Δοκιμή Kawasaki Eliminator 500 2024: Νέα στάνταρ στην κατηγορία

Γράφει ο Κώστας Ταρναβάς  //  18.06.2024

Το Eliminator αποτελεί ένα πρώτο δείγμα για τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Kawasaki τις μοτοσυκλέτες της κατηγορίας Α2

Φωτογραφίες: Θοδωρής Ερμήλιος

Ένα μοντέλο με «βαρύ όνομα» το οποίο για τους 45+ εγείρει όμορφες αναμνήσεις από το παρελθόν. Στα τέλη του ‘80 και στις αρχές του ‘90 ήταν από τις μοτοσυκλέτες που αποτελούσαν όνειρο. Το νέο είναι πιο διακριτικό, αλλά το όνομα στο πλατύ ρεζερβουάρ έκανε τους πάντες να το περιεργάζονται για πολλή ώρα και να ρωτάνε για αυτό.

Όσο για τους νεότερους, το Eliminator «κάνει γκελ». Ακόμη κι αν δεν ξέρεις για τι πρόκειται, θα googlaρεις για να το δεις, θα διαβάσεις τι έχει γραφτεί για αυτό. Είναι, άλλωστε, μια μοτοσυκλέτα για την οποία απαιτείται άδεια οδήγησης Α2 και αυτό από μόνο του λέει πολλά στους νεότερους.

Δεύτερη νεότητα

Τα μικρομεσαία cruiser διανύουν τη δεύτερη νεότητά τους. Μετά τη δόξα που γνώρισαν το ‘80 και το ‘90, έχει ανανεωθεί το ενδιαφέρον για τον κόσμο των προσιτών μοτοσυκλετών της κατηγορίας. Η Kawasaki, η οποία διέθετε πάντα μικρομεσαία cruisers στην γκάμα της, επέστρεψε για να παίξει σημαντικό ρόλο με το νέο Eliminator 500, απόγονο του θρυλικού 900 της δεκαετίας του 1980 (το οποίο ήταν τετρακύλινδρο σε σειρά) αλλά πιο κοντά στο EN 500 Vulcan της δεκαετίας του '90, με το οποίο μοιράζεται τη δικύλινδρη αρχιτεκτονική. Συνολικά, το νέο cruiser της Kawasaki είναι περισσότερο συμβατό με την εποχή του.

Στην κατηγορία των cruisers A2 υπάρχουν δύο στιλιστικές τάσεις. Η «σκοτεινή» και ελαφρώς τραχιά εμφάνιση σε στυλ MadMax και αυτή με κλασικές γραμμές και χρώμιο. Η Kawasaki επέλεξε το πρώτο στυλ, κάνοντας κατά μέτωπο επίθεση για να αμφισβητήσει το Honda CMX 500 Rebel που είναι το σημείο αναφοράς για την κατηγορία μεταξύ των Ιαπώνων. Σε αντίθεση με το μοντέλο της bigH, η σιλουέτα του Eliminator είναι μεγαλύτερη και χαμηλότερη, με πλατύ ρεζερβουάρ και λεπτό «σώμα». Ο πρωταγωνιστής είναι το σωληνωτό πλαίσιο χωροδικτύωμα που αγκαλιάζει τον κινητήρα από ψηλά και φτάνει μέχρι τον πίσω τροχό, δίνοντας μια τραχιά όψη. Ο στρογγυλός προβολέας (LED) και το καθαρό πίσω μέρος αναδεικνύουν την απλότητα των γραμμών και υπογραμμίζουν έναν μυώδη χαρακτήρα που χτίζεται γύρω από τα μηχανικά και δομικά στοιχεία. Δεν υπάρχει κάτι εξεζητημένο, μόνο επιθετικές και όχι πολύ τολμηρές γραμμές, που δημιουργούν μια ισορροπία πολύ ευχάριστη στο μάτι και πολύ πιο αντικειμενική από ό,τι στις φωτογραφίες από τις οποίες δεν γίνονται σαφείς οι πραγματικές διαστάσεις της μοτοσυκλέτας. Αυτό που δεν μας άρεσε ήταν η εξάτμιση, αλλά ευτυχώς υπάρχει ο κατάλογος αξεσουάρ και το aftermarket.

Η απλότητα των εξωτερικών γραμμών συνδυάζεται με αυτήν του τεχνολογικού εξοπλισμού. Από μηχανικής άποψης, διαθέτει έναν δικύλινδρο σε σειρά κινητήρα 451 κ.εκ. τον οποίο φέρουν τα Z 500 και Ninja 500. Η μέγιστη ισχύς είναι 45 ίπποι στις 9.000 σ.α.λ. ενώ η μέγιστη ροπή φτάνει τα 4,3 kgm. στις 6.000 σ.α.λ. Αυτό το μοτέρ δίνει τον καλύτερό του εαυτό πολύ χαμηλότερα από ό,τι το αντίστοιχο των 399κ.εκ. της προηγούμενης γενιάς. Κι αυτό επειδή οι τεχνικοί των Ninja έχουν μεταφέρει την καμπύλη απόδοσης όσο το δυνατόν πιο κοντά στους πρώτους αριθμούς του στροφόμετρου παραμελώντας τους υψηλούς ρυθμούς περιστροφής που σε μια μοτοσυκλέτα αυτού του τύπου έχουν δευτερεύουσα σημασία. Ο προκάτοχός του απέδιδε τη μέγιστη ισχύ των 45 ίππων στις 10.000 σ.α.λ. ενώ η ροπή του ήταν 3,9 kgm και διαθέσιμη στις 8.000 σ.α.λ.

