MotoGP Η.Π.Α.: Δεν έγινε "Τέξας"

Γράφει ο Κώστας Ταρναβάς  //  23.04.2018

Προς απογοήτευση όλων αυτών που περίμεναν κλοτσιές, μπουνιές και μαλλιοτραβήγματα, αγώνας στις Η.Π.Α. κύλησε ομαλά και αδιάφορα. Οπότε αντί να σας ζαλίζουμε με περιγραφές σας παραθέτουμε την άποψη μας για το όσα γίνονται στα MotoGP τον τελευταίο καιρό και δεν μας αρέσουν

Πολύ τιμωρία, αρκετός φανατισμός, μπόλικο παρασκήνιο. Ο Marquez ξεπέρασε το όρια στον προηγούμενο αγώνα στην Αργεντινή, ο Rossi βγήκε και τον χαρακτήρισε «ντροπή του σπορ» με λίγα λόγια. Μέχρι εκεί μου άρεσε να πω την αλήθεια. Έχουν γίνει και στο παρελθόν αυτά και έχουν παίξει και κάτι σφαλιάρες μεταξύ του «Γιατρού» και του Max Biaggi. Αυτό που ακολούθησε όμως ήταν το απόλυτο ξενέρωμα για κάποιον που παρακολουθώ 25 χρόνια αγώνες. Ο κάθε πικραμένος βγήκε να μιλήσει για να αποδείξει επί της ουσίας πως όταν ένα σπορ γίνεται μόδα τότε «χαλάει».

Προσέξτε δεν λέω πως πλέον δεν προσφέρει θέαμα ή πως οι αναβάτες δεν είναι γρήγοροι. Λέω για το άλλο. Το γύρω – γύρω . Το κουτσομπολιό, το ξεκατίνιασμα, την ποδοσφαιροποίηση αν και αυτοί που κλοτσάνε το τόπι είναι μια σχολή μόνοι τους. Μου αρέσει να βλέπω η pole position και η νίκη να «παίζονται» στην πίστα. Επίσης θα μου άρεσε η συνέντευξη τύπου να ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα και μόνο και όχι όλοι να κρεμόμαστε από τα χείλη του Marquez ή από τις γκριμάτσες του Rossi.

Η Dorna φταίει θα πει κάποιος. Μαζί του… αλλά πώς να βάλεις ξεκάθαρους κανόνες σε ένα τέτοιο σπορ; Να απαγορεύσεις τις «επικίνδυνες» προσπεράσεις; Πως ορίζεται η επικίνδυνη άραγε γιατί εγώ αυτό που έκανε ο Miller στον Lorenzo στην Αμερική το έχω δει να γίνεται άπειρες φορές και δεν έχω ακούσει κανέναν να παραπονιέται. Αντ’ αυτού διάβασα πως ο Αυστραλός πήγε να ζητήσει συγνώμη! Είναι σαν να κάνεις πολεμικές τέχνες και κάθε φορά που χτυπάς τον αντίπαλό σου να ζητάς συγνώμη. Προσοχή δεν λέω να εμβολίζει ο ένας τον άλλον σε κάθε στροφή, αλλά μην πάμε στο άλλο άκρο και οι αγώνες μοτοσυκλέτας γίνουν αυτά που κοροϊδεύουμε.

Ο Marquez αν δεν κατάλαβε και αυτή τη φορά τι έκανε τότε είναι άξιος της μοίρας του. Ο Rossi πρέπει να σκέφτεται τι θα πει πριν ανοίξει το στόμα του γιατί θα απομυθοποιηθεί. Κάποιοι από τους υπόλοιπους διεκδικούν το πεντάλεπτο δημοσιότητας και αφού δεν μπορούν να πρωταγωνιστήσουν στην πίστα ξεκατινιάζονται στα social media. Οι υπόλοιποι δεν μιλάνε. Είτε γιατί δεν είναι του χαρακτήρα τους, είτε γιατί το θέλουν είναι τα καλά παιδιά του σπορ. Αλλά είναι και δύο, τρεις που ξεχωρίζουν. Για εμένα είναι οι εξής:

Dani Pedrosa: Δεν θα πάρει ποτέ Πρωτάθλημα αλλά πάνω απ’ όλα αξιοπρέπεια. Διατηρείται στην ελιτ σχεδόν μια δεκαετία και μπράβο του. Έκανε εγχείριση μετά τον αγώνα της Αργεντινής, καβάλησε μηχανάκι μετά από 10 ημέρες και τερμάτισε έβδομος!

