι τόσο μεγάλη η εξέλιξη των ηλεκτρονικών βοηθημάτων που ακόμα κι ένας άπειρος οδηγός μπορεί να κινηθεί μέσα στην πίστα σβέλτα, χωρίς όμως να θυσιάζει την ασφάλεια. Όσο αυτά είναι ενεργοποιημένα, δεν γίνεται να χάσεις τον έλεγχο και να βρεθείς στη δυσάρεστη θέση ενός highside.

Power to the people

Η δύναμη του V4 κινητήρα είναι τρομακτική και αυτό το συνειδητοποιείς κυρίως στη μεγάλη ευθεία των 662 μέτρων όπου βρίσκεται και η γραμμή εκκίνησης τερματισμού. Μόνο εκεί έχεις το χρονικό περιθώριο να κοιτάξεις τον πίνακα οργάνων και να μείνεις έκπληκτος από τον ρυθμό αύξησης των χιλιομέτρων. Με τις ταχύτητες στο κιβώτιο ταχυτήτων να φτάνουν πολύ εύκολα στα κόκκινα και να υποδέχονται η μία την άλλη αστραπιαία, αφού το Quickshifter κάνει εξαιρετική δουλειά. Ακόμη και στα κατεβάσματα, με το "autoblip" σε λειτουργία, οι ταχύτητες κατεβαίνουν αβίαστα, με τη μοτοσυκλέτα να παραμένει σταθερή σαν να ακολουθεί ράγες.

Τα session περνούσαν και δειλά δειλά δοκίμαζα να μειώνω την ευαισθησία των ηλεκτρονικών. Όμως εκεί η απειρία μου και η τεράστια δύναμη του κινητήρα με φόβισαν τόσο ώστε να μη θελήσω να διακινδυνεύσω την ασφάλειά μου και μία μοτοσυκλέτα σχεδόν 24.000 ευρώ. Ήταν σαν ένα άγριο ζώο που δεν έλεγε να δαμαστεί. Το σίγουρο όμως είναι ότι στα χέρια κάποιου πιο έμπειρου από μένα, ή κάποιου αγωνιζόμενου, το θηρίο των 217 ίππων θα έσπαγε τα χρονόμετρα, θέτοντας νέα ρεκόρ πίστας.

316 χ.α.ω.!

Οι δύο ημέρες δοκιμής και απόλαυσης στην πίστα των Σερρών πέρασαν πολύ γρήγορα. Και αυτό που απέμεινε ήταν ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό μου, συναισθήματα χαράς και ικανοποίησης, αλλά δυστυχώς και το μακρύ ταξίδι της επιστροφής. Ήξερα όμως ότι η εμπειρία μου με τη νέα RSV4 1100 δεν θα τελείωνε έτσι. Μου απέμενε μία τελευταία βόλτα στον δρόμο, όπου αποφάσισα να δω τι μπορεί να κάνει ο κινητήρας των 217 ίππων χωρίς τη χρήση των ηλεκτρονικών βοηθημάτων. Ξεκίνησα τη βόλτα μου αρκετά αργά τη νύχτα ώστε να μην υπάρχει ψυχή στους δρόμους. Βγήκα στην Αττική οδό, απενεργοποίησα τα ηλεκτρονικά, κι έτσι ήμουν αντιμέτωπος με την ωμή δύναμη του κινητήρα, η οποία συμπληρωνόταν από το ουρλιαχτό της εξάτμισης. Στις πρώτες τρεις σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων ο εμπρόσθιος τροχός σημάδευε κατ' εξακολούθηση τον ουρανό, ενώ μόλις κούμπωνε η 4η τα χιλιόμετρα ανέβαιναν με τρομακτικό ρυθμό, ώσπου με 6η, εκεί κοντά στον κόφτη, είδα το ψηφιακό ταχύμετρο να γράφει 316 χ.α.ώ. Σοκαριστικό, ακόμα κι αν γνωρίζεις ότι η πραγματική ταχύτητα είναι λίγο πιο κάτω. Ο αέρας πιέζει το κράνος με τέτοια ορμή που είναι αδύνατο να κρατήσεις τέτοιες ταχύτητες για αρκετά δευτερόλεπτα. Αφού έκλεισα το γκάζι και σταμάτησα για λίγο, έπιασα τον εαυτό μου να τη θαυμάζει και να απορεί ταυτόχρονα αν η 1100 Factory είναι πράγματι η τελευταία εξέλιξη της αγαπημένης μου RSV4. Ένα όμως είναι σίγουρο. Το μέλλον θα διαλευκάνει όλες μας τις απορίες.

Η καλύτερη

Εν κατακλείδι, η RSV4 1100 Factory είναι μία εξαιρετική superbike μοτοσυκλέτα, με ιστορία μιας ολόκληρης δεκαετίας. Λειτουργικά είναι από τις κορυφαίες που υπάρχουν στην αγορά. Με κορυφαίο κινητήρα, άριστα περιφερειακά και εξαιρετικά ηλεκτρονικά. Ενώ εμφανισιακά είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε δει όσον αφορά τις μοτοσυκλέτες του MotoGP. Το μόνο κακό της υπόθεσης είναι ότι ακόμα κι αν πουλήσω την προσωπική μου RSV4, δυστυχώς δεν θα καταφέρω ποτέ να αγοράσω ούτε τη μισή από τη νέα 1100 Factory, καθώς η τιμή της είναι 23.750 ευρώ.