Το πλαίσιο χωροδικτύωμα, αποτελούμενο από ατσάλινους σωλήνες, συνδυάζεται με ένα «παραδοσιακό» πιρούνι 41 mm και μακρύ ψαλίδι με δύο αμορτισέρ.

Το μεταξόνιο είναι 1.520 mm, διάσταση που συναντάται σε μοτοσυκλέτες μεγαλύτερου κυβισμού. Οι ζάντες 18" εμπρός και 16" πίσω φιλοξενούν ελαστικά 130mm μπροστά και 150mm πίσω, στα «μισά του δρόμου» μεταξύ ενός πραγματικού cruiser και ενός bobber. Τα φρένα βασίζονται σε έναν μόνο μπροστινό δίσκο 310 mm και πίσω δίσκο 240 mm – και οι δύο με δαγκάνες δύο εμβόλων. Το ABS είναι προφανώς στάνταρ. Αποκορύφωμα; Το βάρος. Μόλις 176 κιλά με όλα τα υγρά, αποτέλεσμα στο οποίο αξίζει να βγάλεις το καπέλο στο τμήμα έρευνας και εξέλιξης της Kawasaki.

Όσο για ηλεκτρονικά, δεν υπάρχουν. Απλό cruiser, χωρίς καν TFT, αλλά με μια στρογγυλή LCD που μπορεί να συνδεθεί με το smartphone μέσω της εφαρμογής Rideology.

Εργονομία naked

Το ωραίο με τα cruiser, είτε μικρά είτε μεγάλα, είναι το χαμηλό ύψος σέλας. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό συνοδεύεται από πολύ μπροστά τοποθετημένα μαρσπιέ, αλλά στο Eliminator 500 κάθεστε με τα γόνατά σας λυγισμένα και η θέση οδήγησης είναι αρκετά δυναμική, παρόμοια με αυτή που συναντάμε σε naked μοτοσυκλέτες. Η Kawasaki ισχυρίζεται ότι το εργονομικό τρίγωνο είναι ίδιο με του Z500, με τη σέλα πιο πίσω τοποθετημένη και το τιμόνι ψηλότερα. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω και με δεδομένη την πολύ καλή επιλογή υλικών κατασκευής και την εξαιρετική σχεδίαση της σέλας, η άνεση είναι ένα από τα δυνατά σημεία του Eliminator. Κάθεσαι χαλαρά, προφανώς τα πόδια σου φτάνουν εύκολα στο έδαφος (η σέλα απέχει μόλις 735mm από το έδαφος) και ο έλεγχος της μοτοσυκλέτας είναι απόλυτος, σε οποιαδήποτε ταχύτητα, χάρη στο πολύ μικρό βάρος και την τέλεια ισορροπία κατά την οδήγηση.

Θα προτιμούσα ένα ελαφρώς πιο φαρδύ τιμόνι, αλλά ακόμη και με το στάνταρ δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα με την άνεση τόσο μέσα στην πόλη, τόσο και στο ταξίδι από αυτοκινητόδρομο και επαρχιακό. Αυτός που θα παραπονεθεί είναι ο συνεπιβάτης, αφού το σελάκι είναι πολύ σκληρό, οι χειρολαβές απουσιάζουν (υπάρχουν στον κατάλογο με τον εξτρά εξοπλισμό) αλλά έχει ιμάντα. Τη συγκεκριμένη «αδυναμία» όμως εμφανίζουν σχεδόν όλα τα cruiser.

Riding pleasure

Πριν το πάρω, σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να ταξιδέψω. Δεν ήξερα τι να περιμένω, γιατί είναι σπάνιο να βρεις μοτοσυκλέτες με τόσο μακρύ μεταξόνιο (είμαστε σε επίπεδο μεγάλου tourer ή maxicruiser) και τόσο μικρό βάρος. Το μόνο που ήταν σίγουρο ήταν πως ο αέρας θα με ταλαιπωρούσε.

Πριν βγω όμως στον αυτοκινητόδρομο θα έπρεπε να κάνω κάμποσα χιλιόμετρα μέσα στην Αθήνα με τη θερμοκρασία να υπερβαίνει τους 35 βαθμούς Κελσίου. Σε λίγα χιλιόμετρα συνειδητοποίησα πως είναι πολύ ευέλικτη σε συνθήκες κυκλοφορίας, ενώ η θερμοκρασία που αποβάλλει το μοτέρ δεν προβληματίζει.