Johann Zarco: Είναι γρήγορος, δουλεύει πολύ και μιλάει λίγο. Γι αυτό και μας αρέσει. Παλεύει σε όλους τους αγώνες και η στιγμή που θα κερδίσει για πρώτη φορά δεν θα αργήσει να έρθει. Αυτός θα πάρει Πρωτάθλημα.

Jack Miller: Γρήγορος και αθόρυβος. Μετά αρκετό καιρό με Honda, άλλαξε «στρατόπεδο» πήγε στην Ducati και τα πάει εξαιρετικά. Πολύ μου άρεσε πως στον αγώνα της Αργεντινής πήρε το ρίσκο και «ρεζίλεψε» όλους τους εργοστασιακούς. Τον συμπαθώ και για έναν ακόμη λόγο. Τον είδα από κοντά να κερδίζει στο Assen πριν τρία χρόνια. Δεν θα πάρει ποτέ Πρωτάθλημα αλλά θα παραμείνει χαλαρός και κεφάτος μέχρι να τελειώσει την καριέρα του.

Βαρετός αγώνας στο Austin. Ο Marquez τους έκανε πλάκα και κέρδισε για έκτη συνεχόμενη φορά και ας τον τιμώρησαν ρίχνοντάς τον στις κατατακτήριες εξαιτίας περιστατικού με τον Vinales. Διέκοψε τον γρήγορο γύρο του αναβάτη της Yamaha λέει. Μάλλον από εδώ και πέρα θα δούμε πολλά τέτοια να γίνονται.

Δεύτερος ήταν ο Vinales μια αιωνιότητα όμως πίσω από τον συμπατριώτη του της Honda. Ο Maverick δείχνει πιο αισιόδοξος με την M1. Για να δούμε. Τρίτος ο Iannone με την Suzuki να δείχνει πως πλέον μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε πολλούς αγώνες. Πιο πίσω ο «Γιατρό» και η Ducati του Dovizioso που ότι προηγείται στην βαθμολογία δεν το έχει προσέξει κάνεις με όλα αυτά που έχουν συμβεί. Το δεύτερο εργοστασιακό Ducati «πάλευε» σε όλο τον αγώνα να επιβληθεί του Tito Rabat που τελικά τερμάτισε όγδοος ενώ ο Lorenzo αφού προσπεράστηκε από τον Miller και τον Aleix Espargaro κατέληξε ενδέκατος.

Ο θριαμβευτής της Αργεντινής Cal Crutchlow πίεσε παραπάνω και ενώ ήταν μέσα στην εξάδα τελικά μετά από πτώση σηκώθηκε, τερμάτισε αλλά δεν βαθμολογήθηκε.

Την βαθμολογία δεν την πιστεύεις αν δεν την δεις με τα μάτια σου. Ο Dovizioso προηγείται με μια πρώτη, μια πέμπτη και μια έκτη θέση. Ο Marquez ακολουθεί με μια πρώτη, μια δεύτερη θέση και έναν μηδενισμό. Ο Vinales είναι το πρώτο Yamaha στην τρίτη θέση με πέμπτη, έκτη και δεύτερη θέση και με 41 βαθμούς είναι μόλις πέντε πίσω από τον Dovi και τέσσερις από τον Marc. Τρεις πιο πίσω οι «ιδιώτες» Cruthclow και Zarco που θα έπαιρνα όρκο πως είναι το καλύτερο Yamaha. Για να βρούμε τον «Γιατρό» πρέπει να πάμε στην έβδομη θέση πίσω από τον Iannone που είναι έκτος, ενώ ο τρίτος αναβάτης δορυφορικής ομάδας που κλείνει την οχτάδα είναι ο Jack Miller.

Το Πρωτάθλημα έρχεται Ευρώπη στη συνέχεια. Ραντεβού στις 6 Μαΐου στην πίστα της Jerez