Το ίδιο εύκολη, τηρουμένων των αναλογιών, είναι και στις στροφές. Παρά την αντίληψη ότι έχετε έναν «απόμακρο» μπροστινό τροχό, είναι δυνατό να στρίψετε με απόλυτη ασφάλεια και εκμεταλλευόμενοι την επικοινωνιακή ικανότητα του πλαισίου για να αναπληρώσετε την εμπιστοσύνη με το μπροστινό άκρο. Είναι μια μοτοσυκλέτα που σε γεμίζει ευχαρίστηση όταν οδηγείς σβέλτα σε χαμηλές ταχύτητες, «ξετυλίγοντας» τα γρανάζια του πολύ κοντού κιβωτίου για να παραμένει πάντα στο βέλτιστο εύρος ροπής. Η μοτοσυκλέτα δίνει τον καλύτερό της εαυτό από πολύ χαμηλά και μέχρι τις 6.000. Μετά η καμπύλη γίνεται επίπεδη. Μπορείς να φτάσεις μέχρι και τις 10.000 σ.α.λ. και το μοτέρ να κάνει σαν λυσσασμένο, χωρίς όμως να ζορίζεται, μέχρι το κοντέρ να γράψει σχεδόν 190 χλμ./ώρα.

Η πρώτη και η δεύτερη ταχύτητα είναι τόσο ίδιες μεταξύ τους που σε επίπεδο ή ελαφρώς κατηφορικό δρόμο, μπορείτε να ξεχάσετε την πρώτη ταχύτητα και να κάνετε τα πάντα από τη δεύτερη και πάνω, ακόμα και να ξεκινήσετε από στάση. Οι αλλαγές ταχυτήτων είναι καθαρές και ακριβείς, ο συμπλέκτης σαν βούτυρο, πολύ μαλακός. Η έκτη είναι μια ταχύτητα που χρησιμοποίησα πολύ περισσότερο από όσο μπορούσα να φανταστώ. Οι αναρτήσεις είναι επαρκείς, ούτε εξαιρετικές αλλά ούτε και φτωχές. Είναι μαλακά σεταρισμένες και συμβάλλουν στην άνεση καθημερινά, με διαδρομή 130 mm μπροστά και 90 mm πίσω, που το καθιστούν πιο κατάλληλο για την πόλη. Στις στροφές το σωστά σχεδιασμένο και σχεδόν άκαμπτο πλαίσιο, είναι αυτό που φέρνει τα πράγματα στη σωστή τους θέση.

Το πολύ μακρύ ψαλίδι προσδίδει πρόσφυση στο πίσω μέρος που μας έπεισε περισσότερο από το μπροστινό ως προς την αίσθηση ασφάλειας και προβλεψιμότητας. Συνολικά, το Eliminator 500 χρησιμοποιεί το μικρό του βάρος για να κάνει ένα μακρύ cruiser να συμπεριφέρεται στην πόλη σαν naked και τα καταφέρνει πολύ καλά. Είναι μια μοτοσυκλέτα σωστά σχεδιασμένη για να εκπληρώσει εύκολα τον σκοπό της, εξαιρετική για καθημερινή χρήση.

Με την τιμή των 7.295 ευρώ για το standard και 7.695 ευρώ για το SE (με διαφορετική σέλα, μαύρο/γκρι χρώμα, γυαλιστερό μαύρο πλαίσιο, φέρινγκ και φυσούνες πιρουνιού), βρίσκεται στην καρδιά της κατηγορίας, αλλά το κάνει φέρνοντας μαζί το χαμηλότερο βάρος στην κατηγορία cruiser 500 και την ευκολία στην οδήγηση. Στην Kawasaki θα μπορούσαν να είχαν εστιάσει σε κάποιες λεπτομέρειες, όπως η σχεδίαση του τελικού της εξάτμισης, ωστόσο συνολικά η συναρμολόγηση και η αίσθηση στιβαρότητας προσδίδουν μια πολύ ποιοτική αίσθηση.

Είναι όμορφο, καλοφτιαγμένο, οδηγείται εύκολα, με άνετη σέλα (άνω του μέσου όρου) και έναν κινητήρα που δίνει τον καλύτερό του εαυτό ακριβώς εκεί που χρειάζεται. Παρά το τρομακτικό του όνομα, είναι φιλικό και ευχάριστο στην οδήγηση. Για μια ακόμη φορά στην πολυετή ιστορία της η Kawasaki που συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους κατασκευαστές στον κόσμο φέρνει νέα δεδομένα σε μια κατηγορία που συνεχώς αναπτύσσεται. 

Εξοπλισμός αναβάτη: Motomarket
Κράνος: Caberg Ghost
Μπουφάν: Furygan Mistral Evo 3
Γάντια: Five MXF3
Παντελόνι: Nordcode Cargo Ripstop-Tefflon
Μποτάκια: Eleveit Antibes WP